Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het Onbekende Eiland met Zingende Bomen**
Er was eens, in een klein dorpje aan de rand van een uitgestrekt bos, een nieuwsgierig meisje genaamd Lila. Lila had altijd al een grote verbeelding gehad en hield ervan om avonturen te beleven. Ze was vaak te vinden met haar neus in boeken over verre landen, geheimzinnige eilanden en magische wezens. Haar favoriete boek was “De Legende van het Zingende Eiland”, dat vertelde over een eiland waar de bomen konden zingen en waar de lucht gevuld was met vrolijke melodieën.
Op een zonnige ochtend, terwijl de vogels vrolijk floten en de zon door de bladeren van de bomen scheen, besloot Lila dat het tijd was om haar eigen avontuur te beginnen. Ze pakte haar rugzak, vulde deze met wat lekkers (een paar boterhammen met pindakaas en jam), haar favoriete knuffelkonijn Fluffie, en natuurlijk haar notitieboekje om al haar ontdekkingen in op te schrijven.
“Vandaag ga ik het onbekende eiland vinden!” riep ze enthousiast terwijl ze naar het bos liep. De bomen leken haar aan te moedigen met hun ruisende bladeren. Lila volgde een smal pad dat dieper het bos in leidde. Ze luisterde goed; misschien zou ze wel iets horen dat op gezang leek.
Na een tijdje lopen kwam ze bij een helderblauwe rivier. Het water glinsterde in de zon als miljoenen kleine diamanten. Aan de overkant zag ze iets glinsteren tussen de bomen. “Dat moet het eiland zijn!” dacht ze bij zichzelf. Maar hoe moest ze er komen? Ze keek om zich heen en zag een oude, houten brug die over de rivier leidde.
Met een sprongetje van enthousiasme rende Lila naar de brug. Terwijl ze over de brug liep, kraakte het hout onder haar voeten als een oude man die zijn knieën strekt na een lange dag werken. “Kraak-kraak! Geen zorgen, ik ben gewoon op zoek naar avontuur!” lachte Lila hardop tegen zichzelf.
Toen ze aan de andere kant van de brug kwam, stond ze voor een prachtig strand vol gouden zand en kleurrijke schelpen. De zee golfde zachtjes tegen de kust en er hing een zoete geur in de lucht die herinneringen opriep aan zomerse dagen vol plezier.
“Dit is het! Dit is zeker het onbekende eiland!” riep Lila terwijl ze rondkeek. Maar toen hoorde ze iets vreemds… Een melodie die door de lucht zweefde als een zachte bries. Het klonk als gezang! Nieuwsgierig volgde Lila het geluid dat steeds sterker werd naarmate ze verder het eiland opging.
Na enkele minuten wandelen kwam ze bij een groep hoge bomen met bladeren zo groen als smaragd. En tot haar verbazing begonnen deze bomen te zingen! Hun takken wiegden zachtjes heen en weer terwijl zij hun melodieën zongen; sommige klonken vrolijk en speels, terwijl andere meer melancholisch waren.
“Wow! Jullie zingen echt!” zei Lila verwonderd terwijl ze dichterbij kwam. De bomen leken te glimlachen met hun takken en zongen nog harder voor haar.
“Ja, ja! Wij zijn de Zingende Bomen van dit eiland,” antwoordde één van hen met een diepe stem die klonk als warme honing. “Wij zongen al voordat mensen bestonden! Maar we hebben iemand nodig om ons verhaal verder te vertellen.”
Lila's ogen glinsterden van opwinding. “Wat voor verhaal?” vroeg ze nieuwsgierig.
“Een verhaal over vriendschap, moed en liefde,” zong een andere boom met een hoge, heldere stem. “Maar we hebben jouw hulp nodig om ons verhaal levend te houden.”
Lila knikte enthousiast: “Ik wil jullie helpen! Wat moet ik doen?”
De bomen vertelden haar dat er eens een tijd was geweest waarin hun gezang heel erg populair was onder alle dieren van het eiland en zelfs mensen uit verre landen kwamen luisteren naar hun prachtige muziek. Maar op een dag kwam er iemand die hen niet geloofde; hij dacht dat muziek alleen door mensen gemaakt kon worden.
“Hij heeft ons betoverd,” vertelde één van de bomen treurig. “Sindsdien kunnen we niet meer zo vrij zingen als vroeger.”
Lila voelde zich verdrietig voor deze bijzondere bomen en besloot dat zij hen zou helpen om weer vrijuit te kunnen zingen zoals vroeger.
“Wat kan ik doen?” vroeg ze vastberaden.
“Je moet naar het hart van het eiland gaan,” zei één boom wijs. “Daar vind je De Klanksteen; als je deze steen kunt laten horen wat echte muziek is, zal onze betovering verbroken worden!”
Lila nam afscheid van de zingende bomen en begon aan haar reis naar het hart van het eiland. Onderweg ontmoette ze allerlei dieren: vrolijke papegaaien die floten, schattige konijntjes die huppelden, en zelfs een wijze oude schildpad die haar vertelde over zijn avonturen in zee.
Na veel avonturen bereiken Lila eindelijk De Klanksteen; hij was groot en glanzend als marmer maar leek ook wel wat somber zonder muziek om hem heen.
Lila haalde diep adem en begon te zingen – eerst zachtjes maar al snel steeds luider totdat zelfs De Klanksteen begon mee te trillen op het ritme van haar stem!
En toen gebeurde er iets magisch: De Klanksteen begon zelf ook te stralen! Een lichtgloed vulde de lucht rondom haar terwijl alle dieren zich verzamelden om naar Lila’s zang te luisteren.
Plotseling brak er iets los binnenin De Klanksteen – hij gaf een enorme schokgolf af waardoor alle geluiden samenkwamen in één prachtige symfonie!
De zingende bomen begonnen opnieuw te zingen – maar nu nog mooier dan ooit tevoren! Hun stemmen mengden zich met die van Lila tot één harmonieus geheel dat door heel het eiland weerklonk.
De betovering was verbroken!
Toen Lila terugkeerde naar de zingende bomen waren zij dolgelukkig! Ze dansten rond haar heen terwijl zij hun mooiste liederen zongen ter ere van hun nieuwe vriendin die hen had geholpen hun vrijheid terug te winnen.
Lila voelde zich warm binnenin; dit avontuur had niet alleen hen geholpen maar ook zichzelf veranderd – nu wist zij dat zelfs kleine meisjes grote daden konden verrichten!
Met Fluffie onder haar arm nam Lila afscheid van het onbekende eiland vol zingende bomen maar beloofde hen terug te komen zodat zij samen nog veel meer avonturen konden beleven!
En zo keerde Lila terug naar huis – vol verhalen om te vertellen aan iedereen in haar dorpje over vriendschap, moed én magische zingende bomen… En wie weet? Misschien zou zij ooit weer terugkeren naar dat bijzondere eiland waar muziek nooit zal stoppen!
En zo eindigde dit avontuur… of misschien begint er wel weer eentje net om de hoek?
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes