Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Sammy en de Tijdmachine**
Er was eens een jongen genaamd Sammy. Sammy was een dromer, altijd met zijn hoofd in de wolken en zijn gedachten bij de sterren. Hij woonde in een klein dorpje, omringd door groene velden en hoge bergen. Zijn beste vriend was een schattige, nieuwsgierige hond genaamd Max. Samen beleefden ze elke dag nieuwe avonturen, maar op een dag zou hun grootste avontuur nog komen.
Op een zonnige ochtend besloot Sammy om het oude, verlaten huis aan de rand van het dorp te verkennen. Het huis stond er al jaren te verrotten, met zijn gebroken ramen en vervaagde verf. De kinderen uit het dorp vertelden verhalen over spookachtige geluiden die 's nachts uit het huis kwamen, maar Sammy was niet bang voor spoken. Hij vond het gewoon spannend!
“Kom op, Max!” zei hij enthousiast terwijl hij zijn rugzak pakte. “We gaan dat huis verkennen!”
Max blafte vrolijk en waggelde achter Sammy aan terwijl ze naar het oude huis liepen. Toen ze binnenkwamen, rook het er muf en stoffig. De vloer kraakte onder hun voeten en de muren leken te fluisteren over vergeten tijden.
“Wat denk je dat we hier gaan vinden?” vroeg Sammy terwijl hij rondkeek.
Misschien een schat? Of misschien wel een geheim laboratorium vol met gekke uitvindingen? Terwijl hij verder het huis in liep, ontdekte hij een deur die half openstond. Het leek alsof er iets hem naar binnen trok.
Sammy duwde de deur open en ontdekte een kleine kamer vol met vreemde apparaten en knipperende lampjes. In het midden van de kamer stond iets wat leek op een tijdmachine! Het apparaat had allemaal knoppen met bizarre symbolen erop en er hing een mysterieuze lucht omheen.
“Wow, Max! Kijk eens naar dit ding!” riep Sammy enthousiast.
Max snuffelde nieuwsgierig aan de machine terwijl Sammy voorzichtig dichterbij kwam. Hij kon zijn ogen niet geloven! Dit moest wel de meest fantastische uitvinding ooit zijn! Met trillende handen drukte hij op één van de knoppen.
Plotseling begon de tijdmachine te trillen en te zoemen als een bij in bloei! Lichten flitsten aan en voor Sammy's ogen draaide alles om hem heen als in een wervelwind.
“Woehoe!” gilde Sammy terwijl hij zich vastklampte aan de machine. “Dit is geweldig!”
En voordat hij het wist, werd alles zwart voor zijn ogen.
Toen hij weer bij bewustzijn kwam, lag hij op gras dat zo groen was als smaragd. Verbaasd keek hij om zich heen. Voor hem strekte zich een prachtig landschap uit: hoge bergen met sneeuwtoppen glinsterend in de zon, kleurrijke bloemen die dansten in de wind en vogels die vrolijk zongen.
“Waar ben ik?” vroeg Sammy zich af terwijl Max naast hem zat te kwispelen.
Net toen hij zich begon af te vragen of dit allemaal echt was, verscheen er plotseling een meisje voor hem – ze had lange vlechten en droeg kleren die eruitzagen alsof ze uit een sprookje kwamen.
“Hallo! Mijn naam is Lila,” zei ze met een brede glimlach. “Welkom in het jaar 1880!”
Sammy's mond viel open van verbazing. “1880? Maar hoe kan dat?”
Lila lachte vriendelijk. “Dat is wat tijdmachines doen! Ze brengen je naar andere tijden.”
Sammy kon zijn geluk niet op! Dit was precies wat hij altijd had willen doen: terugreizen in de tijd! Hij vertelde Lila over zijn avontuur in het oude huis en hoe hij per ongeluk op de knop had gedrukt.
“Dat is geweldig!” zei Lila enthousiast. “Wil je samen met mij deze wereld verkennen?”
Natuurlijk wilde Sammy dat! Samen met Max volgde hij Lila door prachtige velden vol bloemen waar ze bloemen plukten en samen lachten over hun ontdekkingen.
Ze kwamen bij een klein dorpje waar mensen druk bezig waren met hun dagelijkse leven: mannen werkten op het land, vrouwen maakten brood in ovens die rookten als draken ademden, en kinderen speelden vrolijk op straat.
“Kom,” zei Lila terwijl ze naar enkele kinderen wees die touwtje sprongen. “Laten we meedoen!”
Sammy voelde zich meteen thuis tussen deze vriendelijke mensen. Ze speelden samen tot de zon onderging en alles goudkleurig kleurde.
Maar toen begon Sammy zich zorgen te maken over hoe terug te keren naar zijn eigen tijd. Wat als hij nooit meer thuis zou komen? Wat als Max bang zou worden?
Lila merkte dat iets niet klopte met Sammy’s humeur. “Wat is er?” vroeg ze bezorgd.
“Ik… ik wil graag terug naar mijn tijd,” zei Sammy zachtjes terwijl hij naar beneden keek.
Lila knikte begrijpend. “Ik begrijp het… Maar we moeten eerst ervoor zorgen dat je veilig terug kunt.”
Ze liepen terug naar de tijdmachine die nog steeds stond waar Sammy hem had achtergelaten – gelukkig leek er niets veranderd aan het apparaat!
“Hier,” zei Lila terwijl ze haar hand ophief om enkele knoppen aan te wijzen. “Druk deze knop in combinatie met deze.”
Sammy volgde haar instructies nauwkeurig terwijl Max naast hen zat te kwispelen van enthousiasme – of misschien wel omdat hij hoopte dat er binnenkort weer iets spannends zou gebeuren!
De machine begon weer te zoemen en trillen; lichten flitsten opnieuw rondom hen heen totdat alles weer zwart werd…
Toen alles weer helder werd, bevond Sammy zich terug in het oude huis waar alles begon – maar nu voelde alles anders aan; alsof er magie doorheen stroomde!
“Woehoe!” juichte hij terwijl hij sprongetjes maakte van blijdschap – wat was dit voor avontuur geweest!
Max blafte blij mee; ook al begreep hij misschien niet helemaal wat er gebeurd was, toch voelde ook hij dat dit iets bijzonders was geweest!
En zo keerden Sammy en Max veilig terug naar hun eigen tijd – maar niet zonder beloften om elkaar ooit weer te ontmoeten; want wie weet welke avonturen hen nog meer zouden wachten?
Van die dag af aan vertelde Sammy iedereen over zijn avontuur met Lila in 1880; sommige mensen geloofden hem niet – maar daar maakte het hem niets uit; want diep van binnen wist hij dat magie echt bestond… vooral wanneer je je hart volgt!
En zo eindigt ons verhaal over Sammy en zijn onvergetelijke reis door de tijd – maar wie weet wat voor nieuwe avonturen morgen zullen brengen?
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes