Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De avonturen van Sam in het land der monsters**
Er was eens, in een klein dorpje aan de rand van een uitgestrekt bos, een jongen genaamd Sam. Sam was een nieuwsgierige en dappere jongen met een grote liefde voor avontuur. Hij had altijd al gedroomd van spannende reizen en mysterieuze plekken, maar het meest fascineerde hem het idee dat er ergens monsters bestonden. Niet de enge, boze monsters die je in verhalen tegenkomt, maar juist de vriendelijke en grappige monsters waar je mee kon spelen.
Op een zonnige ochtend besloot Sam dat het tijd was om zijn dromen waar te maken. Hij pakte zijn rugzak in met zijn favoriete spullen: een zakje met koekjes, zijn verrekijker, een notitieboekje en natuurlijk zijn knuffelbeer, Boris. "Boris," zei Sam terwijl hij de beer stevig vasthield, "vandaag gaan we iets heel bijzonders beleven!"
Met een vastberaden blik op zijn gezicht liep Sam het bos in. De zon scheen door de bladeren en maakte prachtige patronen op de grond. Terwijl hij verder het bos in liep, hoorde hij allerlei geluiden: vogels die floten, takken die kraakten en zelfs het geritsel van kleine dieren die zich tussen de struiken verstopten.
Na een tijdje kwam Sam bij een grote boom met een holle stam. Nieuwsgierig als hij was, keek hij naar binnen. Tot zijn verbazing zag hij iets glinsteren! Het leek wel alsof er licht vanuit de boom kwam. "Wat zou dat kunnen zijn?" vroeg Sam zich af. Hij nam een diepe ademhaling en kroop voorzichtig naar binnen.
Toen hij aan de andere kant van de boom tevoorschijn kwam, stond hij niet langer in het bos maar in een kleurrijk land vol wonderlijke wezens! De lucht was paars en de bomen waren blauw met gele bladeren. Voor hem stonden drie vreemde wezens: één was roze met grote ogen en lange armen; de tweede was groen met schubben en had vleugels; en de derde was geel met stippen en leek wel op een grote bal.
"Hallo daar!" riep het roze monster vrolijk. "Welkom in het land der monsters! Ik ben Flonky!"
"En ik ben Grom," zei het groene monster terwijl hij met zijn vleugels klapperde.
"Ik ben Bubbles!" voegde het gele monster eraan toe terwijl hij vrolijk rondhuppelde.
Sam kon zijn ogen niet geloven. "Wauw! Jullie zien er geweldig uit! Zijn jullie echt monsters?" vroeg hij enthousiast.
"Ja hoor!" antwoordde Flonky terwijl hij zich omdraaide en een pirouette maakte. "Maar maak je geen zorgen, wij zijn vriendelijke monsters! We houden van spelen!"
Sam voelde zich meteen op zijn gemak. "Wat voor spelletjes spelen jullie hier?" vroeg hij nieuwsgierig.
Grom glimlachte breed. "We hebben veel leuke spelletjes! We kunnen verstoppertje spelen of misschien willen jullie wel naar onze Monster Parade komen!"
"Een Monster Parade? Dat klinkt fantastisch!" riep Sam enthousiast.
De drie monsters leidden Sam door hun kleurrijke wereld vol bizarre planten en glinsterende rivieren. Onderweg vertelde Bubbles over hun jaarlijkse Monster Parade waarin alle monsters samenkwamen om te dansen, zingen en plezier te maken.
"Maar," zei Grom plotseling met een serieuze blik op zijn gezicht, "er is één probleem."
Sam's hart sloeg even over van spanning. "Wat is er aan de hand?"
Flonky zuchtte diep. "Onze parade wordt altijd verstoord door Grumpus, het grumpy monster dat niet houdt van feestjes."
"Grumpus?" herhaalde Sam verbaasd. "Wat doet hij dan?"
"Bovendien," voegde Bubbles toe terwijl hij nerveus op zijn plek sprong, "hij steelt altijd onze muzieknoten zodat we niet kunnen dansen!"
Sam dacht even na en besloot toen: "Misschien kunnen wij helpen! We kunnen samen Grumpus overtuigen om mee te doen aan jullie parade!"
De monsters keken elkaar aan met hoopvolle ogen. “Dat zou geweldig zijn!” zei Flonky enthousiast.
Ze gingen op weg naar Grumpus' grot die aan de andere kant van het land lag. Het pad ernaartoe was vol verrassingen; ze kwamen langs dansende bloemen die vrolijke melodieën zongen en zelfs langs een rivier waar vissen sprongen alsof ze balletdanseressen waren!
Toen ze eindelijk bij Grumpus' grot aankwamen, zagen ze dat alles donker en somber was. De lucht werd grijs toen ze dichterbij kwamen.
“Grumpus!” riep Sam dapper terwijl hij naar binnen stapte. “We willen je graag uitnodigen voor onze Monster Parade!”
Grumpus zat achterin de grot op een grote steen met gefronste wenkbrauwen en snauwde: “Parade? Wat is dat voor onzin? Feestjes zijn stom!”
Sam voelde zich even onzeker maar herinnerde zich toen hoe belangrijk deze dag voor de andere monsters was. “Maar Grumpus,” begon hij voorzichtig, “een feestje is ook leuk als je vrienden hebt om mee te vieren.”
Grumpus keek op van onder zijn dikke wenkbrauwen maar zei niets terug.
“En,” ging Sam verder terwijl hij naar buiten wees waar Flonky, Grom en Bubbles stonden te wachten met hoopvolle gezichten, “we hebben jouw hulp nodig om onze muzieknoten terug te krijgen!”
Even leek Grumpus te twijfelen; misschien had ook hij wel behoefte aan vrienden? Maar toen schudde hij weer zijn hoofd: “Ik hou niet van muziek!”
Bubbles sprong naar voren: “Maar wat als we jou laten zien hoe leuk feesten kan zijn? Misschien ontdek je dan iets nieuws!”
Even leek Grumpus geraakt door hun enthousiasme maar nog steeds bleef er geen glimlach op zijn gezicht verschijnen.
“Wat als…,” begon Grom voorzichtig terwijl hij nadenkte over wat Grumpus echt nodig had: “wat als jij ons helpt bij onze parade? Dan zorgen wij ervoor dat jij ook kunt genieten!”
Na wat voelde als uren stilte begon Grumpus eindelijk te lachen – iets wat niemand ooit eerder had gezien! Het klonk als dondergerommel maar toch warmde het Sam’s hart op.
“Oké,” zei Grumpus uiteindelijk terwijl er zelfs een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht – zo klein dat je hem bijna niet kon zien – “ik zal helpen… maar alleen omdat ik nieuwsgierig ben naar wat jullie allemaal zo leuk vinden.”
De vier vrienden keerden terug naar het feestterrein waar alle andere monsters al druk bezig waren met voorbereidingen voor de parade. Toen ze aankwamen werd iedereen stil; ze konden hun ogen niet geloven!
“Is dat…?” fluisterde iemand verbaasd toen ze Grumpus zagen staan naast Sam.
“Ja!” riep Flonky blij uit terwijl iedereen juichte: “Grumpus komt meedoen!”
En zo gebeurde er iets magisch die dag: onder leiding van Sam dansten alle monsters samen – inclusief Grumpus – die langzaam begon open te bloeien tussen al die vreugdevolle geluiden om hen heen!
De muziek weerklonk door het hele land der monsters; iedereen zong samen liederen vol vreugde terwijl ze dansten onder sterren die schitterden als nooit tevoren!
Aan het eind van de dag zaten alle vrienden moe maar gelukkig bij elkaar rondom een groot kampvuur dat knetterde zoals hun harten deden na zoveel avontuur samen!
“Dank je wel,” zei Grumpus tegen Sam terwijl ze koekjes deelden uit Sams rugzakje; “ik wist niet dat feesten zo leuk kon zijn.”
Sam glimlachte breed terug: “Het gaat erom wie je om je heen hebt.”
En zo eindigde deze onvergetelijke dag in het land der monsters – niet alleen omdat ze hadden gefeest tot laat in de nacht maar vooral omdat vriendschap hen allemaal dichterbij elkaar bracht dan ooit tevoren!
Van die dag af aan waren Sam én Grumpus goede vrienden geworden; elke keer wanneer Sam terugkwam naar dit bijzondere land zorgde dit ervoor dat zowel mens als monster samen konden lachen én genieten van elk avontuur dat hen wachtte!
En zo leefden zij nog lang gelukkig – vol avonturen én vriendschap!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes