Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Nina en het Vliegende Boek**
Er was eens, in een klein dorpje omringd door groene heuvels en glinsterende beekjes, een meisje genaamd Nina. Nina was een nieuwsgierig kind met grote, sprankelende ogen die altijd op zoek waren naar avontuur. Ze had een levendige verbeelding en kon urenlang dromen over verre landen, magische wezens en spannende ontdekkingen. Haar favoriete plek was de oude bibliotheek aan de rand van het dorp, waar de geur van boeken haar altijd een warm gevoel gaf.
Op een zonnige zaterdag besloot Nina om naar de bibliotheek te gaan. Ze had gehoord dat er een nieuwe collectie boeken was binnengekomen en ze kon niet wachten om ze te verkennen. Met haar rugzak vol lekkernijen en haar favoriete knuffel, een teddybeer genaamd Benny, stapte ze vrolijk de bibliotheek binnen. De oude bibliothecaresse, mevrouw Klomp, zat achter de balie met een bril op haar neus en een glimlach op haar gezicht.
“Goedemorgen, Nina! Wat leuk dat je er weer bent!” zei mevrouw Klomp terwijl ze haar boek dichtklapte.
“Goedemorgen! Ik kan niet wachten om de nieuwe boeken te zien!” antwoordde Nina enthousiast.
Nina begon door de gangen van de bibliotheek te dwalen. Ze raakte helemaal in vervoering bij het zien van kleurrijke boekomslagen en spannende titels. Maar toen ze bij een oude, stoffige plank kwam, viel haar oog op iets bijzonders: een groot boek met gouden letters op de kaft dat glinsterde in het licht.
“Wat is dat voor boek?” vroeg Nina nieuwsgierig terwijl ze het van de plank trok. Het boek was zwaar en voelde warm aan, alsof het net uit de zon kwam.
“Dat is het Boek der Avonturen,” zei mevrouw Klomp die achter haar stond. “Het is al jaren niet meer gelezen. Men zegt dat het bijzondere dingen kan doen.”
Nina’s ogen werden groot van verbazing. “Bijzondere dingen? Zoals wat?” vroeg ze met opwinding in haar stem.
“Nou,” zei mevrouw Klomp geheimzinnig, “het gerucht gaat dat dit boek kan vliegen! Maar alleen als je echt gelooft in magie.”
Nina kon haar oren niet geloven. Een vliegend boek? Dat moest wel het meest fantastische avontuur ooit zijn! Ze besloot het boek mee naar huis te nemen om er verder in te lezen.
Thuis aangekomen plofte Nina zich neer op haar bed met Benny naast zich. Ze opende het Boek der Avonturen en begon te lezen. De pagina’s waren gevuld met verhalen over dappere ridders, mooie prinsessen en mysterieuze bossen vol magie. Terwijl ze las, voelde ze iets vreemds – het leek alsof de woorden tot leven kwamen! De letters dansten voor haar ogen en plotseling begon het boek zachtjes te trillen.
“Wat gebeurt er?” vroeg Benny nerveus terwijl hij zijn kleine teddyarmen omhoog hield.
Voordat Nina kon antwoorden, schoot er een felle lichtstraal uit het boek en vulde haar kamer met schitterende kleuren. “Houd je goed vast!” riep Nina tegen Benny terwijl ze zich vastklampte aan de rand van het bed.
Met een luide flits steeg het Boek der Avonturen op in de lucht! Het zweefde door de kamer als een grote vogel die zijn vleugels uitsloeg. Nina kon alleen maar lachen van blijdschap terwijl ze samen met Benny omhoog werd getild.
Ze vlogen door open ramen naar buiten en boven hun dorpje zagen ze alles zo klein worden – huizen leken als blokken speelgoed en mensen als miniatuurfiguurtjes die druk bezig waren met hun dagelijkse leven. “Wauw!” riep Nina vol verwondering terwijl ze over velden vol bloemen vlogen die leken te dansen in de wind.
Het avontuur had net begonnen! Het vliegende boek nam hen mee naar verre landen: eerst naar een betoverd bos waar bomen spraken en dieren zongen als mensen. Een vriendelijke eekhoorn vertelde hen over zijn zoektocht naar acorns die gouden glitters bevatten.
“Waarom zoek je geen andere eikels?” vroeg Benny voorzichtig.
“Omdat deze speciale acorns mijn vrienden gelukkig maken!” antwoordde de eekhoorn met twinkelende ogen.
Nina vond dat zo ontroerend dat ze besloot hem te helpen zoeken. Samen met Benny volgden ze de eekhoorn diep het bos in totdat ze bij een prachtige boom kwamen die straalde als goud onder de zonlichtstralen.
“Dit is hem!” riep de eekhoorn blij uit terwijl hij omhoog klom om één van de gouden acorns te plukken. Maar net toen hij hem vastgreep, verscheen er plotseling een grote schaduw boven hen!
Een enorme draak vloog over hen heen! Zijn schubben glinsterden als edelstenen in het zonlicht terwijl hij luid brulde: “Wie durft mijn gouden acorns weg te nemen?”
Nina voelde haar hart sneller kloppen van spanning maar ook van moed. “We hebben niets gedaan!” riep ze terug tegen de draak terwijl Benny zich stevig tegen haar aan drukte.
De draak keek hen aan met zijn grote ogen vol nieuwsgierigheid maar ook iets wat leek op verdriet. “Ik ben alleen maar bang dat ik niemand heb om mee te delen,” zei hij somber.
Nina dacht na over wat zij kon doen om deze draak gelukkig te maken. “Misschien kunnen we vrienden worden?” stelde ze voor terwijl zij Benny vasthield voor steun.
De draak keek verrast maar ook hoopvol uit zijn ogen: “Vrienden? Dat klinkt geweldig!”
En zo gebeurde er iets wonderlijks: samen maakten zij plannen voor avonturen waarin zij samen zouden spelen – elke dag zou gevuld zijn met lachen en plezier!
Na hun ontmoeting met de draak bracht het vliegende boek hen verder naar andere wonderlijke plekken: naar sterrenhemels waar sterren konden praten; naar onderwatersteden bevolkt door vriendelijke vissen; zelfs naar bergen waar sneeuwvlokken dansten zoals ballerina’s!
Elke keer als zij terugkwamen bij hun eigen wereld voelde Nina zich rijker dan ooit tevoren – niet alleen omdat zij avonturen beleefde maar omdat zij vrienden maakte die hun harten vulden met vreugde!
Maar na vele avonturen besefte Nina dat er ook weer tijd moest komen om terug naar huis te gaan voordat mevrouw Klomp zich zorgen zou maken of voordat mama zou vragen waar al die snoepjes gebleven waren!
Met één laatste sprongetje gleden zij weer terug door hun raam zoals twee vogels die terugvliegen naar hun nestje na lange reizen vol verhalen!
Toen zij weer veilig thuis waren legde Nina voorzichtig het Boek der Avonturen terug op haar bureau naast Benny die nog steeds ademloos luisterde naar alle spannende verhalen die zij hadden beleefd samen!
En zo eindigde dit bijzondere avontuur… of misschien juist niet? Want wie weet wat voor magische verrassingen morgen zullen komen?
En elke keer wanneer Nina nu door boeken bladerde of nieuwe verhalen las wist zij diep van binnen dat magie altijd dichtbij was – soms zelfs gewoon tussen pagina’s verborgen wachtend tot iemand zoals zij kwam kijken!
**Einde**
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes