Er was eens een jongen genaamd Joris. Joris was een nieuwsgierige jongen met een grote liefde voor avontuur. Hij woonde in een klein dorpje, omringd door groene velden en hoge bomen. De dagen in het dorp waren vaak rustig, maar Joris droomde van spannende reizen naar verre landen en zelfs naar andere tijden.
Op een zonnige ochtend besloot Joris om zijn zolderkamer op te ruimen. Terwijl hij door oude dozen rommelde, vond hij iets bijzonders: een stoffige, oude koffer. Nieuwsgierig opende hij de koffer en tot zijn verbazing ontdekte hij een vreemd apparaat dat leek op een combinatie van een klok en een fiets. Het had knoppen, hendels en zelfs lichtjes die flonkerden als sterren aan de nachtelijke hemel.
“Wat is dit?” vroeg Joris hardop, terwijl hij het apparaat voorzichtig uit de koffer tilde. Hij kon niet geloven dat hij zoiets bijzonders had gevonden! “Misschien is het wel een tijdmachine!” dacht hij enthousiast.
Joris besloot het apparaat uit te proberen. Hij drukte op verschillende knoppen en trok aan hendels, terwijl zijn hart sneller ging kloppen van spanning. Plotseling begon het apparaat te trillen en te zoemen. De kamer vulde zich met licht en voordat Joris het wist, werd alles om hem heen wazig.
Toen het licht weer verdween, merkte Joris dat hij niet meer in zijn zolderkamer was! In plaats daarvan stond hij midden in een drukke straat vol mensen in vreemde kleding. Sommige mensen droegen lange jassen met hoge hoeden, terwijl anderen prachtige jurken met ruffles aanhadden.
“Waar ben ik?” vroeg Joris zich af terwijl hij om zich heen keek. Het leek wel alsof hij in de tijd van zijn geschiedenisboek was beland! Hij zag kinderen spelen met houten speelgoed en hoorde muziek die klonk als uit vervlogen tijden.
Joris besloot om rond te kijken. Hij liep naar een groep kinderen die aan het spelen waren met knikkers. “Hallo!” zei hij vrolijk. “Wat doen jullie?”
“Wij spelen knikkers!” antwoordde een meisje met vlechten. “Wil je meedoen?”
Joris kon zijn geluk niet op! Hij speelde urenlang met de kinderen en leerde hen allerlei spelletjes die ze nog nooit eerder hadden gespeeld. Het was zo leuk dat hij vergat dat hij eigenlijk terug naar huis moest.
Maar na verloop van tijd begon Joris zich zorgen te maken. Wat als niemand hem zou missen? Wat als de tijdmachine kapot was gegaan? Met enige spijt nam hij afscheid van zijn nieuwe vrienden en besloot terug te keren naar zijn eigen tijd.
Hij vond de tijdmachine weer op dezelfde plek waar hij hem had achtergelaten. Met trillende handen drukte hij opnieuw op de knoppen en trok aan de hendels, hopend dat het hem terug zou brengen naar zijn zolderkamer.
En ja hoor! Voor hij het wist stond Joris weer veilig thuis in zijn kamer, maar nu vol verhalen over avonturen in andere tijden!
De dagen verstreken en Joris kon niet stoppen met denken aan de tijdmachine. Hij besloot dat dit avontuur niet genoeg was geweest; er moesten meer avonturen komen! Dus ging hij opnieuw naar de zolder om meer over het apparaat te leren.
Na veel experimenteren ontdekte Joris dat elke knop leidde naar een andere tijd of plaats: de prehistorie, het oude Egypte, zelfs de toekomst! Zijn ogen glinsterden bij elke ontdekking.
Op een dag besloot Joris om naar de toekomst te reizen – misschien zou daar wel iets bijzonders te vinden zijn! Met veel enthousiasme drukte hij op de juiste knop en trok aan de hendel.
Dit keer kwam Joris terecht in een wereld vol technologieën die hij nooit had kunnen voorstellen: vliegende auto’s, robots die boodschappen deden en zelfs mensen die door de lucht zweefden met behulp van speciale schoenen!
“Wauw!” riep Joris uit terwijl hij rondkeek met open mond. Maar al snel merkte hij iets vreemds: iedereen leek zo druk bezig met hun apparaten dat ze elkaar nauwelijks aankeken of spraken!
Joris voelde zich ineens heel alleen tussen al deze mensen die hun hoofd gebogen hielden over hun schermen. Hij miste het spelletjes spelen met vrienden; lachen samen zonder afleiding van technologie.
Na wat rondwandelen ontmoette Joris een robot genaamd Zippy die hem vroeg: “Wat kan ik voor je doen?”
Zippy keek even stilletjes voordat hij antwoordde: “Vrienden maken? Dat is eenvoudig! Je moet gewoon samen iets leuks doen!”
Met Zippy’s hulp organiseerde Joris snel een groot spel waarbij iedereen betrokken werd – ze speelden verstoppertje tussen de vliegende auto’s en maakten plezier zoals nooit tevoren!
Al snel kwamen mensen samen om mee te doen; ze lachten, spraken weer met elkaar en genoten van elkaars gezelschap zoals vroeger in het dorp waar Joris vandaan kwam.
Na dit geweldige avontuur besefte Joris hoe belangrijk vriendschap is – ongeacht waar of wanneer je bent!
Met deze waardevolle les in gedachten keerde Joris terug naar huis via zijn tijdmachine – deze keer vol verhalen over vriendschap door alle tijden heen!
Terug thuis voelde alles weer normaal aan; maar nu had Joris zoveel meer geleerd dan alleen geschiedenis – nu wist hij wat echt belangrijk was: verbinding maken met anderen.
En zo bleef onze held avonturen beleven door alle tijden heen; soms spannend, soms ontroerend maar altijd leerzaam! En elke keer als er nieuwe vrienden kwamen kijken hoe geweldig zijn tijdmachine werkte, vertelde hij hen over vriendschap – want dat was uiteindelijk wat alle avonturen verbond!
En zo eindigt ons verhaal over ‘De Tijdmachine van Joris’. Maar wie weet? Misschien komt er ooit nog eens iemand langs die ook wil ontdekken wat er allemaal mogelijk is… En wie weet waar ze dan terechtkomen?