Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een reis door de stilte**
In het verre Suriname, aan de voet van steile kliffen die met hun ruwe rotsen in de zee vielen, woonde een hovenier genaamd Joris. Joris had bruin haar dat glansde in het zonlicht en hij droeg altijd sportieve kleren. Hij was een man van gemiddeld postuur, maar zijn vastberadenheid maakte hem groter dan hij leek. Zijn dagen waren gevuld met het verzorgen van de planten en bloemen die rondom zijn huis groeiden. Het was een krachtig gebouw, gemaakt van hout en steen, dat stevig stond tegen de wind die over de kliffen blies.
Joris hield van zijn werk. Elke ochtend als de zon opkwam, ging hij naar zijn tuin. De geur van aarde en bloemen vulde de lucht. Hij had een speciale band met elke plant die hij verzorgde. De rozen waren zijn trots, met hun felgekleurde bloemblaadjes die in de zon schitterden. De orchideeën waren zijn geheim, hun delicate vormen en kleuren maakten hem opgewonden.
Op een dag besloot Joris dat het tijd was om verder te kijken dan zijn tuin. Hij had gehoord over een plek aan de kust waar de zee tegen de kliffen beukte en waar stilte heerste. Het idee om deze stilte te ervaren trok hem aan als een bloem naar het licht.
Met zijn rolstoel begon hij aan zijn reis. De weg naar de kust was hobbelig en vol stenen, maar Joris was vastberaden. Hij voelde elke schok door zijn lichaam gaan terwijl hij zich voortbewoog. De geluiden van vogels vulden de lucht om hem heen, maar er was ook iets anders: een rust die hem omhulde als een warme dekens.
Na enige tijd bereikte hij het einde van het pad. Voor hem lag de zee, wijd en diepblauw, met witte schuimkoppen die tegen de rotsen sloegen. Joris keek omhoog naar de kliffen die fier omhoog rezen, hun toppen bedekt met groene struiken en bomen die zich vasthielden aan het leven in deze ruige omgeving.
De stilte omhulde hem als een vriend. Hij voelde geen druk om te praten of te bewegen; alles wat hij nodig had was hier aanwezig: de zee, de lucht en het uitzicht op de kliffen die zo majestueus waren.
Joris besloot te blijven zitten op het zand dat warm aanvoelde onder zijn handen. Hij nam diep adem en liet alle zorgen achter zich. Hier kon hij gewoon zijn; geen verplichtingen of verwachtingen.
Terwijl hij daar zat, dacht hij na over zijn leven als hovenier. Hoeveel liefde had hij gestoken in elke plant? Hoeveel uren had hij doorgebracht met zorgen voor iets dat niet sprak maar wel groeide? Het idee maakte hem gelukkig.
De zon begon langzaam onder te gaan en kleurde de lucht in tinten van oranje en paars. Joris genoot van dit moment; alles leek perfect in harmonie met elkaar te zijn: de zee, de kliffen en zelfs hijzelf.
Na enige tijd begon Joris terug te denken aan wat er nog meer mogelijk was in deze wereld buiten zijn tuin. Misschien kon hij meer leren over andere planten? Of misschien kon hij nieuwe technieken ontdekken om ze beter te verzorgen? De gedachte maakte hem opgewonden; er was zoveel meer te ontdekken.
Met nieuwe energie begon Joris terug te rijden naar huis terwijl het donker werd rondom hem. De sterren verschenen één voor één aan de hemel boven Suriname; ze leken wel kleine lichtjes die hem begeleidden op zijn weg terug.
Thuis aangekomen voelde Joris zich verfrist door deze reis door de stilte. Hij keek naar zijn tuin vol bloemen en planten; ze leken nu nog mooier dan voorheen in het zachte licht van de maan.
Die nacht sliep Joris rustig in, dromend over nieuwe avonturen als hovenier en over hoe ver je kunt reizen zonder ooit je eigen plek echt achter je te laten.
De volgende dag begon opnieuw met dezelfde routine: water geven, snoeien en genieten van wat groeit onder zijn handen. Maar nu wist Joris dat er meer was dan alleen dit kleine stukje aarde dat hij zo goed kende; er waren hele werelden buiten deze tuin vol mogelijkheden om te leren en groeien.
En zo ging het leven verder voor Joris aan de voet van steile kliffen in Suriname; elke dag opnieuw ontdekte hij niet alleen nieuwe dingen over planten maar ook over zichzelf terwijl hij verder ging op deze reis door stilte – een reis zonder geheimen of mysterieën, maar vol schoonheid in eenvoudigheid.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes