Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het mysterie van de verdwenen schat**
Er was eens, in een klein, vredig dorpje genaamd Zonnedorp, een groepje vrienden dat altijd samen avonturen beleefde. De hoofdrolspelers waren Lotte, een dappere en nieuwsgierige meid met een bos krullend haar; Sam, een slimme jongen met een bril die altijd op het punt stond af te vallen; en Max, de vrolijke hond van Lotte, die nooit ver van haar zijde was. Samen vormden ze een onverslaanbaar team.
Op een zonnige ochtend besloten de vrienden om naar het oude kasteel aan de rand van het dorp te gaan. Het kasteel was al jaren verlaten en omgeven door verhalen over verborgen schatten en mysterieuze wezens. Terwijl ze hun weg baanden door het hoge gras en de wilde bloemen, vertelde Sam over de legende van de verdwenen schat.
"Volgens de verhalen," begon Sam terwijl hij zijn bril rechtzette, "is er in dit kasteel ooit een grote schat verborgen door een oude koning. Maar niemand heeft hem ooit gevonden! Ze zeggen dat de schat bestaat uit gouden munten, glinsterende juwelen en zelfs magische voorwerpen!"
Lotte's ogen glinsterden bij het horen van deze woorden. "Wat als we die schat vinden? Dan kunnen we het hele dorp trakteren op ijsjes!" riep ze enthousiast.
Max blafte instemmend en sprong rondjes om hen heen. Het leek wel alsof hij ook wilde helpen bij het zoeken naar de schat. Met hernieuwde energie liepen ze verder richting het kasteel.
Eenmaal aangekomen bij het kasteel stonden ze stil om naar de enorme poorten te kijken die half open stonden. Het hout was verrot en bedekt met klimop. "Zou het veilig zijn om naar binnen te gaan?" vroeg Lotte met enige aarzeling.
"Kom op! Wat is avontuur zonder een beetje spanning?" zei Sam terwijl hij zijn bril opnieuw rechtzette. "We moeten gewoon voorzichtig zijn."
Met Max voorop duwden ze de zware poort verder open en stapten naar binnen. De lucht was vochtig en er hing een mysterieuze sfeer in het kasteel. De muren waren bedekt met stof en spinnenwebben hingen als gordijnen in elke hoek.
"Wat is dat daar?" vroeg Lotte terwijl ze naar iets glinsterends op de grond wees.
Ze bogen zich voorover en ontdekten een oude kaart die gedeeltelijk onder een stapel bladeren lag. Sam pakte de kaart voorzichtig op en veegde er wat stof vanaf. "Kijk! Dit lijkt wel een schatkaart!" zei hij vol ongeloof.
De kaart toonde verschillende kamers in het kasteel met vreemde symbolen erop getekend. Op één plek stond duidelijk: 'Hier ligt de schat verborgen.' Hun harten klopten sneller van opwinding.
"Wat nu?" vroeg Lotte terwijl ze naar Sam keek.
"We moeten deze kamers verkennen! Misschien kunnen we aanwijzingen vinden!" antwoordde Sam vastberaden.
Ze besloten om eerst naar de grote hal te gaan, waar volgens de kaart iets bijzonders verborgen zou zijn. Toen ze binnenkwamen, zagen ze enorme schilderijen aan de muren van oude koningen en koninginnen die hen leken aan te kijken met hun doordringende ogen.
“Wauw,” fluisterde Lotte, “die lijken wel echt te leven!”
Terwijl ze verder liepen, hoorde Max plotseling iets bewegen achter één van de schilderijen. Hij blafte luidkeels en rende ernaartoe. De vrienden volgden hem snel en ontdekten dat er een geheime deur achter het schilderij zat!
“Dit is spannend!” riep Lotte uit terwijl ze haar hand op haar hart legde.
Sam duwde voorzichtig tegen de deur en deze ging langzaam open met een krakend geluid dat door het kasteel weerkaatste. Ze stapten naar binnen in wat leek op een oude bibliotheek vol boeken over magie en avontuur.
“Misschien vinden we hier meer aanwijzingen!” zei Sam enthousiast terwijl hij door de boekenbladen bladerde.
Na enkele minuten zoeken vond Lotte ineens iets bijzonders: “Kijk hier! Een boek over verloren schatten!”
Ze openden het boek samen en ontdekten verhalen over verschillende schatten die door eeuwen heen waren verborgen door koningen uit lang vervlogen tijden. Maar één verhaal viel extra op: “De Legende van Koning Armand.”
“Volgens dit verhaal,” begon Sam voor te lezen, “heeft koning Armand zijn grootste schat verstopt in dit kasteel voordat hij vertrok naar verre landen.”
Lotte's ogen straalden van enthousiasme: “Dat betekent dat we echt dichtbij moeten zijn!”
Maar net toen ze zich wilden omdraaien om verder te zoeken, hoorden ze plotseling voetstappen achter zich! Ze draaiden zich snel om maar zagen niemand staan.
“Wie… wie is daar?” stamelde Lotte terwijl haar hart sneller klopte.
Max blafte opnieuw maar nu klonk zijn geblaf angstiger dan eerder. De voetstappen stopten even maar kwamen daarna weer dichterbij!
“Dit is niet goed,” fluisterde Sam nerveus terwijl hij zich dichterbij Lotte schoof.
De vrienden hielden hun adem in toen plotseling… verscheen er een oude man voor hen! Hij had lange witte haren, droeg versleten kleding en keek hen met nieuwsgierige ogen aan.
“Wat doen jullie hier?” vroeg hij met een diepe stem die als donder klonk in de stille kamer.
“We… eh… we zoeken naar… eh… schatten,” stamelde Lotte terwijl Max naast haar bleef staan blaffend als bescherming.
De man glimlachte vriendelijk maar zijn ogen leken wijsheid uit eeuwenoude tijden te bevatten. “Schatten? Jullie zijn niet de eerste die hier komen zoeken.”
Sam durfde eindelijk iets te zeggen: “We hebben deze kaart gevonden! We willen graag weten waar we kunnen zoeken!”
De man knikte begrijpend: “Ah, ik zie dat jullie moed hebben.” Hij kwam dichterbij en gebaarde hen om dichterbij te komen zodat hij kon fluisteren: “Maar pas op voor hebzucht; niet iedereen komt hier met goede bedoelingen.”
Lotte voelde zich ineens erg serieus worden bij zijn woorden maar ook nieuwsgierig: “We zullen voorzichtig zijn! Maar kunt u ons helpen?”
De man knikte weer: “Volg mij.” En zo leidde hij hen door talloze gangen tot aan een grote houten deur versierd met ingewikkelde patronen.
“Hierachter ligt wat jullie zoeken,” zei hij geheimzinnig voordat hij hen aanmoedigde om zelf verder te gaan.
Met trillende handen duwden Lotte en Sam tegen de deur totdat deze langzaam open ging...
Wat zou er achter deze deur liggen? Zouden zij eindelijk dé verdwenen schat vinden? Hun harten bonsden in hun borstkas terwijl zij elkaar aankeken vol spanning...
En zo begon hun avontuur pas echt...
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes