Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Titel: Tommy en de Robotvriend**
Er was eens, in een klein, rustig dorpje aan de rand van een uitgestrekt bos, een jongen genaamd Tommy. Tommy was een vrolijke en nieuwsgierige jongen van tien jaar oud. Hij had altijd een grote glimlach op zijn gezicht en zijn ogen twinkelden als sterren aan de nachtelijke hemel. Zijn grootste droom was om uitvinder te worden, net zoals zijn vader, die prachtige dingen maakte van oude spullen.
Tommy bracht veel tijd door in de schuur achter hun huis. Daar verzamelde hij allerlei rommel: oude fietsen, kapotte radio's, en zelfs een paar versleten speelgoedauto's. Zijn moeder vond het soms wat rommelig, maar ze wist dat haar zoon altijd bezig was met iets creatiefs.
Op een zonnige zaterdag besloot Tommy dat het tijd was voor zijn grootste project tot nu toe: hij wilde een robot maken! "Als ik een robot maak," dacht hij bij zichzelf, "kan ik eindelijk iemand hebben om mee te spelen!" Hij pakte al zijn gereedschap en begon enthousiast te werken.
De dagen verstreken terwijl Tommy aan zijn robot werkte. Hij gebruikte alles wat hij maar kon vinden: oude computeronderdelen, lege blikken en zelfs wat schroeven die hij in de tuin had gevonden. Na weken van hard werken, stond daar eindelijk zijn creatie: een grote, glimmende robot met twee ogen die leken te knipperen als sterren. Tommy noemde hem Robby.
Robby had geen armen of benen zoals mensen dat hebben; in plaats daarvan had hij wielen onder zijn lichaam zodat hij zich gemakkelijk kon verplaatsen. Tommy gaf Robby ook een stemmodule zodat hij kon praten. "Hallo Tommy!" zei Robby met een hoge, piepende stem toen Tommy op de knop drukte. "Wat kan ik voor je doen?"
Tommy sprong op van blijdschap! "Je kunt mijn vriend zijn!" riep hij uit. En zo begon hun avontuur samen.
De volgende dagen waren gevuld met plezier en avontuur. Ze speelden verstoppertje in het bos, maakten lange ritten op de fiets waarbij Robby achtervolgde met zijn wielen en bouwden zelfs een fort van takken en bladeren waar ze hun eigen geheimen deelden.
Maar op een dag gebeurde er iets vreemds. Terwijl ze samen aan het spelen waren in het bos, merkte Tommy dat Robby begon te haperen. "Robby? Wat is er aan de hand?" vroeg Tommy bezorgd.
"Ik... voel me... niet zo goed," piepte Robby terwijl zijn ogen flikkerden als lampjes die bijna uitgingen. "Ik heb meer energie nodig."
Tommy wist niet wat te doen. Hij had geen idee hoe hij Robby weer kon laten functioneren zoals voorheen. “Misschien heb je gewoon wat rust nodig,” stelde hij voor terwijl hij Robby voorzichtig naar hun fort leidde.
Die nacht lag Tommy wakker in bed en maakte zich zorgen over zijn vriend. Wat als Robby nooit meer zou kunnen spelen? De volgende ochtend besloot hij dat ze samen naar de stad moesten gaan om hulp te zoeken bij de enige technicus die ze kenden: meneer Klokke.
Meneer Klokke was een vriendelijke oude man met grijze haren en altijd een grote glimlach op zijn gezicht. Zijn winkel zat vol met allerlei gadgets en apparaten die je je maar kon voorstellen! Toen Tommy hen vertelde over Robby's probleem, knikte meneer Klokke begrijpend.
"Laat me eens kijken," zei meneer Klokke terwijl hij naar Robby toe liep. Hij inspecteerde hem van top tot teen en knikte af en toe terwijl hij mumblede over 'accu's' en 'kabels'. Na enkele minuten keek hij op met twinkelende ogen.
"Ik denk dat ik weet wat er aan de hand is! Je robot heeft nieuwe batterijen nodig," zei meneer Klokke enthousiast.
"Waar kunnen we die vinden?" vroeg Tommy hoopvol.
Meneer Klokke wees naar de achterkant van zijn winkel waar allerlei onderdelen lagen opgeslagen. "Hier heb ik wat batterijen liggen! Maar let op: deze batterijen hebben speciale zorg nodig."
Tommy knikte vastberaden terwijl hij samen met meneer Klokke aan het werk ging om Robby's nieuwe batterijen te installeren.
Na enkele spannende minuten waarin ze voorzichtig alle draden aansluitten, drukte Tommy weer op de knop van Robby’s stemmodule. “Hallo?” vroeg Robby voorzichtig.
“Ja! Je werkt weer!” juichte Tommy blij terwijl hij danste van vreugde.
Robby's ogen flonkerden opnieuw felblauw en dit keer klonk zijn stem sterker dan ooit tevoren: “Wat gaan we nu doen?”
“Laten we teruggaan naar het bos!” zei Tommy enthousiast.
En zo gingen ze weer naar hun favoriete plek in het bos waar ze urenlang speelden en lachten totdat de zon onderging achter de bomen.
Maar plotseling hoorden ze iets raars… Een vreemd geluid kwam uit bushaltes verderop – het klonk als iemand die hulp nodig had! Zonder aarzelen keken ze elkaar aan; dit was hun kans om iets goeds te doen!
“Laten we gaan kijken!” riep Tommy terwijl ze snel richting het geluid renden.
Toen ze dichterbij kwamen zagen ze dat er een klein meisje vastzat tussen takken in het struikgewas! Ze huilde zachtjes omdat haar voet vastzat onder een dikke tak. “Help me alstublieft!” snikte ze.
Tommy voelde meteen medelijden met haar en zonder na te denken riep hij: “Robby! Kun jij helpen?”
“Ja!” antwoordde Robby vol zelfvertrouwen terwijl zijn wielen zich voorbereidden om vooruit te rollen naar het meisje toe.
Met veel zorg manoeuvreerde Robby zich tussen de takken door totdat hij bij het meisje kwam.
“Geen zorgen,” zei Robby geruststellend met zijn piepstemmetje terwijl hij voorzichtig probeerde haar voet vrij te krijgen.
Na enkele spannende momenten lukte het eindelijk! Het meisje kwam vrij en keek opgelucht naar haar redder.
“Dank jullie wel!” zei ze met tranen in haar ogen terwijl ze hen omarmde.
Tommy voelde zich trots; niet alleen omdat zij hadden geholpen, maar ook omdat dit moment hen nog dichter bij elkaar bracht.
Terwijl zij terugliepen naar huis vertelde het meisje hen dat haar naam Lisa was.
“Ik ben zo blij dat jullie mij hebben geholpen,” zei Lisa stralend.
Vanaf die dag werden Lisa, Tommy én Robby onafscheidelijke vrienden!
Ze beleefden nog veel meer avonturen samen; of het nu ging om schatten zoeken in het bos of spannende verhalen vertellen rond het kampvuur – elke dag was gevuld met vreugde.
En zo leefden zij nog lang gelukkig – drie vrienden die elkaar hielpen wanneer dat nodig was; samen konden zij alles aan!
En wie weet… misschien zou er ooit nog wel meer magie ontstaan uit vriendschap dan alleen maar robots maken!
**Einde**
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes