Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Luca's Ontdekkingstocht naar Het Land der Reuzen**
Er was eens een jongen genaamd Luca, die in een klein dorpje aan de rand van een uitgestrekt bos woonde. Luca was een nieuwsgierige jongen met een grote verbeeldingskracht. Hij had altijd al gedroomd van avonturen en spannende ontdekkingen. Zijn kamer was gevuld met boeken over verre landen, geheimzinnige wezens en, het meest van alles, reuzen. Hij vond het idee van reuzen fascinerend: hoe zouden ze eruitzien? Wat aten ze? En vooral, waar woonden ze?
Op een zonnige ochtend, terwijl de vogels vrolijk floten en de zonnestralen door de bomen dansten, besloot Luca dat het tijd was voor zijn grote avontuur. Met zijn rugzak vol lekkernijen (een paar boterhammen met kaas, een appel en zijn favoriete chocolade) vertrok hij naar het bos. “Vandaag ga ik het Land der Reuzen ontdekken!” riep hij enthousiast.
Terwijl hij door het bos liep, hoorde hij het gefluit van de vogels en het geritsel van de bladeren. De geur van dennenbomen vulde de lucht en alles voelde magisch aan. Na een tijdje kwam hij bij een grote open plek waar de zon fel scheen. Midden in die open plek stond een enorme boom met takken die zo hoog reikten dat ze leken te krabben aan de lucht.
“Wat als deze boom wel eens de ingang naar het Land der Reuzen is?” dacht Luca bij zichzelf. Vol enthousiasme klom hij in de boom en bovenaan ontdekte hij iets bijzonders: er hing een oude, mysterieuze schommel tussen twee takken! De schommel zag er uit alsof niemand hem jaren had gebruikt.
“Wat als ik op deze schommel ga zitten?” vroeg Luca zich af. “Misschien brengt hij me wel naar het Land der Reuzen!” Zonder verder na te denken ging hij zitten en begon te schommelen. Eerst zachtjes, maar al snel steeds hoger en hoger! En toen… BOEM! Met een sprongetje viel Luca van de schommel af en landde recht in een zachte hoop bladeren.
Toen hij opkeek, zag hij iets ongelooflijks: voor hem strekte zich een prachtig landschap uit dat hij nog nooit eerder had gezien! Hoge bergen leken tot aan de hemel te reiken en kleurrijke bloemen bloeiden overal om hem heen. Maar wat hem echt versteld deed staan waren de enorme voetstappen die in de grond waren gedrukt.
“Dit moet wel het Land der Reuzen zijn!” riep Luca blij uit.
Terwijl hij verder liep, hoorde hij plotseling gelach in de verte. Nieuwsgierig volgde hij het geluid totdat hij bij een open plek kwam waar drie gigantische reuzen aan het spelen waren! Ze speelden met enorme ballen die zo groot waren als kleine huizen.
“Wow!” fluisterde Luca tegen zichzelf. “Ze zijn echt!”
De grootste reus merkte hem op en boog zich naar beneden zodat hun ogen elkaar ontmoetten. “Hallo daar, kleine vriend! Wat doe jij hier in ons land?” vroeg de reus met een stem die klonk als donder.
Luca voelde zich eerst wat bang, maar al snel merkte hij dat deze reus vriendelijk was. “Ik ben Luca,” zei hij stotterend maar dapper. “Ik ben hier om jullie te ontmoeten!”
De reus lachte luidkeels waardoor zelfs enkele vogels uit hun nesten vielen van schrik. “Kom dichterbij! Wij zijn niet gevaarlijk! Ik ben Grom, dit zijn mijn vrienden Bliksem en Wolk.”
Luca stapte voorzichtig dichterbij terwijl Grom hem opraapte zoals je zou doen met een klein hondje. “Kijk eens hoe klein je bent!” zei Bliksem terwijl ze haar handen op haar knieën plaatste om beter naar Luca te kijken.
“Ja,” antwoordde Luca lachend, “maar ik heb ook mijn eigen krachten! Ik kan heel goed rennen!” En zonder aarzelen begon hij rondjes om Grom te rennen.
De reuzen barstten in lachen uit toen ze zagen hoe snel Luca kon rennen vergeleken met hun enorme voeten die langzaam maar zeker achterbleven.
Na wat gespeeld te hebben vertelde Grom over hun leven in Het Land der Reuzen: “Hier groeien bomen zo groot dat je ze niet kunt omarmen! En we hebben bergen vol snoep waar we elke dag van genieten!”
Luca’s ogen glinsterden bij deze woorden. “Snoep? Waar kan ik dat vinden?”
Met veel enthousiasme leidde Grom hem naar een grote heuvel bedekt met kleurrijke snoepjes die glinsterden onder de zonnestralen zoals diamanten. Er waren zuurstokken zo hoog als bomen en chocoladefonteinen waaruit vloeibare chocolade stroomde!
“Neem zoveel je wilt!” zei Wolk terwijl ze haar handen omhoog hielden vol snoepjes.
Luca kon zijn geluk niet op; dit was werkelijk het mooiste avontuur ooit! Terwijl ze samen genoten van al dat lekkers vertelde Luca over zijn leven in het dorpje en hoe graag hij avonturen beleefde.
Maar naarmate de dag vorderde begon Luca zich zorgen te maken over hoe laat het was. Hij wist dat zijn ouders zich ongerust zouden maken als hij niet thuis zou komen voor het avondeten.
“Ik moet terug,” zei Luca verdrietig terwijl er tranen in zijn ogen sprongen. “Ik wil jullie niet verlaten!”
Grom boog zich weer naar hem toe en zei: “Maak je geen zorgen, kleine vriend! We zullen altijd vrienden blijven.” Bliksem gaf hem nog één laatste snoepje mee – een gigantische zuurstok – als herinnering aan hun avontuur samen.
Met pijn in zijn hart nam Luca afscheid van zijn nieuwe vrienden en begon terug te lopen door Het Land der Reuzen richting de grote boom waar alles begon.
Toen hij weer op aarde stond onderaan de boom voelde alles anders; alsof er iets magisch in hem was veranderd door deze ervaring. Hij had niet alleen geweldige vrienden gemaakt maar ook geleerd dat zelfs al lijkt iemand groot of sterk – vriendschap is wat ons allemaal verbindt.
Thuis aangekomen wachtte zijn moeder ongerust op hem bij de deur: “Waar ben je geweest? We hebben ons zorgen gemaakt!”
“Oh mam,” zei Luca enthousiast terwijl hij zijn verhaal vertelde over Het Land der Reuzen, Grom, Bliksem en Wolk – zelfs over alle snoepjes!
Zijn moeder lachte terwijl ze luisterde naar elk detail van zijn avontuur; hoewel zij niet helemaal geloofde dat er echt reuzen bestonden wist zij wel dat haar zoon vol verhalen zat die alleen maar konden komen vanuit een groot hart vol dromen.
Die nacht ging Luca slapen met dromen over nieuwe avonturen – misschien zou er wel weer eens iets magisch gebeuren als je maar durft te geloven… En wie weet zou hij ooit weer terugkeren naar Het Land der Reuzen!
En zo eindigde Lucas ontdekkingstocht voor nu; maar diep binnenin wist hij dat dit pas het begin was van vele meer avonturen die nog zouden komen…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes