Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De Bijzondere Vriendschap Tussen een Jongen en een Draak**
Er was eens, in een klein dorpje genaamd Zonnedorp, een jongen genaamd Thomas. Thomas was een nieuwsgierige jongen met een grote fantasie. Hij had altijd al gedroomd van avonturen, van verre landen en van magische wezens. Maar het leven in Zonnedorp was rustig en voorspelbaar. De dagen gingen voorbij met school, huiswerk en spelletjes met zijn vrienden. Toch voelde Thomas vaak dat er iets ontbrak in zijn leven.
Op een dag, terwijl hij aan het spelen was in het bos vlakbij zijn huis, ontdekte hij iets bijzonders. Tussen de bomen door zag hij een glimp van iets dat glinsterde in de zon. Vol nieuwsgierigheid liep hij ernaartoe. Tot zijn grote verbazing ontdekte hij een enorme grot, bedekt met kleurrijke bloemen en glinsterende stenen.
“Wat zou daar binnen zijn?” vroeg Thomas zich af, terwijl hij naar de ingang van de grot keek. Zijn hart klopte snel van opwinding en een beetje angst. Maar zijn nieuwsgierigheid was sterker dan zijn angst, dus besloot hij naar binnen te gaan.
De grot was donker en koel, maar al snel begon zijn ogen te wennen aan het schemerige licht dat van de wanden weerkaatste. Terwijl hij verder naar binnen liep, hoorde hij plotseling een zacht gesis. Thomas stopte en hield zijn adem in. Wat zou dat kunnen zijn? Zijn fantasie begon wild te draaien: misschien was het wel een monster! Of nog beter: misschien was het wel een draak!
Met elke stap die hij zette, voelde hij zich steeds meer aangetrokken tot het geluid. En toen zag hij het: daar lag een prachtige draak! Zijn schubben waren groen als smaragd en glinsterden als sterren in de nacht. De draak had grote gouden ogen die vol verdriet leken te zitten.
“Hallo,” zei Thomas voorzichtig, niet wetend of de draak hem zou aanvallen of niet.
Tot zijn verbazing antwoordde de draak met een zachte stem: “Hallo daar, kleine jongen.”
Thomas kon zijn oren niet geloven! Een pratende draak? Dit moest wel het begin van een geweldig avontuur zijn! “Wie ben jij?” vroeg Thomas enthousiast.
“Ik ben Draco,” zei de draak somber. “Ik woon hier al vele jaren, maar ik ben alleen.”
“Alleen?” herhaalde Thomas verbaasd. “Waarom ben je alleen?”
Draco zuchtte diep en vertelde hoe hij ooit deel uitmaakte van een grote drakenfamilie die door het hele koninkrijk reisde. Maar op een dag kwam er een vreselijke storm die hen uit elkaar dreef. Sindsdien had Draco niemand meer gezien.
Thomas voelde medelijden met Draco en besloot dat ze vrienden moesten worden. “Dat is niet eerlijk!” riep hij uit. “Je kunt niet alleen blijven! Laten we samen avonturen beleven!”
Draco keek op met grote ogen vol verrassing. “Jij wilt echt vrienden met mij worden?”
“Natuurlijk!” zei Thomas enthousiast terwijl hij begon te springen van blijdschap.
En zo begon hun bijzondere vriendschap. Elke dag kwam Thomas terug naar de grot om Draco te bezoeken. Ze vertelden elkaar verhalen over hun leven; Draco vertelde over de luchtige vlucht boven bergen en bossen, terwijl Thomas sprak over school en spelletjes met vrienden.
Op een dag besloot Thomas dat ze iets spannends moesten doen om hun vriendschap nog sterker te maken. “Laten we samen vliegen!” stelde hij voor.
Draco lachte zachtjes: “Maar ik ben veel te groot voor jou om op mijn rug te zitten!”
“Dat maakt niet uit! Ik wil gewoon voelen wat het is om te vliegen!” riep Thomas vol enthousiasme.
Na enige aarzeling stemde Draco toe en liet Thomas voorzichtig op zijn rug klimmen. Met één krachtige flap van zijn vleugels steeg Draco op in de lucht! De wind blies door hun haren terwijl ze hoger en hoger stegen tot ze boven Zonnedorp zweefden.
“Woehoe!” schreeuwde Thomas blij terwijl ze over huizen vlogen als kleine stippen onder hen.
Maar plotseling hoorde ze iets vreemds beneden – mensen schreeuwden en renden weg! Een groep jagers had hen gezien en waren bang voor de draak!
“Draco! We moeten weg hier!” riep Thomas paniekerig.
Draco knikte snel en vloog weg richting de bergen waar ze veilig konden schuilen tussen de rotsen.
Toen ze eindelijk veilig waren geland, keek Draco somber naar beneden: “Ik wist dat dit zou gebeuren… mensen hebben altijd angst voor draken.”
Thomas voelde zich verdrietig voor zijn vriend: “Maar jij bent geen gevaarlijke draak! Je bent mijn vriend!”
Draco glimlachte zwakjes: “Dank je wel, maar ik weet niet of mensen ooit zullen begrijpen.”
Die avond zaten ze samen bij het vuur in de grot, terwijl sterren aan de hemel fonkelden als diamanten. Ze spraken over hun dromen; Draco wilde weer vrij rondvliegen zonder angst voor jagers, terwijl Thomas droomde van avonturen buiten Zonnedorp.
Plotseling kreeg Thomas een idee: “Wat als we samen iets doen om mensen te laten zien dat je geen kwaad doet?”
Draco keek hem vragend aan: “Wat bedoel je?”
“We kunnen iets goeds doen voor het dorp! Iets wat iedereen zal helpen!” zei Thomas enthousiast.
Na lang nadenken kwamen ze op het idee om samen voedsel te verzamelen uit het bos – bessen, noten en paddenstoelen – om aan de dorpsbewoners te geven die honger hadden na slechte oogsten door droogte.
De volgende dag gingen ze aan de slag! Terwijl Draco voorzichtig bessen plukte met zijn scherpe klauwen (die perfect waren voor dit werk!), verzamelde Thomas alles wat ze konden vinden in manden die hij mee had genomen vanuit Zonnedorp.
Toen alles verzameld was, besloten ze naar het dorp te gaan – maar deze keer besloten ze om discreet via het bos naar binnen te sluipen zodat niemand hen zou zien komen.
Ze bereikten uiteindelijk het dorpsplein waar veel mensen bijeen waren gekomen vanwege hun hongerige toestand na weken zonder goede oogst. Met kloppende harten legden ze hun manden neer vol heerlijke lekkernijen!
De dorpsbewoners keken verbaasd toen ze zagen wat er gebeurde; bessen verschenen uit het niets!
“Wat is dit?” vroeg één vrouw verwonderd terwijl zij naar voren stapte om één van de bessen op te pakken.
Thomas stapte naar voren: “Het is ons geschenk aan jullie! We willen helpen!”
De mensen keken elkaar aan; sommigen leken bang maar anderen leken dankbaar voor wat er gebeurde.
Langzaam maar zeker kwamen mensen dichterbij om meer bessen op te pakken.
En toen gebeurde er iets magisch – iemand riep uit: "Dit moet wel magie zijn!" En voordat je het wist begonnen kinderen vrolijk rond te dansen tussen hen.
Die avond werd er gefeest in Zonnedorp ter ere van hun nieuwe vrienden – zowel Draco als Thomas werden als helden verwelkomd!
Van die dag af aan veranderde alles; mensen leerden dat draken niet gevaarlijk waren maar juist behulpzaam konden zijn.
Draco werd zelfs regelmatig gevraagd om hen bij speciale gelegenheden bij feestelijkheden omhoog te brengen zodat iedereen kon genieten van prachtige uitzichten bovenop deze magische rug!
En zo groeide hun bijzondere vriendschap verder; elke dag opnieuw beleefden zij nieuwe avonturen samen vol vreugde én spanning – want wie weet wat morgen weer zal brengen?
En zo leefden zij nog lang gelukkig…
Einde
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes