Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Bram ontdekt een Wereld vol Wonderen**
Er was eens, in een klein dorpje aan de rand van een uitgestrekt bos, een jongen genaamd Bram. Bram was een nieuwsgierige jongen met grote, glinsterende ogen die altijd op zoek waren naar avontuur. Hij had een wild stel krullen en droeg meestal een versleten T-shirt met zijn favoriete superheld erop. Elke dag na schooltijd rende hij naar het bos om te spelen en te ontdekken.
Op een zonnige middag, terwijl de vogels vrolijk floten en de zonnestralen door de bladeren dansten, besloot Bram verder het bos in te gaan dan ooit tevoren. Hij had gehoord van zijn grootvader dat er ergens diep in het bos een verborgen wereld vol wonderen lag, maar niemand had ooit durven zoeken. Met zijn hart vol moed en nieuwsgierigheid begon Bram aan zijn avontuur.
Terwijl hij door het dichte groen liep, merkte hij dat de bomen steeds groter en ouder werden. De lucht rook naar dennennaalden en bloemen, en af en toe hoorde hij het vrolijke gekwetter van vogels die met elkaar leken te praten. “Misschien vertellen ze wel geheimen over deze plek,” dacht Bram bij zichzelf.
Na een tijdje lopen kwam hij bij een grote boom met een deur erin. Het was geen gewone deur; deze was versierd met glinsterende sterren en kleurrijke bloemen die leken te bewegen alsof ze ademden. “Wat is dit?” vroeg Bram zich af terwijl hij dichterbij kwam. Hij duwde voorzichtig tegen de deur, die zachtjes openzwaaide met een krakend geluid.
Bram stapte naar binnen en werd overweldigd door wat hij zag. Voor hem strekte zich een prachtige wereld uit, gevuld met kleurrijke bloemen die spraken, bomen die zongen en dieren die dansten! Een grote paarse vlinder fladderde voorbij en zei: “Welkom in Wonderland! Ik ben Bella, de vlinder! Wat brengt jou hier?”
Bram kon zijn ogen niet geloven. “Ik ben op zoek naar avontuur!” riep hij enthousiast.
“Dan heb je geluk!” zei Bella met een knipoog. “In Wonderlands zijn er veel avonturen te beleven! Maar pas op voor de schaduw van de Grote Grijze Wolf; hij houdt niet van bezoekers.”
“De Grote Grijze Wolf?” vroeg Bram met grote ogen.
“Ja,” antwoordde Bella terwijl ze haar vleugels uitsloeg. “Hij is niet zo vriendelijk als hij eruit ziet.”
Bram voelde een rilling over zijn rug lopen, maar zijn nieuwsgierigheid was sterker dan zijn angst. “Wat moet ik doen?” vroeg hij vastberaden.
“Volg het pad van de Lachende Bloemen,” zei Bella terwijl ze hem voorging. “Ze zullen je leiden naar het hart van Wonderlands.”
Bram volgde Bella door het kleurrijke landschap vol wonderen. De bloemen lachten luidkeels terwijl ze langs hen liepen: “Hé daar! Kijk eens wie er komt! Een dappere jongen op zoek naar avontuur!”
Bram kon niet anders dan lachen om hun vrolijkheid. Terwijl ze verder liepen, ontmoetten ze allerlei bijzondere wezens: pratende eekhoorns die verhalen vertelden over hun schatten, zingende vogels die prachtige melodieën zongen en zelfs dansende konijnen die hen uitnodigden om mee te doen.
Na verloop van tijd kwamen ze bij een open plek waar de lucht gevuld was met glitterend stof dat als sterren leek te stralen in het daglicht. In het midden stond een grote boom met gouden bladeren waarin allemaal kleine lichtjes flonkerden.
“Dit is de Boom der Dromen,” legde Bella uit. “Hier komen alle dromen samen.”
Bram keek vol verwondering naar boven en vroeg: “Wat gebeurt er als je iets onder deze boom wenst?”
Bella glimlachte geheimzinnig. “Laten we het proberen!”
Bram sloot zijn ogen stevig dicht en dacht aan iets wat hij altijd al had gewild: avonturen beleven zonder angst voor gevaar! Toen hij zijn ogen weer opendeed, voelde hij iets bijzonders gebeuren; er kwam ineens veel meer kleur in alles om hem heen!
Maar net toen Bram zich begon te realiseren wat er gebeurde, hoorde hij plotseling geritsel achter zich. Zijn hart sloeg even over toen hij zich omdraaide en daar stond… de Grote Grijze Wolf! Hij had scherpe tanden en keek recht naar Bram.
“Wat doe jij hier?” gromde de wolf dreigend.
Bram voelde hoe zijn moed even verdween als sneeuw voor de zon. Maar toen herinnerde hij zich wat Bella had gezegd: “Wees dapper!” Dus rechtte Bram zijn rug en zei: “Ik ben hier om avonturen te beleven!”
De wolf keek hem verbaasd aan; niemand had ooit zo tegen hem gesproken zonder bang te zijn geweest. “Avonturen? Hm… ik hou ook wel van avonturen,” zei de wolf langzaam terwijl hij op zijn poten ging zitten.
“Echt waar?” vroeg Bram verbaasd.
“Ja,” antwoordde de wolf met een knipoog, waardoor Bram even moest lachen ondanks zichzelf.
En zo ontstond er tussen hen onverwacht vriendschap! De wolf vertelde verhalen over andere werelden die hij had bezocht en samen bedachten ze plannen voor nieuwe avonturen in Wonderlands.
Na enkele uren vol gelach en spannende verhalen besefte Bram dat dit avontuur veel meer was dan alleen maar spannend; het ging ook om vriendschap maken met degenen waarvan je denkt dat ze eng zijn!
Toen het tijd werd om terug te keren naar huis, gaf Bella hem nog één laatste advies: “Vergeet nooit dat echte moed betekent dat je jezelf durft te zijn.”
Met nieuwe vrienden achterlatend maar ook nieuwe herinneringen meeneemend stapte Bram weer door de magische deur terug naar huis, wetende dat elke dag weer nieuwe wonderen zou kunnen brengen als je maar durft kijken!
En zo groeide Bram op tot iemand die altijd op zoek bleef naar avontuur – niet alleen in magische werelden maar ook gewoon in elke dag opnieuw – want wie weet welke wonderen er nog meer verborgen liggen achter elke hoek?
En zo eindigt ons verhaal over Bram die ontdekte dat ware wonderen vaak dichterbij liggen dan je denkt… zolang je maar bereid bent om ze te zoeken!
**Einde**
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes