Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Sara's zoektocht naar de verloren regenboog**
Er was eens, in een klein dorpje omringd door groene heuvels en kleurrijke bloemen, een meisje genaamd Sara. Sara was een vrolijk en nieuwsgierig meisje met grote, sprankelende ogen die altijd op zoek waren naar avontuur. Ze had een bos vol vrienden: een ondeugende eekhoorn genaamd Flip, een wijze oude uil genaamd Olli en een schattige konijn genaamd Lila. Samen beleefden ze de mooiste avonturen in het bos achter Sara's huis.
Op een dag, terwijl de zon hoog aan de lucht stond en de vogels vrolijk floten, kwam Sara met haar vrienden bij hun favoriete plek: een open plek in het bos waar ze vaak speelden. Maar vandaag was er iets vreemds aan de hand. De lucht leek minder blauw dan normaal en de kleuren van de bloemen leken wat flets. "Wat is er aan de hand?" vroeg Lila bezorgd terwijl ze haar oren oprichtte.
Flip, die altijd op zoek was naar spannende verhalen, zei: "Misschien is er iets gebeurd met de regenboog! Ik heb gehoord dat als je goed kijkt, je soms kunt zien dat hij verdwijnt!" Olli knikte wijs. "Dat klopt, Flip. De regenboog is niet alleen mooi om te zien; hij brengt ook kleur en vreugde in onze wereld. Als hij verdwijnt, kan dat ernstige gevolgen hebben."
Sara voelde een steek van bezorgdheid in haar hart. "We moeten de regenboog vinden!" riep ze vastberaden. "Als we hem niet snel terugbrengen, zullen alle kleuren verdwijnen!" Haar vrienden keken elkaar aan en knikten enthousiast. Het avontuur begon!
De vier vrienden maakten zich klaar voor hun reis. Ze pakten wat lekkernijen mee: wortels voor Lila, noten voor Flip en wat bessen voor Olli en Sara zelf. Met hun tassen vol lekkernijen vertrokken ze richting het grote bergachtige gebied waar volgens de legendes de regenboog zijn oorsprong vond.
Na uren wandelen kwamen ze bij de voet van een hoge berg. De lucht was nu donkerder geworden en er hing een mysterieuze mist over het landschap. "Dit ziet er niet goed uit," zei Lila met trillende stem. "Wat als we verdwalen?" Flip sprong opgewonden rond en zei: "Geen zorgen! We hebben elkaar! En bovendien heb ik mijn geweldige neus om te ruiken waar we heen moeten!"
Olli glimlachte geruststellend. "Laten we samen verder gaan," zei hij met zijn kalme stem. En zo begonnen ze aan hun klim naar boven.
De weg omhoog was steil en vol obstakels: rotsen die van bovenaf vielen, takken die in de weg lagen en zelfs een paar modderige plekken waar ze bijna uitgleed! Maar elke keer als ze bijna opgaven, herinnerden ze zich waarom ze hier waren: om de verloren regenboog te vinden.
Na veel moeite bereikten ze eindelijk de top van de berg. Daar vonden ze iets ongelooflijks: een enorme poort gemaakt van glinsterende stenen die alle kleuren van de regenboog weerspiegelden! Maar toen ze dichterbij kwamen, zagen ze dat de poort gesloten was.
"Wat nu?" vroeg Lila teleurgesteld terwijl ze haar neus tegen het koude metaal drukte.
Olli vloog naar voren en inspecteerde het slot op de poort. "Het lijkt erop dat deze poort alleen open kan gaan als we drie raadsels oplossen," zei hij wijs.
"Raadsels? Ik hou van raadsels!" riep Flip enthousiast.
Het eerste raadsel klonk als volgt:
"Ik ben niet levend maar groei,
Ik heb geen longen maar adem,
Ik ben vaak groen maar kan ook bruin zijn.
Wat ben ik?"
Sara dacht diep na terwijl haar vrienden hun best deden om het antwoord te raden.
"Ik weet het!" riep Lila plotseling blij uit. "Het is gras!"
De poort begon te trillen en langzaam ging er een klein stukje open.
Het tweede raadsel volgde:
"Ik kan je raken maar ik ben geen hand,
Ik kan je volgen maar ik ben geen schaduw,
Ik kan zoet zijn of zuur,
Wat ben ik?"
Flip sprong opgewonden rond terwijl hij dacht na over het antwoord.
"Dat moet fruit zijn!" riep hij uiteindelijk uit.
Weer begon de poort te trillen en ging iets verder open.
Nu kwam het derde raadsel:
"Ik ben altijd hongerig,
Ik eet alles wat je me geeft.
Als je me niets geeft,
Zal ik alles verteren.
Wat ben ik?"
Dit keer keken alledrie hen elkaar aan zonder iets te zeggen totdat Olli plotseling zei: “Vuur!”
Met dat antwoord ging de poort helemaal open! Ze konden nu naar binnen!
Achter de poort bevond zich een prachtige tuin vol met bloemen die schitterden in alle kleuren van de regenboog! Maar midden in deze tuin stond iets droevigs: een grote grijze wolk die stilletjes zat te huilen.
"Oh nee," zei Sara bezorgd terwijl ze naar de wolk keek. "Waarom huil je?"
De wolk keek op met tranen die als regendruppels uit haar ogen vielen. “Oh lieve kinderen,” snikte zij, “ik ben zo verdrietig omdat ik mijn kleuren kwijt ben! Zonder mijn kleuren kan ik geen regenbogen maken.”
Sara voelde medelijden met haar en vroeg: “Hoe kunnen we je helpen?”
“Je moet me helpen herinneren hoe mooi kleuren zijn,” zei de wolk snikkend.
Sara dacht na over wat ze kon doen om deze wolk weer blij te maken. “Laten we samen dansen!” stelde zij voor enthousiast.
Flip begon vrolijk rond te springen terwijl Lila vrolijk danste tussen alle bloemen door en Olli zong zachtjes mooie melodieën vanuit zijn hoge takkenplek.
Langzaam maar zeker begonnen er kleuren terug te komen in het leven van deze verdrietige wolk! Geel voor blijdschap, blauw voor rustigheid, groen voor natuur… En toen gebeurde er iets wonderbaarlijks: De wolk begon weer kleur te krijgen!
Met elke lach die zij deelden kwam er meer kleur terug bij deze bijzondere wolk tot uiteindelijk… BOEM! Een schitterende regenboog verscheen aan de hemel!
“Jullie hebben me geholpen!” jubelde Wolk blij terwijl zij straalde in alle kleuren van haar nieuwe zelf!
Sara’s hart vulde zich met vreugde toen zij samen met haar vrienden onderaan deze prachtige boog stonden die hen verbond met al hun dromen!
Ze keerden terug naar hun dorpje waar iedereen hen verwelkomde alsof zij helden waren; want dankzij hen had iedereen weer kleur in hun leven gekregen!
En zo eindigde Sara’s zoektocht naar de verloren regenboog… Of misschien was dit pas het begin van nog veel meer avonturen samen?
En zo leefden zij nog lang gelukkig… Met elke nieuwe dag vol kleur!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes