Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De reis naar het betoverde eiland**
Er was eens, in een klein dorpje aan de rand van een uitgestrekt bos, een nieuwsgierig meisje genaamd Lotte. Lotte had grote, sprankelende ogen die altijd op zoek waren naar avontuur. Ze droeg vaak een felgekleurde jurk en had een bos krullend haar dat als een stralende zon om haar heen danste als ze rende. Haar beste vriend was een slimme en ondeugende kat genaamd Felix. Felix was geen gewone kat; hij kon praten! En dat maakte hun vriendschap nog specialer.
Op een zonnige ochtend, toen de vogels vrolijk zongen en de bloemen in volle bloei stonden, besloot Lotte dat het tijd was voor een nieuw avontuur. "Felix!" riep ze enthousiast terwijl ze door het huis huppelde. "Laten we op zoek gaan naar het betoverde eiland dat de oude verhalen vertellen!"
Felix, die op de vensterbank lag te zonnen, opende één oog en zei met een grijns: "Een betoverd eiland? Heb je daar ook over gelezen in je sprookjesboek? Of heb je weer te veel snoep gegeten?" Hij likte zijn pootje en keek haar met zijn andere oog aan.
"Nee, echt waar! De oude vrouw van het dorp vertelde me dat er een eiland is vol met magische wezens en verborgen schatten! We moeten gewoon de rivier oversteken," antwoordde Lotte vol enthousiasme.
"De rivier oversteken? Dat klinkt als iets wat alleen maar in sprookjes gebeurt! Maar goed, ik ben altijd al benieuwd geweest naar wat er aan de andere kant ligt," zei Felix terwijl hij zich uitrekte. "Laten we gaan!"
Met hun harten vol hoop en spanning vertrokken Lotte en Felix richting de rivier. De zon straalde helder aan de lucht terwijl ze door het bos liepen. Onderweg kwamen ze allerlei dieren tegen: vrolijke eekhoorns die met elkaar speelden, een wijze oude uil die hen waarschuwde om voorzichtig te zijn, en zelfs een paar nieuwsgierige konijnen die hen volgden tot aan de oever van de rivier.
Toen ze bij de rivier aankwamen, zagen ze dat het water snel stroomde. "Hoe kunnen we hier oversteken?" vroeg Lotte bezorgd terwijl ze naar het kolkende water keek.
Felix dacht even na en zei toen: "Wat als we op die grote boomstam springen? Het lijkt wel alsof hij over het water ligt!" Hij wees naar een dikke boomstam die over de rivier hing.
"Dat is een geweldig idee!" riep Lotte blij. Ze klom voorzichtig op de stam en Felix volgde haar met sprongetjes van enthousiasme. Terwijl ze over de stam balanceerden, voelde Lotte zich alsof ze op een spannende schommel zat.
Plotseling hoorde ze iets achter zich ritselen! Ze draaide zich om en zag twee grote ogen in het struikgewas glinsteren. Het was een enorme bever die hun nieuwsgierig gadesloeg. "Hé! Wat doen jullie daar?" vroeg hij met zijn diepe stem.
"We gaan naar het betoverde eiland!" antwoordde Lotte enthousiast.
"Betoverd eiland? Ik heb daar ook wel eens van gehoord! Maar pas op voor de gevaarlijke stroomversnellingen!" waarschuwde de bever terwijl hij zijn tanden liet zien in wat leek op een glimlach.
Met deze waarschuwing in gedachten sprongen Lotte en Felix snel van de boomstam af zodra ze aan de andere kant waren aangekomen. Ze bedankten de bever voor zijn advies en vervolgden hun weg door het bos aan de andere kant van de rivier.
Na uren wandelen kwamen ze eindelijk bij het strand van het betoverde eiland! Het zand was zo wit als suiker en glinsterde in het zonlicht alsof er duizenden sterren lagen te wachten om ontdekt te worden. De zee was helderblauw en er waren kleurrijke schelpen verspreid over het strand.
"Wow! Kijk eens hoe mooi dit is!" riep Lotte terwijl ze rondkeek met open mond. Felix sprong enthousiast naast haar heen en weer. "Ik kan niet wachten om alle geheimen van dit eiland te ontdekken!"
Ze besloten eerst te gaan zwemmen in het heldere water. Terwijl ze zich verfristen, zagen ze plotseling iets glinsteren onder water. Het leek wel goud! “Wat zou dat kunnen zijn?” vroeg Lotte nieuwsgierig.
“Misschien is het wel iets waardevols!” zei Felix met twinkeling in zijn ogen.
Ze doken onder water om dichterbij te kijken en ontdekten tot hun verbazing dat het geen goud was, maar een prachtige gouden sleutel! “Wat zou deze sleutel openen?” vroeg Lotte verwonderd toen ze weer boven kwam drijven.
“Misschien opent hij wel een schatkist of zelfs...,” begon Felix mysterieus maar werd onderbroken door een luide knal!
Ze keken geschrokken om zich heen en zagen dat er donkere wolken boven hen samenkwamen. Een onweer naderde snel! “We moeten snel onderdak zoeken!” riep Lotte terwijl ze naar het dichtstbijzijnde bos rende met Felix vlak achter haar aan.
Ze vonden schuilplaats onder grote bladeren waar ze veilig konden blijven totdat de storm voorbij was. Terwijl zij daar zaten, vertelde Felix verhalen over avonturen die hij had meegemaakt voordat hij bij Lotte kwam wonen; verhalen over jachtpartijen met andere katten en spannende ontmoetingen met vogels die konden zingen zoals mensen!
Na enige tijd begon de storm eindelijk af te nemen, maar toen zij weer naar buiten keken, zagen zij iets vreemds: er stond nu ineens een prachtig kasteel midden op het eiland!
“Dat kasteel bestond daar net niet!” zei Lotte verwonderd terwijl zij haar ogen wijd open deed van verbazing.
“Laten we kijken of onze gouden sleutel misschien daar past!” stelde Felix voor terwijl hij enthousiast begon te lopen richting het kasteel.
Bij aankomst bij grote poorten zag Lotte hoe prachtig alles eruitzag: marmeren zuilen versierd met kleurrijke bloemen maakten indruk op iedereen die voorbij liep; zelfs enkele vogels zongen melodieën vanuit hun takken!
Met trillende handen stak Lotte voorzichtig haar sleutel in slot – klik – deed zij hem open…
Binnenin vonden zij niet alleen kostbare juwelen maar ook magische wezens zoals elfjes die vrolijk dansten rond hen! “Welkom!” riepen zij tegelijk uitgelaten – “Jullie hebben ons bevrijd!”
Het bleek dat dit kasteel ooit was betoverd door iemand die jaloers was op hun vreugde – alleen degenen met pure harten konden binnenkomen!
Lotte voelde zich zo gelukkig; niet alleen omdat zij nu vrienden had gemaakt met deze magische wezens maar ook omdat zij wist dat vriendschap belangrijker is dan welke schat dan ook!
En zo vierden zij samen feest tot diep in nacht; lachen & dansen totdat sterren verschenen boven hen…
Toen alles rustig werd na lange dag vol avontuur… besefte onze kleine heldin iets belangrijks: soms moet je risico’s nemen om echte wonderen te ontdekken!
En vanaf dat moment leefden zij nog lang gelukkig samen – zowel mens als dier – elke dag opnieuw nieuwe avonturen beleven…
**Einde**
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes