Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Boris en zijn Reis naar het Onderwater Koninkrijk**
Er was eens een jongen genaamd Boris. Hij woonde in een klein dorpje aan de rand van een grote, glinsterende zee. Boris was een nieuwsgierige jongen met een grote fantasie. Elke dag na schooltijd zat hij op het strand, kijkend naar de golven die zachtjes tegen de kust aan spoelden. Hij fantaseerde over de avonturen die zich onder het water afspeelden. Wat zou daar allemaal te ontdekken zijn? Zeemeerminnen, schatkisten of misschien zelfs een onderwaterkoninkrijk?
Op een zonnige middag, terwijl Boris met zijn voeten in het koele water speelde, zag hij iets glinsteren in de zee. Het leek wel een gouden sleutel! Vol enthousiasme sprong hij het water in en zwom ernaartoe. Toen hij de sleutel oppakte, voelde hij iets bijzonders: de sleutel trilde in zijn hand! "Wat zou deze sleutel openen?" vroeg Boris zich af.
Terwijl hij nadacht over de geheimen van de sleutel, kwam er plotseling een grote vis voorbij zwemmen. Deze vis had schubben die glinsterden als diamanten en ogen zo groot als borden. "Hallo daar, jonge avonturier!" zei de vis met een diepe stem. "Ik ben Finnegan, de verteller van verhalen uit het Onderwater Koninkrijk."
Boris kon zijn oren niet geloven! Een pratende vis? Dit was al meer dan hij ooit had durven dromen! "Onderwater Koninkrijk? Bestaat dat echt?" vroeg Boris vol ongeloof.
"Zeker weten!" antwoordde Finnegan met een knipoog. "En jij hebt nu iets dat je kan helpen om er te komen: die gouden sleutel! Volg me maar!"
Boris volgde Finnegan door het water, dat steeds dieper en donkerder werd. Hij voelde zich echter helemaal niet bang; zijn nieuwsgierigheid was veel groter dan zijn angst. Na een paar minuten zwemmen kwamen ze aan bij een enorme poort van koraal en schelpen, prachtig versierd met kleurrijke zeewier.
"Dit is de poort naar het Onderwater Koninkrijk," zei Finnegan trots. "Gebruik je sleutel!"
Boris stak de gouden sleutel in het slot en draaide hem om. Met een zachte klik ging de poort open en voor hem ontvouwde zich een wereld vol wonderen! Glanzende vissen zwommen voorbij in alle kleuren van de regenboog, terwijl zeesterren op de bodem dansten op het ritme van de oceaanstromingen.
"Welkom in ons koninkrijk!" riep Finnegan terwijl ze binnenkwamen. Boris kon zijn ogen niet geloven; alles was zo mooi en levendig! Maar plotseling merkte hij dat er iets niet klopte. De vissen leken somber en verdrietig.
"Wat is er aan de hand?" vroeg Boris bezorgd.
Finnegan zuchtte diep. "Onze koning is ziek geworden door vervuiling van bovenaf," legde hij uit. "De mensen gooien afval in onze zeeën en dat maakt ons ziek."
Boris voelde zijn hart sneller kloppen; dit was ernstiger dan hij had gedacht. Hij wilde helpen! "Wat kan ik doen?" vroeg hij vastberaden.
"Als je ons kunt helpen om onze koning beter te maken, zal hij jou belonen met iets heel bijzonders," zei Finnegan hoopvol.
Boris knikte vastberaden en vroeg: "Hoe kan ik jullie koning helpen?"
"We hebben drie magische ingrediënten nodig om hem te genezen," zei Finnegan terwijl hij opborrelde naar boven voor lucht. "Eerst hebben we parels nodig van de Zilveren Oester, dan moet je het Zonnelicht vangen met behulp van zeewier, en tot slot heb je druppels van het Zeldzame Zeegras nodig dat alleen groeit bij de Koraalrots."
"Boris!" riep Finnegan enthousiast toen ze weer onder water waren. "Laten we beginnen!"
Hun eerste stop was bij de Zilveren Oester, die diep verborgen lag tussen kleurrijke koralen. Toen ze aankwamen, zagen ze dat er twee grote krabben voor stonden die hen niet lieten passeren zonder eerst hun raadsel op te lossen.
"Wat heeft vier poten 's ochtends, twee poten 's middags en drie poten 's avonds?" vroeg één van hen met een grijns.
Boris dacht even na en zei toen zelfverzekerd: "Een mens! Als baby kruipt hij op handen en knieën, als volwassene loopt hij op twee benen en als oude man gebruikt hij een stok."
De krabben keken elkaar aan en knikten goedkeurend: “Je hebt gelijk!” Ze lieten Boris en Finnegan passeren naar de Zilveren Oester.
Met veel moeite wist Boris enkele prachtige parels uit de oester te halen; ze glinsterden als sterren in het donker!
Vervolgens gingen ze verder naar het Zonnelicht vangen bij het Zeewierbos waar zonnestralen doorheen filterden als gouden stralen door bladeren bovenin bomen.
“Hier moeten we snel werken!” zei Finnegan terwijl ze tussen het groene zeewier zwommen.
Boris gebruikte zijn handen om voorzichtig wat zonlicht te vangen in kleine glazen flessen die gemaakt waren van schelpen; dit zou zeker helpen!
Tot slot gingen ze naar Koraalrots waar het Zeldzame Zeegras groeide - maar daar waren ook gevaarlijke piranha’s!
“Hoe komen we daar voorbij?” vroeg Boris nerveus.
“Misschien kunnen we hen afleiden,” stelde Finnegan voor terwijl hij rondzwom om hun aandacht te trekken met sprongetjes boven water!
Met wat teamwork lukte het hen om veilig langs hen heen te zwemmen zonder problemen!
Uiteindelijk hadden ze alle ingrediënten verzameld: parels uit de Zilveren Oester, gevangen zonlicht uit het Zeewierbos én druppels van het Zeldzame Zeegras!
Ze keerden terug naar het paleis waar koning Triton lag; samen mengden zij alles tot één magisch drankje dat schitterde als sterrenstof!
Met hoopvolle harten gaven zij dit drankje aan koning Triton… En na enkele ogenblikken begon hij langzaam weer tot leven te komen! Zijn ogen openden zich langzaam terwijl kleur terugkeerde naar zijn gezicht!
“Dank jullie wel!” sprak koning Triton met krachtige stem vol dankbaarheid; “Jullie hebben ons gered!”
Als beloning gaf koning Triton Boris iets bijzonders: “Neem deze magische schelp mee terug naar jouw wereld,” zei hij terwijl hij hem overhandigde aan Boris; “Het zal ervoor zorgen dat jij altijd kunt communiceren met ons onderwaterleven!”
Boris bedankte iedereen hartelijk voordat zij afscheid namen; samen zwommen zij terug richting oppervlakte waar zonlicht weer straalde boven hen…
Toen Boris eindelijk weer op strand stond voelde alles anders aan – alsof er nu meer verbinding was tussen mensen & natuur…
En zo keerde onze dappere held terug naar huis vol verhalen over avontuur & vriendschap… En elke keer wanneer iemand afval achterliet op strand of zee herinnerde Boris iedereen eraan hoe belangrijk zorg dragen voor natuur is – want wie weet welke wonderlijke avonturen nog zouden wachten onder golven?
En zo leefde Boris nog lang gelukkig… En elke keer wanneer iemand hem vroeg over wat er onder water gebeurde vertelde hij vol trots over ‘zijn’ Onderwater Koninkrijk – waar magie & liefde altijd samenkomen!
**Einde**
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes