Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De Wonderlijke Reis door het Sneeuwland**
Er was eens een klein dorpje, ver weg in de bergen. In dit dorpje woonde een jongen genaamd Sam. Sam was een vrolijke jongen met een grote glimlach. Hij had echter één probleem: hij kon niet goed lopen. Zijn benen waren zwak, en hij gebruikte een rolstoel om zich te verplaatsen. Maar dat weerhield hem er niet van om te dromen van avonturen.
Op een dag, toen de sneeuwvlokken uit de lucht vielen, keek Sam uit zijn raam. Het Sneeuwland was prachtig! De bomen waren bedekt met witte sneeuw en de bergen glinsterden in de zon. Sam voelde een kriebel in zijn buik. Hij wilde naar buiten, hij wilde spelen in de sneeuw!
Zijn beste vriendin, Lotte, kwam langs. Lotte was altijd blij om bij Sam te zijn. "Wat ga je doen vandaag?" vroeg ze met een grote glimlach.
"Iedereen speelt buiten," zei Sam. "Ik wil ook naar het Sneeuwland!"
Lotte dacht even na en zei: "Waarom gaan we niet samen? Ik kan je helpen!"
Sam's ogen gingen stralen. "Dat zou geweldig zijn!" riep hij.
Lotte hielp Sam in zijn warme jas en zette zijn muts op. Samen gingen ze naar buiten. De lucht was koud en fris, maar dat maakte hen niet uit. Ze rolden door de sneeuw en maakten sporen achter zich aan.
"Wat als we een sneeuwpop maken?" stelde Lotte voor.
"Ja! Dat is leuk!" zei Sam enthousiast.
Ze begonnen met het rollen van grote sneeuwballen. Lotte duwde de grootste bal naar Sam toe, die hem met al zijn kracht omhoog duwde op de andere ballen. Het was hard werken, maar ze lachten en hadden plezier samen.
Na een tijdje hadden ze een mooie sneeuwpop gemaakt met een wortel als neus en takken als armen. Ze gaven hem zelfs een oude hoed van Lotte's opa.
"Wat nu?" vroeg Lotte terwijl ze naar hun sneeuwpop keek.
"We kunnen ook sleetje rijden!" zei Sam vol enthousiasme.
Lotte knikte en zei: "Dat klinkt leuk! Maar hoe gaan we dat doen?"
Sam dacht even na en kreeg toen een idee. "Wat als jij me duwt? Dan kan ik op het sleetje zitten!"
Lotte vond het een geweldig idee! Ze zochten hun sleetje op en zetten het klaar op de helling van de heuvel achter hun huis.
"Ben je klaar?" vroeg Lotte terwijl ze achter het sleetje stond.
"Ja!" riep Sam blij.
Lotte duwde het sleetje met al haar kracht en voor ze het wisten, gleden ze snel naar beneden! De wind blies door hun haren en ze gilden van plezier terwijl ze over de sneeuw glijden.
"Dit is geweldig!" riep Sam terwijl hij lachte.
Ze gleden keer op keer van de heuvel af totdat ze moe waren van al het spelen. Toen ze eindelijk stopten, lagen ze samen in de sneeuw en keken naar de lucht vol sterren die langzaam verschenen boven hen.
"Dit is echt magisch," zei Lotte zachtjes.
Sam knikte instemmend. "Ja, ik voel me vrij."
Maar plotseling hoorde Sam iets raars achter zich. Het klonk als geritsel in de struiken dichtbij hen. Voorzichtig draaide hij zich om om te kijken wat het was.
Tot hun verbazing zagen ze een klein wit konijntje dat nieuwsgierig naar hen keek met grote ogen vol verwondering.
"Kijk, Lotte! Een konijntje!" fluisterde Sam enthousiast.
Het konijntje sprong dichterbij en snuffelde aan hun voeten. Het leek helemaal niet bang te zijn!
"Wat schattig!" zei Lotte terwijl ze haar hand uitstak om het konijntje te aaien.
Het konijntje liet dit toe en begon zachtjes te trillen van blijdschap onder haar handpalm.
"We moeten hem een naam geven," zei Sam nadenkend. "Hoe noemen we hem?"
Lotte dacht even na en zei toen: "Wat dacht je van 'Sneeuw'?"
"Sneeuw is perfect!" riep Sam blij.
Ze besloten dat Sneeuw bij hen moest blijven zolang zij in het Sneeuwland waren. Samen speelden ze nog urenlang met Sneeuw, die vrolijk rondhuppelde tussen hen in de verse sneeuw.
Toen het donker begon te worden, wist Sam dat het tijd was om naar huis te gaan. Maar hij voelde zich gelukkig; deze dag was bijzonder geweest!
Terug thuis vertelde hij alles aan zijn ouders over hun avontuur in het Sneeuwland en over hun nieuwe vriend Sneeuw. Zijn ouders lachten mee en vonden het geweldig dat hij zo'n leuke dag had gehad ondanks zijn beperking.
Die nacht droomde Sam over meer avonturen met Lotte en Sneeuw in het Sneeuwland vol magie en vreugde. Hij wist dat er nog veel meer wonderlijke dingen zouden komen in zijn leven – zolang hij maar vrienden had zoals Lotte die hem hielpen om zijn dromen waar te maken.
De volgende ochtend werd hij wakker met nieuwe energie! Hij kon niet wachten om weer naar buiten te gaan met Lotte en Sneeuw!
En zo begon elke dag voor Sam vol nieuwe avonturen in het wonderlijke Sneeuwland – waar vriendschap sterker was dan welke beperking dan ook!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes