Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het Avontuur met de Dansende Wolken**
Er was eens een klein dorpje, verscholen tussen groene heuvels en glinsterende rivieren. Dit dorpje heette Zonnedorp, en het was beroemd om zijn prachtige luchten. Elke ochtend als de zon opkwam, kleurden de wolken in de mooiste tinten van roze, paars en goud. De kinderen van Zonnedorp keken altijd vol verwondering naar boven en fantaseerden over wat er zich daarboven afspeelde.
Onder deze kinderen was een bijzonder meisje genaamd Lila. Lila had een grote droom: ze wilde dansen met de wolken. Terwijl haar vriendjes vaak buiten speelden met ballen en touwen, zat Lila vaak op het gras, haar hoofd in de lucht gericht, terwijl ze zich voorstelde dat ze samen met de wolken pirouettes draaide en sprongetjes maakte.
Op een dag, terwijl Lila op haar favoriete plekje zat – een grote boom met brede takken die als een natuurlijke schommel dienden – hoorde ze plotseling een zacht gefluister. Ze keek om zich heen, maar er was niemand te zien. "Misschien is het gewoon de wind," dacht ze bij zichzelf. Maar toen hoorde ze het weer: "Lila! Lila!"
Verbaasd keek ze omhoog en tot haar grote verbazing zag ze dat één van de wolken naar beneden kwam! Het was geen gewone wolk; deze wolk had een schattig gezicht met twee grote ogen en een brede glimlach. "Hallo daar!" zei de wolk vrolijk. "Ik ben Fluffy, de dansende wolk! En ik heb jou nodig voor een avontuur!"
Lila kon haar oren niet geloven. Een dansende wolk? Dit moest wel een droom zijn! Maar Fluffy leek zo echt dat Lila besloot om mee te gaan op dit avontuur. “Wat voor avontuur?” vroeg ze nieuwsgierig.
“Er is iets heel bijzonders aan de hand!” zei Fluffy terwijl hij in cirkels danste in de lucht. “De andere wolken zijn verdwaald in het Wolkenrijk! Ze kunnen niet terugkomen omdat ze hun danspasjes zijn vergeten! Zonder hun dans kunnen ze niet vliegen!”
Lila voelde een golf van spanning door zich heen stromen. “Wat kan ik doen om te helpen?” vroeg ze vastberaden.
“Kom met me mee!” riep Fluffy enthousiast. “We moeten naar het Wolkenrijk vliegen!”
Zonder enige aarzeling sprong Lila op Fluffy’s zachte rug en samen stegen ze omhoog, hoger dan ooit tevoren. De wereld onder hen werd steeds kleiner totdat Zonnedorp eruitzag als een miniatuurstadje vol kleurrijke huisjes.
Na een tijdje vliegen kwamen ze aan bij het Wolkenrijk – een magische plek vol fluffy wolken die leken te zweven op zachte melodieën van muziek die alleen zij konden horen. Maar toen Lila dichterbij keek, zag ze dat veel van de wolken verdrietig waren en stilletjes hingen zonder enige energie om te dansen.
“Wat is er aan de hand?” vroeg Lila bezorgd.
“We zijn onze danspasjes kwijt,” snikte één van de wolken met tranen die als regendruppels uit zijn ogen vielen. “Zonder onze pasjes kunnen we niet meer vliegen!”
Lila voelde medelijden met hen en besloot dat zij hen zou helpen herinneren hoe te dansen. “Ik weet wat we moeten doen!” zei ze enthousiast. “We gaan samen oefenen!”
Fluffy en Lila verzamelden alle verdrietige wolken rond hen en begonnen hen te leren hoe je moest bewegen op muziek die alleen zij konden horen: “Stap naar links, draai rond, spring omhoog!” De lucht vulde zich al snel met gelach en vrolijkheid terwijl elke wolk probeerde mee te doen.
Sommige wolken maakten clownsgezichten terwijl anderen hun beste pirouettes draaiden; zelfs Fluffy deed mee door af en toe achterover te vallen alsof hij viel van het lachen! Het was zo’n vrolijke chaos dat zelfs enkele sterren nieuwsgierig kwamen kijken naar wat er gaande was.
Maar plotseling klonk er donder uit het niets! Een donkere schaduw viel over het Wolkenrijk toen Stormy verscheen – een boze onweerswolk die altijd jaloers was geweest op het plezier dat andere wolken hadden tijdens hun danspartijtjes.
“Wat denken jullie wel niet?!” gromde Stormy boos terwijl hij bliksemde met zijn ogen. “Jullie mogen niet dansen zonder mijn toestemming!”
De andere wolken keken angstig naar elkaar; hun vreugde verdween als sneeuw voor de zon bij Stormy’s dreigende aanwezigheid.
“Maar we willen gewoon gelukkig zijn!” riep Lila dapper uit terwijl zij vooraan stapte om Stormy onder ogen te komen. “Dansen maakt ons blij!”
Stormy’s blik verzachtte even toen hij naar Lila keek; hij had nooit iemand zo dapper gezien die hem durfde aan te spreken. Maar toen schudde hij weer zijn hoofd: “Geluk? Wat is geluk zonder kracht? Ik ben hier om ervoor te zorgen dat iedereen respect heeft voor mijn macht!”
Lila dacht na over wat Stormy zei; misschien had hij gelijk – misschien dacht hij dat niemand ooit gelukkig kon zijn zonder angst voor hem? Ze besloot hem iets heel bijzonders te laten zien.
“Wat als we je laten zien hoe leuk dansen kan zijn?” stelde Lila voor terwijl zij glimlachte naar Stormy.
Stormy keek sceptisch maar ook nieuwsgierig tegelijk: “Hoe dan?”
“Dans gewoon met ons mee!” riep Lila enthousiast uit.
En tot ieders verbazing begon Stormy langzaam maar zeker mee te bewegen op de muziek die door het Wolkenrijk zweefde! Eerst aarzelend, maar al snel begon hij ook echt plezier te hebben; hij draaide rondjes in de lucht en zelfs kleine vonkjes van blijdschap verschenen rondom hem!
De andere wolken juichten luidkeels: “Kijk! Hij danst!” En voordat iemand het wist, stonden alle wolken samen in een grote cirkel rondom Stormy terwijl zij allemaal samen dansten!
Stormy lachte eindelijk echt – iets wat niemand ooit eerder had gezien – en besefte dat geluk delen veel sterker was dan alleen macht hebben over anderen.
Na urenlang dansen waren alle zorgen verdwenen; zelfs Stormy voelde zich lichter dan ooit tevoren!
Toen het tijd werd om terug naar Zonnedorp te gaan, bedankten alle vrolijke wolken Lila voor haar moedige hart en haar geweldige idee om iedereen samen te brengen door middel van dansen.
Fluffy droeg Lila weer op zijn rug terug naar huis waar alles nog steeds hetzelfde leek… maar nu wist zij beter; boven in de lucht waren er vrienden gemaakt die altijd zouden blijven dansen!
En vanaf die dag waren Zonnedorp én het Wolkenrijk gevuld met vreugdevolle muziek en vrolijke danspasjes – waar elke keer als je omhoog keek je kon zien hoe zelfs de donkerste stormwolken konden stralen van blijdschap!
En zo eindigde het avontuur van Lila met de Dansende Wolken… of eigenlijk begon het avontuur pas echt! Want wie weet welke nieuwe avonturen nog meer zouden komen?
En zo leefden zij nog lang en gelukkig… tot aan de volgende regenboog!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes