Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Ruben en de Geheime Deur naar een Nieuwe Wereld**
Er was eens, in een klein dorpje omringd door dichte bossen en glooiende heuvels, een jongen genaamd Ruben. Ruben was een nieuwsgierige jongen met een grote verbeelding. Hij had altijd al het gevoel dat er meer was dan alleen zijn kleine dorpje. De wereld leek zo groot en vol geheimen, en hij kon niet wachten om die geheimen te ontdekken.
Op een mooie lentedag besloot Ruben om op avontuur te gaan. Hij pakte zijn rugzak in met zijn favoriete spulletjes: een zaklamp, wat koekjes, zijn favoriete boek over draken en natuurlijk zijn trouwe knuffelbeer, Bobo. "Vandaag ga ik de wereld verkennen!" riep hij enthousiast terwijl hij de deur van zijn huis achter zich dichttrok.
Ruben liep het bos in, waar de zon door de bladeren scheen en de vogels vrolijk zongen. Terwijl hij verder het bos in liep, merkte hij iets vreemds op: er was een oude boom met een enorme holte aan de zijkant. Het leek wel alsof de boom hem uitnodigde om naar binnen te gaan. "Wat zou daar binnen kunnen zijn?" dacht Ruben bij zichzelf.
Vol spanning kroop hij door de opening van de boom en tot zijn verbazing vond hij zich in een donkere tunnel. "Dit is spannend!" fluisterde hij tegen Bobo, die altijd klaarstond om hem moed in te spreken. Met zijn zaklamp in de hand begon Ruben voorzichtig verder te lopen.
De tunnel leek eindeloos, maar na wat voelde als uren kwam hij eindelijk aan het einde van de gang. Tot zijn grote verbazing zag hij daar een prachtige deur staan, versierd met gouden sterren en glinsterende edelstenen. "Wauw! Dit is echt magisch!" zei Ruben terwijl hij zijn hand naar de deur uitstrekte.
Met één duw op de deur ging deze langzaam open en werd Ruben begroet door een verblindend licht dat hem omhulde als een warme omhelzing. Toen het licht eindelijk vervaagde, stond Ruben in een totaal nieuwe wereld! De lucht was helderblauw en er waren kleurrijke bloemen die groter waren dan hijzelf! Vreemde wezens dartelden rond; sommige hadden vleugels zoals vlinders, terwijl anderen leken op pratende dieren.
"Hallo daar!" riep een klein wezentje met sprankelende ogen dat eruitzag als een combinatie van een konijn en een elf. "Ik ben Lila! Welkom in Fantasia!"
Ruben kon niet geloven wat hij hoorde. "Fantasia? Wat is dat?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Fantasia is onze magische wereld vol avontuur! Hier kun je alles doen wat je maar wilt," antwoordde Lila enthousiast terwijl ze rondhuppelde.
Ruben voelde zich meteen thuis en besloot dat dit avontuur nog maar net begonnen was. Samen met Lila verkende hij het betoverde landschap vol glinsterende rivieren, pratende bomen en zelfs dansende bloemen die vrolijke liedjes zongen.
Na enige tijd kwamen ze bij een groot kasteel dat leek te zweven bovenop wolken van suikerwolken. "Dat is het kasteel van Koningin Seraphina," zei Lila met ontzag in haar stem. "Ze zorgt voor alles hier in Fantasia."
Ruben wilde graag Koningin Seraphina ontmoeten, dus samen gingen ze naar het kasteel toe. Toen ze binnenkwamen, werden ze verwelkomd door prachtige muziek en kleurrijke lichten die overal flonkerden.
Koningin Seraphina zat op haar troon gemaakt van regenbogen en glimlachte vriendelijk naar hen toe. "Welkom, dappere reiziger! Wat brengt jou naar onze wereld?" vroeg ze met haar zachte stem.
Ruben vertelde over zijn leven in het dorpje en hoe nieuwsgierig hij altijd was geweest naar andere werelden. De koningin luisterde aandachtig en zei toen: "Je hebt veel moed om hierheen te komen, Ruben! Maar weet je dat Fantasia ook uitdagingen kent?"
"Uitdagingen?" vroeg Ruben bezorgd.
"Ja," vervolgde Seraphina terwijl haar blik serieus werd. "Er is een schaduwmonster dat onze magie probeert te stelen! We hebben iemand nodig die ons kan helpen."
Ruben voelde zich plotseling heel belangrijk. "Wat kan ik doen?" vroeg hij vastberaden.
De koningin legde uit dat ze samen met Lila naar het Hart van Fantasia moesten gaan - een magische plek waar alle energie vandaan kwam - om het monster tegen te houden voordat het alles zou vernietigen wat zo mooi was aan hun wereld.
Met Bobo stevig onder zijn arm nam Ruben afscheid van de koningin en begon aan hun spannende reis samen met Lila. Ze trotseerden hoge bergen waar ze over smalle paden moesten balanceren, zwommen door glinsterende meren vol vriendelijke vissen die hen aanmoedigden, en zelfs dansten met vuurvliegjes die hen verlichtten tijdens hun nachtelijke avonturen.
Na dagen van reizen bereikten ze eindelijk het Hart van Fantasia - een enorme kristallen bron die straalde als duizenden sterren bij elkaar. Maar daar stond ook het schaduwmonster; groot, donker en dreigend!
"Jullie zullen nooit mijn plannen verstoren!" gromde het monster terwijl het zich voorbereidde om toe te slaan.
Ruben voelde angst opkomen maar herinnerde zich wat Koningin Seraphina had gezegd: “Je hebt veel moed.” Hij ademde diep in en stapte naar voren: “We zullen vechten voor deze wereld!”
Lila hielp hem door magische spreuken uit te spreken die ze had geleerd tijdens hun reis samen; elke spreuk gaf hen meer kracht tegen het monster. Het schaduwmonster begon te wankelen onder hun gecombineerde kracht!
Met één laatste krachtige spreuk slaagde Ruben erin om het monster terug te dringen naar waar het vandaan kwam - diep in de schaduwen waar niemand ooit meer last van zou hebben!
De lucht klaarde op toen het monster verdween; kleuren begonnen weer stralend te glanzen rondom hen heen alsof alles opnieuw tot leven kwam!
"Je hebt ons gered!" juichte Lila terwijl ze rondjes danste van blijdschap.
Toen Ruben terugkeerde naar Koningin Seraphina vertelde hij trots over hun overwinning. De koningin glimlachte breed: “Dankzij jouw moed heeft Fantasia weer vrede gevonden.”
Als beloning kreeg Ruben niet alleen vrienden voor altijd maar ook iets heel bijzonders: elke keer als hij keek naar de sterren aan de hemel zou er eentje knipperen speciaal voor hem – als teken dat Fantasia altijd dichtbij zou blijven ongeacht waar hij ook ging!
Na enkele dagen vol avonturen nam Ruben afscheid van Lila en alle andere vrienden die hij had gemaakt tijdens dit ongelooflijke avontuur – maar niet zonder beloften voor toekomstige bezoeken!
Toen hij uiteindelijk weer thuis kwam via dezelfde geheime deur in de oude boom voelde alles anders aan; alsof zelfs zijn eigen dorpje nu vol wonderen zat!
En zo groeide Rubens verlangen naar avontuur nog verder - wetend dat er altijd meer werelden waren om ontdekt te worden… zolang je maar durfde om deuren open te duwen!
En zo eindigt ons verhaal over ‘Ruben en de Geheime Deur naar Een Nieuwe Wereld’. Maar wie weet? Misschien vind jij ook wel eens zo’n geheime deur… En wie weet welke avonturen jou wachten?
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes