Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Emma en de Magische Boom**
Er was eens, in een klein dorpje omringd door groene heuvels en glinsterende rivieren, een meisje genaamd Emma. Emma was een nieuwsgierig en avontuurlijk meisje van acht jaar oud, met lange, golvende kastanjebruine haren en grote, sprankelende ogen die altijd op zoek waren naar iets bijzonders. Ze woonde samen met haar ouders in een knus huisje met een rode deur en een tuin vol kleurrijke bloemen.
Elke dag na school rende Emma naar buiten om te spelen. Ze klom in bomen, maakte kransen van madeliefjes en vertelde verhalen aan de vlinders die om haar heen fladderden. Maar wat Emma het meest leuk vond, was het verkennen van het bos dat aan de rand van het dorp lag. Het bos was groot en mysterieus, met hoge bomen die hun takken als armen naar de lucht uitstrekten.
Op een zonnige middag besloot Emma dieper het bos in te gaan dan ooit tevoren. Terwijl ze door het dichte groen liep, hoorde ze het vrolijke gezang van vogels en het zachte ruisen van de bladeren in de wind. Ze voelde zich vrij als een vogel en kon niet wachten om te ontdekken wat er verderop verborgen lag.
Na een tijdje kwam ze bij een open plek waar de zonnestralen door de takken vielen als gouden stralen. In het midden van deze open plek stond een enorme boom. Deze boom was anders dan alle andere bomen die Emma ooit had gezien; zijn stam was breed en knoestig, zijn bladeren glansden als smaragdgroen en zijn takken leken wel te dansen op de muziek van de wind.
"Wat voor boom ben jij?" vroeg Emma nieuwsgierig terwijl ze dichterbij kwam.
Tot haar verbazing begon de boom zachtjes te trillen en er kwam een warme stem uit de stam: "Ik ben de Magische Boom van Verlangen. Iedereen die hier komt, kan één wens doen."
Emma's ogen werden groot van verbazing. Een wens! Wat zou ze wensen? Ze dacht na over al haar dromen: misschien wilde ze vliegen zoals een vogel of misschien wilde ze dat haar hondje Max kon praten.
"Wat is jouw wens, kleine meid?" vroeg de boom opnieuw.
Emma nam een diepe ademhaling. "Ik wens dat ik altijd avonturen kan beleven!" zei ze enthousiast.
De boom glimlachte met zijn takken. "Dat is een mooie wens! Maar weet dat avontuur soms ook uitdagingen met zich meebrengt."
Voordat Emma kon antwoorden, voelde ze een zachte bries om zich heen draaien. Plotseling werd alles om haar heen wazig en voor ze het wist, stond ze niet meer in het bos maar op een kleurrijk veld vol bloemen die zongen! Ja, je leest het goed: deze bloemen zongen vrolijke melodieën terwijl ze wiegden in de wind.
"Welkom in het Land der Avonturen!" zongen de bloemen samen.
Emma kon haar ogen niet geloven! Dit was geweldig! Ze sprong op en neer van blijdschap en besloot meteen op ontdekkingstocht te gaan. Terwijl ze over het veld huppelde, ontmoette ze allerlei vreemde wezens: pratende dieren, dansende elfjes en zelfs een vriendelijke reus die dol was op koekjes bakken!
De reus heette Grommel en hij bood Emma aan om samen koekjes te maken. "Ik heb hier speciale ingrediënten," zei hij terwijl hij geheimzinnig knipoogde. "Deze koekjes geven je superkrachten!"
Emma's ogen glinsterden bij deze gedachte. Samen met Grommel begon ze te bakken; meel vloog door de lucht, suiker plakte aan hun handen en er waren meer koekjes dan ze ooit hadden kunnen dromen! Toen alles klaar was, nam Emma voorzichtig een hap van één van de koekjes.
Plotseling voelde ze zich licht als een veertje! Ze sprong zo hoog dat ze bijna tegen de wolken aanstootte! "Wauw!" riep Emma uit terwijl ze door de lucht zweefde.
Maar toen gebeurde er iets vreemds: terwijl Emma vrolijk rondvloog, zag ze dat er donkere wolken aan kwamen drijven boven het Land der Avonturen. De lucht werd grijs en koud; zelfs Grommel keek bezorgd.
"Dat zijn de Wolken der Verdriet," legde hij uit met bezorgde stem. "Ze willen ons avontuur verstoren!"
Emma voelde zich ineens heel dapper worden. "We moeten iets doen!" zei ze vastberaden.
Grommel knikte instemmend: "Ja! We moeten samen werken om onze vreugde terug te brengen."
Dus gingen Emma, Grommel en alle andere vrienden – waaronder dansende elfjes en zingende bloemen – samen op zoek naar manieren om de Wolken der Verdriet weg te jagen. Ze organiseerden feestjes vol muziek en dansen om hun blijdschap te verspreiden; zelfs maakten zij kleurrijke vlaggen om in de lucht te hangen!
Maar hoe hard zij ook hun best deden, de wolken bleven dreigend hangen boven hen.
Toen had Emma ineens een idee: “Wat als we onze vreugde delen met iedereen buiten dit land? Misschien kunnen we zo kracht verzamelen!”
Dus besloten zij allemaal hun krachten te bundelen om naar andere landen af te reizen – naar plaatsen waar mensen behoefte hadden aan vreugde – zoals dorpen waar niemand meer lachte of waar kinderen verdrietig waren omdat zij geen speelgoed hadden.
Met elke lach die zij deelden of elk verhaal dat zij vertelden aan anderen groeide hun vreugde sterker dan ooit tevoren!
Uiteindelijk keerden zij terug naar het Land der Avonturen met zoveel blijdschap dat zelfs Grommel’s koekjes weer gingen stralen zoals nooit tevoren!
De Wolken der Verdriet konden dit niet langer verdragen; langzaam maar zeker begonnen zij zich terug te trekken tot niets meer overbleef dan stralende zonneschijn!
“Jullie hebben ons gered!” juichten alle inwoners van het Land der Avonturen terwijl zij dansten onder het zonlicht.
Emma voelde zich zo gelukkig; dit avontuur had haar geleerd dat ware kracht komt vanuit verbinding met anderen – iets wat je nooit alleen kunt doen!
En toen herinnerde zij zich plotseling iets belangrijks… “Oh nee!” riep zij uit tegen Grommel terwijl zij hem aankeken vol spanning “Ik moet terug!”
Grommel glimlachte begripvol: “Dat klopt! Maar je kunt altijd terugkomen wanneer je wilt.”
Met nog één laatste blik op al haar nieuwe vrienden deed Emma opnieuw haar wens bij De Magische Boom: “Ik wens dat ik altijd kan terugkomen voor nieuwe avonturen!”
Met die woorden voelde zij weer dezelfde zachte bries rondom haar draaien… En voordat zij wist wat er gebeurde stond zij weer veilig onder De Magische Boom in haar eigen vertrouwde bos!
Terwijl zij terugkeerde naar huis dacht Emma na over alles wat zij had geleerd; avontuur is geweldig maar ware magie ligt in vriendschap!
En vanaf die dag ging Emma vaak terug naar De Magische Boom voor nieuwe avonturen – elke keer weer ontdekte zij iets nieuws én leerde daarbij waardevolle lessen over moed én liefde!
En zo leefde Emma nog lang gelukkig… vol avonturen én vriendelijkheid!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes