Kinderverhaaltje: Sam en de tijdmachine



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**Sam en de Tijdmachine**

Er was eens een jongen genaamd Sam. Sam was een nieuwsgierige dertienjarige met een grote liefde voor avontuur. Hij woonde in een klein dorpje aan de rand van een uitgestrekt bos, waar hij vaak met zijn vrienden speelde. Maar Sam had altijd het gevoel dat er meer was dan alleen het dorp en het bos. Hij droomde ervan om de wereld te verkennen, misschien zelfs andere tijden!

Op een zonnige middag, terwijl hij door het bos wandelde, kwam Sam iets bijzonders tegen: een oude, verroeste machine die half begraven lag onder takken en bladeren. Het leek wel een soort voertuig, maar dan heel anders dan alles wat hij ooit had gezien. Het had knipperende lampjes, vreemde knoppen en zelfs een grote klok met cijfers die op en neer bewogen.

"Wat is dit?" mompelde Sam tegen zichzelf terwijl hij dichterbij kwam. Zijn hart klopte sneller van opwinding. "Misschien is het wel een tijdmachine!" Hij had erover gelezen in boeken en films, maar nu stond hij er echt voor.

Sam kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Hij begon de machine te onderzoeken en drukte op verschillende knoppen. Plotseling begon de machine te trillen en te zoemen! De klok draaide wild rond en voordat hij het wist, werd alles om hem heen wazig.

"Help!" riep Sam terwijl hij zich vastgrijpt aan de leuning van de machine. Een flits van licht omhulde hem en in een oogwenk voelde hij zich alsof hij door de lucht vloog.

Toen het licht eindelijk verdween, stond Sam niet meer in het bos, maar in een drukke stad vol mensen in vreemde kleren. "Waar ben ik?" vroeg hij zich af terwijl hij om zich heen keek. De gebouwen waren hoog en glanzend, met neonlichten die flonkerden als sterren aan de nachtelijke hemel.

Sam liep verder en merkte al snel dat iedereen hem vreemd aankeek. "Wat is dat voor outfit?" fluisterde iemand terwijl ze naar zijn spijkerbroek en T-shirt keken. Het leek erop dat hij in de toekomst was beland!

Terwijl Sam door de straten dwaalde, hoorde hij plotseling muziek die hem deed denken aan iets uit zijn kindertijd: vrolijke melodieën die hem deden glimlachen. Vol enthousiasme volgde hij het geluid tot hij bij een groot plein kwam waar mensen dansten en plezier hadden.

"Wat gebeurt hier?" vroeg Sam aan een meisje dat naast hem stond.

"Dit is het jaarlijkse Future Fest!" zei ze met glinsterende ogen. "Iedereen komt samen om te vieren dat we vooruitgang hebben geboekt! Wil je meedoen?"

Sam knikte enthousiast en samen dansten ze onder de sterrenhemel. De muziek was aanstekelijk en al snel vergat Sam al zijn zorgen over hoe hij terug moest komen naar huis.

Na enkele uren vol plezier besloot Sam dat het tijd was om terug te gaan naar zijn eigen tijd. Hij nam afscheid van het meisje, die zich voorstelde als Lila, en haastte zich terug naar de plek waar hij de tijdmachine had gevonden.

Maar toen Sam bij de machine aankwam, ontdekte hij tot zijn schrik dat deze niet meer werkte! De knoppen waren verdwenen en er was alleen nog maar stilte overgebleven.

"Oh nee," zuchtte Sam wanhopig terwijl paniek zich meester maakte van hem. "Hoe kom ik nu weer thuis?"

Terwijl hij daar stond te twijfelen, verscheen Lila weer achter hem. "Wat is er aan de hand?" vroeg ze bezorgd.

"I-ik kan niet meer terug!" snikte Sam terwijl tranen in zijn ogen sprongen.

Lila keek naar de tijdmachine en dacht na. "Misschien kunnen we samen iets bedenken! Ik heb gehoord dat er in onze bibliotheek boeken staan over technologie uit andere tijden."

Met nieuwe hoop gingen ze samen naar de bibliotheek van de stad. Het gebouw was enorm met torenhoge boekenplanken vol met informatie over alle mogelijke onderwerpen: van ruimtevaart tot geschiedenis!

Ze zochten urenlang door stapels boeken totdat ze eindelijk iets vonden dat hen kon helpen: een oud boek over tijdreizen geschreven door een beroemde wetenschapper uit hun tijd.

"Hier staat iets over energiebronnen," zei Lila enthousiast terwijl ze naar enkele pagina's wees vol ingewikkelde formules en tekeningen van machines die oplichtten als sterren in de nacht.

Samen bestudeerden ze elk woord zorgvuldig totdat ze eindelijk ontdekten wat ze nodig hadden: speciale kristallen die energie konden opslaan om de tijdmachine weer aan te zetten!

"Waar kunnen we deze kristallen vinden?" vroeg Sam hoopvol.

Lila glimlachte breed: "In het bos! Daar groeien ze!"

Zonder aarzelen renden ze terug naar het bos waar alles begon. Ze zochten tussen bomen, onder rotsen en zelfs in beekjes totdat ze uiteindelijk enkele glinsterende kristallen vonden die schitterden als diamanten in het zonlicht.

Met hun vondst keerden ze terug naar de tijdmachine die nog steeds stilletjes wachtte op hun komst. Voorzichtig plaatsten ze de kristallen op hun plek zoals beschreven in het boek.

"Nu moet je gewoon op deze knop drukken," zei Lila nerveus terwijl haar handen trilden van spanning.

Sam slikte even; dit voelde als een sprongetje in het diepe zonder te weten wat er zou gebeuren! Maar met één druk op de knop zou alles veranderen...

De machine begon opnieuw te trillen; lichtflitsen vulden hun gezichten terwijl alles om hen heen weer vervaagde tot nietsness...

En toen…

Klonk er ineens weer gezang van vogels! Toen het licht verdween stonden ze opnieuw middenin het bos waar alles begon; dezelfde bomen, dezelfde lucht… dezelfde rust!

"We hebben het gedaan!" riep Sam blij uit terwijl hij Lila omhelsde.

Maar voordat zij verder konden praten hoorde zij plotseling geritsel achter hen…

Een grote schaduw verscheen tussen de bomen – wat zou dat kunnen zijn? Hun harten bonsden snel toen zij beseften dat dit misschien wel hun grootste avontuur kon worden…

“Wat als we nu ook nog eens moeten vechten tegen draken?” grinnikte Lila nerveus terwijl zij haar handen ballen maakte alsof zij klaarstond voor actie.

“Of misschien moeten we gewoon weg rennen!” lachte Sam terug.

De schaduw kwam dichterbij…

En toen zagen zij wat of wie daar stond – geen draak of monster maar…

Een oude man met lange grijze haren! “Jullie hebben mijn tijdmachine gevonden!” zei hij met twinkelende ogen.

“W-wat?” stamelde Sam verrast.

“Ik ben Professor Tijdelijk,” zei hij trots.

“En ik zie dat jullie mijn creatie hebben gered!”

Sam keek Lila aan; dit avontuur had hen samengebracht op manieren die zij nooit hadden verwacht – vriendschap kan soms ontstaan uit onverwachte situaties!

“Wil je ons leren hoe we deze machine kunnen gebruiken?” vroeg Lila nieuwsgierig.

“Zeker!” zei Professor Tijdelijk enthousiast.

En zo begonnen zij samen aan nieuwe avonturen waarin zij niet alleen leerden over reizen door verschillende tijden maar ook over vriendschap, moed én natuurlijk… veel lachen!

Want wie weet welke geheimen er nog verborgen lagen achter elke deur van deze mysterieuze tijdmachine?

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes