Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het raadselachtige eiland waar alles kan gebeuren met Leo**
Er was eens een jongen genaamd Leo. Leo was een nieuwsgierige jongen van tien jaar oud, met een hoofd vol dromen en een hart vol avonturen. Hij woonde in een klein dorpje aan de rand van een uitgestrekt bos. Elke dag na schooltijd ging hij op ontdekkingstocht in het bos, op zoek naar bijzondere dingen. Maar op een dag zou zijn leven voor altijd veranderen.
Het was een zonnige woensdagmiddag toen Leo besloot om verder het bos in te gaan dan ooit tevoren. Terwijl hij door de dichte bomen slenterde, hoorde hij plotseling het geluid van kabbelend water. Nieuwsgierig als hij was, volgde hij het geluid en kwam al snel bij een helderblauwe rivier. Aan de overkant zag hij iets glinsteren in de zon. Het leek wel een eiland!
"Wat zou dat zijn?" vroeg Leo zich af, terwijl hij naar het eiland tuurde. Het leek wel magisch, met kleurrijke bloemen die bloeiden en bomen die glinsterden alsof ze van goud waren gemaakt. Zonder er verder over na te denken, besloot Leo om naar de overkant te zwemmen.
De rivier was koud, maar Leo was vastberaden. Hij zwom met al zijn kracht en bereikte al snel de andere kant. Toen hij het eiland betrad, voelde hij meteen dat er iets bijzonders aan de hand was. De lucht rook zoet en er waren dieren die hij nog nooit eerder had gezien: vogels met felgekleurde veren en konijnen die sprongetjes maakten als acrobaten.
"Welkom op het Raadselachtige Eiland!" riep een vrolijke stem achter hem.
Leo draaide zich om en zag een klein, schattig wezentje met grote ogen en een glimlach die van oor tot oor reikte. Het had vleugels zoals een vlinder en droeg een jurk gemaakt van bladeren.
"Ik ben Lila, de beschermster van dit eiland," zei ze terwijl ze vrolijk fladderde. "Hier kan alles gebeuren! Wat wil je doen?"
Leo's ogen begonnen te glinsteren van opwinding. "Alles? Echt waar?" vroeg hij vol ongeloof.
"Ja! Hier kun je vliegen als een vogel, zwemmen als een vis of zelfs praten met dieren!" antwoordde Lila enthousiast.
Leo kon zijn geluk niet op! "Ik wil vliegen!" riep hij uit.
Lila klapte in haar handen en plotseling voelde Leo hoe zijn voeten van de grond kwamen! Voor hij het wist zweefde hij door de lucht als een echte vogel. Hij lachte zo hard dat zijn stem weerkaatste tussen de bomen.
Maar toen gebeurde er iets vreemds: terwijl Leo door de lucht zweefde, merkte hij dat de kleuren om hem heen begonnen te veranderen. De lucht werd paars en de bomen kregen gouden bladeren die schitterden als sterren.
"Wat gebeurt er?" vroeg Leo bezorgd terwijl hij weer naar beneden viel en zachtjes op het gras landde.
Lila kwam naast hem zitten en keek ernstig. "Soms gebeuren er rare dingen hier op het eiland," zei ze zachtjes. "Het is belangrijk dat we voorzichtig zijn."
Leo knikte begrijpend maar kon niet wachten om meer te ontdekken. "Wat kunnen we nog meer doen?" vroeg hij nieuwsgierig.
Lila glimlachte weer en zei: "We kunnen ook naar het Meer der Dromen gaan! Daar kun je wensen doen."
Ze namen elkaar bij de hand en liepen samen naar het Meer der Dromen dat verborgen lag tussen hoge bergen bedekt met wolken. Toen ze aankwamen, zag Leo dat het water glinsterde als diamanten onder de zon.
"Hoe werkt dit?" vroeg Leo terwijl hij naar het meer keek.
"Je moet gewoon in gedachten hebben wat je wilt wensen," legde Lila uit. "En dan gooi je iets in het water!"
Leo dacht na over wat zijn grootste wens zou zijn. Hij wilde graag dat zijn ouders gelukkig waren en samen tijd doorbrachten zoals vroeger voordat ze zo druk waren met werk.
Met al zijn kracht gooide hij een steentje in het water terwijl hij dacht aan zijn wens. Tot zijn verbazing begon het water te golven en verschenen er kleine lichtjes die rondjes maakten alsof ze dansten!
"Dat is goed!" juichte Lila enthousiast. "Nu moeten we wachten!"
Terwijl ze wachtten, vertelde Lila verhalen over andere kinderen die ook wensen hadden gedaan op dit eiland; sommige kregen hun dromen waar, anderen leerden belangrijke lessen over vriendschap of moed.
Maar plotseling werd alles stil; de lucht verduisterde zich langzaam en donkere wolken kwamen opzetten boven hen.
"Oh nee," fluisterde Lila angstig, "het lijkt erop dat we niet alleen zijn..."
Voordat Leo kon vragen wat ze bedoelde, verscheen er uit het niets een grote schaduw boven hen: een reusachtige draak met schubben zo zwart als nacht!
"Wie durft hier mijn rust te verstoren?" gromde de draak met donderende stem.
Leo's hart bonsde in zijn borstkas van angst, maar tegelijkertijd voelde hij ook moed opkomen binnenin hem. Hij stapte naar voren en zei: "Wij willen niemand kwaad doen! We komen alleen maar voor plezier!"
De draak keek hem verbaasd aan; niemand had ooit zo tegen hem gesproken zonder bang te zijn geweest!
"Jij hebt lef," zei de draak langzaam terwijl zijn woede leek weg te ebben. "Maar weet je wat ik echt wil? Ik ben al eeuwenlang alleen."
Leo voelde medelijden voor de draak; misschien was dit wel iemand die net als hem behoefte had aan vrienden!
"We kunnen vrienden worden!" stelde Leo voor terwijl Lila knikte instemmend naast hem.
De draak keek hen beide aan met grote ogen vol verwondering; niemand had ooit zoiets tegen hem gezegd! Langzaam begon er zelfs een glimlach om zijn snuit te verschijnen.
"Dus jullie willen me echt leren kennen?" vroeg de draak nu veel zachter dan eerst.
Ja! En zo gebeurde er iets wonderlijks: vanaf dat moment werd de draak hun vriend! Ze speelden samen spelletjes bij het Meer der Dromen, vlogen door de lucht (nu samen) en deelden hun geheimen onder sterrenhemels vol magie.
Uiteindelijk leerde Leo niet alleen over vriendschap maar ook over acceptatie; zelfs degenen die anders leken konden goede vrienden worden als je hen gewoon beter leerde kennen!
Na vele avonturen besloot Leo dat het tijd was om terug naar huis te gaan voordat zijn ouders zich zorgen zouden maken.
Lila gaf hem nog één laatste knuffel voordat ze afscheid namen: “Kom snel terug!” riep ze terwijl haar vleugels glinsterden in het zonlicht.
Met nieuwe herinneringen in zijn hart zwom Leo terug naar huis; deze dag zou nooit vergeten worden.
En hoewel niemand ooit geloofde wat hij vertelde over dat raadselachtige eiland waar alles kon gebeuren… wist Leo diep van binnen dat ware magie altijd voortleefde zolang je maar openstond voor avontuur én vriendschap!
En zo eindigt ons verhaal… of misschien begint hier juist jouw avontuur?
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes