Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het Grote Spel van de Dappere Ridders**
In het verre koninkrijk van Glimmerland, waar de lucht altijd blauw was en de bloemen in alle kleuren van de regenboog bloeiden, leefden dappere ridders. Deze ridders waren niet zomaar ridders; ze waren de beste vrienden die je je maar kon voorstellen. Hun namen waren Sir Lancelot, Dame Florina, Ridder Roest en Jonge Joris. Samen vormden ze een onverslaanbaar team dat altijd klaarstond om het koninkrijk te beschermen tegen gevaarlijke monsters en boze tovenaars.
Op een dag, terwijl de zon hoog aan de hemel stond en de vogels vrolijk floten, kwam er een bode met een dringende boodschap naar het kasteel van koning Albrecht. De bode was buiten adem en zijn gezicht was zo rood als een rijpe tomaat.
“Majesteit! Er is iets verschrikkelijks gebeurd!” riep hij. “De Grote Spel van de Dappere Ridders is in gevaar! De boze tovenaar Zwartkruis heeft alle speelmateriaal gestolen!”
Koning Albrecht keek geschrokken. “Wat? Dat kan niet waar zijn! Het Grote Spel is het belangrijkste evenement van het jaar! Zonder het spel zal Glimmerland in duisternis gehuld worden!”
De ridders hoorden het nieuws en kwamen onmiddellijk in actie. “We moeten Zwartkruis stoppen!” zei Sir Lancelot vastberaden. “Laten we onze zwaarden en schilden pakken!”
Dame Florina knikte enthousiast. “En onze harnassen! We kunnen niet gaan zonder onze dapperste uitrusting!”
Ridder Roest, die altijd wat traag was met alles wat hij deed, zei: “Maar… maar ik heb mijn harnas nog niet gepoetst. Het glimt niet zoals het zou moeten!” Hij keek naar zijn harnas dat vol met modder zat van hun laatste avontuur.
“Geen tijd voor dat!” riep Jonge Joris terwijl hij zijn zwaard oppakte. “We moeten nu handelen!”
De vier vrienden maakten zich klaar voor hun avontuur en vertrokken naar het donkere bos waar Zwartkruis zich had verstopt. Terwijl ze door het bos liepen, hoorden ze vreemde geluiden om hen heen.
“Wat was dat?” vroeg Dame Florina terwijl ze zich omdraaide.
“Waarschijnlijk gewoon een eekhoorn,” zei Sir Lancelot nonchalant.
“Of misschien een draak!” voegde Jonge Joris toe met grote ogen.
Ridder Roest schrok zo erg dat hij bijna zijn zwaard liet vallen. “Een draak? Waarom moet er altijd een draak bij betrokken zijn?”
Na een lange wandeling kwamen ze bij een grote grot die eruitzag alsof er iets sinister in schuilde. De ingang was donker en bedekt met spinnenwebben die glinsterden in het spaarzame licht.
“Dit moet wel de grot van Zwartkruis zijn,” fluisterde Dame Florina terwijl ze haar hand op haar zwaard legde.
“Laten we naar binnen gaan,” zei Sir Lancelot moedig.
Ze stapten voorzichtig de grot binnen en zagen al snel dat deze vol stond met allerlei soorten speelgoed: ballen, bordspellen, kaarten en zelfs knuffeldieren! Maar middenin al dit speelgoed zat Zwartkruis op een grote troon gemaakt van pluche dieren.
“Haha! Welkom, dappere ridders!” lachte Zwartkruis met een stem die klonk als krakende takken. “Jullie hebben mijn spel gestolen!”
“Dat klopt niet!” zei Jonge Joris verontwaardigd. “Jij hebt ons spel gestolen!”
Zwartkruis grijnsde duivelsachtig. “En nu ga ik jullie uitdagen voor mijn Grote Spel! Winnen jullie? Dan krijgen jullie alles terug! Verliezen jullie? Dan blijven jullie hier voor altijd!”
De ridders keken elkaar aan. Dit was hun kans om Glimmerland te redden! Ze stemden unaniem in om deel te nemen aan het Grote Spel van Zwartkruis.
“Wat is de eerste uitdaging?” vroeg Sir Lancelot vastberaden.
Zwartkruis klapte in zijn handen en plotseling verscheen er een groot bordspel voor hen op de grond, compleet met kleurrijke dobbelstenen en pionnen die eruitzagen als schattige dieren.
“De eerste uitdaging is… Het Dierenavontuur!” kondigde hij aan terwijl hij grijnzend naar hen keek.
De ridders moesten hun pionnen verplaatsen over het bord door te dobbelen, maar elke keer als iemand landde op een speciaal vakje gebeurde er iets geks: Een keer moesten ze dansen als eenden, dan weer moesten ze raadsels oplossen over dieren of zelfs geluiden imiteren!
Ridder Roest had moeite met dansen als een eend; hij viel steeds omver waardoor iedereen moest lachen.
“Ik ben geen eend!” gilde hij terwijl hij weer overeind krabbelde.
Dame Florina maakte ondertussen indruk door perfect te imiteren hoe een leeuw brulde: "RAWR!" Iedereen klapte enthousiast voor haar.
Na veel gelach en enkele spannende momenten wonnen de ridders uiteindelijk deze ronde!
Zwartkruis werd steeds bozer naarmate zij verder kwamen in het spel. De volgende uitdaging was echter nog moeilijker: "Het Raadsel der Verlies!"
Ze moesten elk om beurten raadsels oplossen die Zwartkruis stelde over dingen uit hun avonturen samen; wie kon zich nog herinneren wat zij deden tijdens hun laatste avontuur tegen de vreselijke draak?
Jonge Joris had moeite met één raadsel over hoe zij ooit samen hadden samengewerkt om Ridder Roest uit de modder te trekken toen hij vastzat tijdens hun vorige avontuur.
“Ik weet het weer!” zei Jonge Joris eindelijk na lang nadenken: "We hebben hem uitgetrokken zoals je iemand uit klei trekt!"
Met elke overwinning groeide hun moed en vriendschap sterker dan ooit tevoren!
Na verschillende uitdagingen stonden ze eindelijk oog in oog met Zwartkruis voor de laatste ronde: "Het Duistere Duel!"
Dit keer zouden ze tegen hem vechten - maar niet zoals je zou denken! Het was geen echt duel; in plaats daarvan moesten ze samenwerken om hem te verslaan door middel van teamwork!
Zwartkruis gebruikte al zijn magie om hen te verwarren - maar dankzij hun sterke band wisten zij samen alles te overwinnen!
Uiteindelijk viel Zwartkruis op zijn knieën toen zij hem versloegen door samen te werken zoals nooit tevoren!
“Ik geef me over,” mompelde hij teleurgesteld terwijl hij langzaam verdween in rook.
Met één grote zucht van opluchting keken de ridders elkaar aan; ze hadden gewonnen!
Ze verzamelden al het speelgoed terug en keerden triomfantelijk terug naar koning Albrecht die hen verwelkomde als helden!
"Jullie hebben Glimmerland gered!" juichte koning Albrecht terwijl iedereen juichte.
En zo werd Het Grote Spel van de Dappere Ridders legendarisch - niet alleen omdat zij gewonnen hadden, maar ook omdat zij ontdekten dat vriendschap sterker is dan welke tovenaar dan ook!
Vanaf die dag organiseerden zij elk jaar Het Grote Spel opnieuw - zodat iedereen kon leren hoe belangrijk samenwerking is én vooral hoe leuk spelen kan zijn!
En zo leefden onze dappere vrienden gelukkig verder in Glimmerland - waar elke dag nieuwe avonturen wachtten…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes