Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De avonturen van Max en de tijdmachine**
Er was eens een jongen genaamd Max. Max was een nieuwsgierige jongen van tien jaar, met een hoofd vol dromen en een hart vol avontuur. Hij woonde in een klein dorpje aan de rand van een groot bos, waar de bomen zo hoog waren dat ze de lucht leken te kietelen. Max had altijd al het gevoel gehad dat er meer was dan alleen zijn dorpje en het bos; hij wilde de wereld verkennen, mysteries ontrafelen en misschien zelfs tijdreizen!
Op een zonnige ochtend, terwijl Max door het bos wandelde, kwam hij iets vreemds tegen. Het was een oude, roestige machine die half begraven lag onder bladeren en takken. Max's ogen glinsterden van opwinding. "Wat is dit?" vroeg hij zich af terwijl hij dichterbij kwam. De machine had knoppen in alle kleuren van de regenboog en er stonden vreemde symbolen op geschreven.
"Misschien is het wel een tijdmachine!" dacht Max hardop. Hij had veel boeken gelezen over tijdreizen, maar nooit had hij gedacht dat hij er zelf eentje zou vinden! Voorzichtig drukte hij op een paar knoppen en plotseling begon de machine te trillen en te zoemen.
"Wow! Wat gebeurt er?" riep Max terwijl hij zich vasthield aan de machine. Een fel licht omhulde hem, en voor hij het wist, voelde hij zich alsof hij door de lucht werd geslingerd.
Toen het licht weer verdween, stond Max niet meer in het bos, maar in een drukke stad vol mensen in vreemde kleren. Hij keek om zich heen en zag auto’s zonder wielen die door de lucht zweefden! "Dit moet wel de toekomst zijn!" dacht Max verbaasd.
Terwijl hij door de straten liep, merkte hij dat iedereen met kleine apparaten in hun handen bezig was. Ze keken niet eens om zich heen! "Hé, kijk uit!" riep Max naar een jongen die recht op hem afliep. De jongen schrok en stopte net op tijd.
"Wat doe jij hier? Je ziet eruit als iemand uit het verleden!" zei de jongen met een grote glimlach.
"Ik ben Max! En ik ben hier per ongeluk beland met mijn tijdmachine," antwoordde Max trots.
De jongen stelde zich voor als Sam. "Dat klinkt geweldig! Wil je samen met mij rondkijken? Ik kan je alles laten zien!"
Max knikte enthousiast en samen begonnen ze aan hun avontuur door de futuristische stad. Ze zagen robots die boodschappen bezorgden, mensen die met hologrammen speelden en zelfs een park waar bomen lichtgevende vruchten droegen!
"Wat zijn dat voor vruchten?" vroeg Max nieuwsgierig.
"Dat zijn glow-fruits! Ze geven energie als je ze eet," legde Sam uit terwijl hij er eentje plukte en hem aanbood aan Max.
Max nam voorzichtig een hapje van de glow-fruit en voelde meteen een warme gloed door zijn lichaam stromen. "Dit is heerlijk!" riep hij uit.
Na uren rondlopen besloten ze naar het centrale plein te gaan waar mensen samenkwamen voor allerlei activiteiten. Er was muziek, dansen en zelfs wedstrijden waarbij mensen hun vaardigheden konden tonen met technologieën die Max nooit eerder had gezien.
Maar toen gebeurde er iets onverwachts: er klonk ineens een alarm! Een grote robot verscheen op het plein met knipperende lichten en begon te roepen: "Alle burgers moeten zich onmiddellijk naar huis begeven! Er is gevaar!"
Max's hart sloeg over van spanning. "Wat is er aan de hand?" vroeg hij aan Sam.
"Dat weet ik niet," zei Sam bezorgd. "Laten we snel weggaan!"
Samen renden ze weg van het plein terwijl achter hen chaos ontstond. Mensen schreeuwden en probeerden hun weg naar huis te vinden terwijl robots hen waarschuwden om kalm te blijven.
Max voelde adrenaline door zijn lijf gieren toen ze achterstevoren door steegjes renden om veilig te blijven. Uiteindelijk vonden ze schuilplaats in een klein café vol kleurrijke decoraties.
"Huff... wat was dat?" vroeg Sam terwijl ze beiden buiten adem waren.
"Ik weet het niet," zei Max terwijl hij naar buiten keek om te zien wat er gaande was. Plotseling zag hij iets glinsteren tussen de gebouwen: het leek wel zijn tijdmachine!
"We moeten terug naar mijn tijdmachine!" zei Max vastberaden.
Ze sprongen op hun voeten en renden weer naar buiten, maar nu waren er nog meer robots verschenen die alles in de gaten hielden. Met elke stap die ze zetten voelden ze meer spanning; zouden ze veilig bij de tijdmachine kunnen komen?
Uiteindelijk bereikten ze het park waar de machine stond verborgen tussen enkele bomen. Maar net toen ze dichterbij kwamen, verscheen er opnieuw een robot voor hen!
"Halt! Wat doen jullie hier?" vroeg de robot met een dreigende stem.
Max keek naar Sam; dit was hun kans om terug te keren naar huis! "We willen gewoon terug naar onze eigen tijd!" riep Max dapper uit.
De robot leek even te aarzelen voordat hij antwoord gaf: "Tijdreizen is verboden zonder toestemming van het Tijdbewakingscomité."
"Oh nee," fluisterde Sam bezorgd tegen Max terwijl ze achteruit stapten.
Maar toen gebeurde er iets wonderbaarlijks: vanuit het niets verscheen er plotseling een vrouw in glanzende kleding naast hen; zij leek wel uit een sciencefictionfilm te komen!
"Laat deze jongens gaan," zei zij met krachtige stem tegen de robot. "Ze hebben geen kwaad in zin."
De robot twijfelde even maar besloot uiteindelijk om hen vrij te laten gaan onder toezicht van deze mysterieuze vrouw.
Max kon zijn geluk niet geloven toen zij hen hielp bij de tijdmachine: “Dank u wel!” zei hij vol bewondering tegen haar.
“Geen dank,” glimlachte zij vriendelijk. “Jullie hebben moed getoond.”
Met haar hulp activeerden ze eindelijk weer de tijdmachine; knipperende lichten flitsten weer voorbij hen terwijl alles om hen heen vervaagde tot niets…
En toen… BAM! Plotseling stonden ze weer veilig in het bos bij hun dorpje!
“Dat was geweldig!” juichte Sam enthousiast terwijl zij elkaar aankeken vol vreugde over hun avontuur.
“Ja,” zei Max met glinsterende ogen, “maar ik heb ook veel geleerd vandaag.”
“Wat dan?” vroeg Sam nieuwsgierig.
“Dat avontuur soms spannend kan zijn,” antwoordde Max serieus maar met een glimlach op zijn gezicht, “maar vriendschap maakt alles beter!”
Van dat moment af aan wisten zowel Max als Sam dat zij altijd samen zouden blijven ontdekken – of dit nu in hun eigen tijd of ergens ver weg in de toekomst zou zijn!
En zo eindigde hun eerste avontuur samen… of misschien begon juist daar pas echt alles!
**Einde**
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes