Er was eens, in een klein dorpje aan de rand van een groot, mysterieus bos, een vrolijke jongen genaamd Finn. Finn had altijd al een grote liefde voor de winter. Hij kon urenlang buiten spelen in de sneeuw, sneeuwballen gooien en zelfs zijn eigen sneeuwpoppen maken. Maar dit jaar was er iets bijzonders aan de hand. De winter was kouder dan ooit en de sneeuw viel als dikke, zachte kussens uit de lucht.
Op een dag, terwijl hij buiten speelde met zijn beste vriendin Lotte, viel er iets op de grond. Het leek wel een glinsterende ster! "Wat is dat?" vroeg Lotte nieuwsgierig terwijl ze naar het voorwerp bukte. Finn haalde zijn schouders op en zei: "Laten we het onderzoeken!" Ze besloten om het voorwerp mee naar huis te nemen.
Toen ze thuis kwamen, ontdekten ze dat het geen gewone ster was. Het was een magische sneeuwvlok! De sneeuwvlok sprak met een zachte stem: "Hallo daar! Ik ben Glim, de bewaker van het Sneeuwlandschap. Ik heb jullie hulp nodig!"
Finn en Lotte keken elkaar verbaasd aan. "Hulp? Wat kunnen wij doen?" vroeg Finn.
Glim vertelde hen dat er in het Sneeuwlandschap iets vreselijks was gebeurd. De magie van de winter was gestolen door de boze ijsheks Frostina. Ze had alle kleuren uit het landschap gehaald en alleen grijs en zwart achtergelaten. "Als we niet snel handelen," zei Glim met bezorgde ogen, "zal de winter voor altijd verloren zijn!"
Finn en Lotte keken naar elkaar en wisten dat ze moesten helpen. "We gaan naar het Sneeuwlandschap!" riep Lotte enthousiast.
Glim knikte goedkeurend en met een flonkerende beweging van zijn vleugels opende hij een portaal van glinsterende sneeuwvlokken. Ze sprongen erin en voelden zich meteen omringd door een wereld vol wonderen.
Toen ze aan de andere kant uitkwamen, stonden ze in het Sneeuwlandschap. Het was prachtig! Hoge bergen bedekt met glinsterende sneeuw, bomen vol met ijskristallen die als diamanten schitterden in de zon. Maar toen zagen ze ook wat Frostina had gedaan: alles om hen heen was grijs en somber.
"Dit is verschrikkelijk!" zei Finn terwijl hij naar de verdorde bomen keek.
"Ja," zei Lotte somber, "maar wat moeten we doen?"
Glim vertelde hen dat ze drie magische objecten moesten vinden om Frostina te verslaan: de Glimlachende Ster, het Hart van IJs en de Zang van de Winterwind.
"Waar kunnen we die vinden?" vroeg Finn.
"De Glimlachende Ster ligt verborgen in het Hart van de Bergen," legde Glim uit. "Het Hart van IJs bevindt zich diep in het IJsmeer en om de Zang van de Winterwind te horen, moeten jullie naar de Hoge Heuvels klimmen."
Finn en Lotte keken elkaar vastberaden aan. Ze zouden deze uitdaging aangaan!
Hun eerste bestemming was het Hart van de Bergen. Terwijl ze door diepe sneeuw ploeterden, maakten ze grapjes over hoe hun voeten als pinguïns leken te waggelen. “Ik denk dat ik meer op een walvis lijk!” lachte Lotte terwijl ze viel in een diepe sneeuwhol.
Na veel gelach bereikten ze eindelijk het hart van de bergen waar een grote grot lag ingegraven in een rotswand bedekt met ijsbloemen. Binnenin zagen ze duizenden sterren die fonkelden als diamanten aan het plafond.
“Daar!” wees Glim enthousiast naar een stralende ster die middenin de grot hing. “Dat is de Glimlachende Ster!”
Maar net toen Finn naar voren wilde stappen om hem te pakken te krijgen, verscheen er plotseling een enorme ijsbeer! Zijn vacht glinsterde als verse sneeuw onder zonlicht en zijn ogen waren zo blauw als ijswater.
“Wie durft mijn grot binnen te komen?” gromde hij dreigend.
Finn voelde zijn hart sneller kloppen maar besloot moedig te blijven staan. “We komen om te helpen! We willen graag… eh… deze ster!” zei hij stotterend.
De ijsbeer keek hen onderzoekend aan maar zag hun vastberadenheid en glimlachte uiteindelijk breeduit: “Als je me kunt laten lachen, dan mag je hem hebben!”
Lotte dacht snel na en begon te vertellen over hun avonturen thuis – hoe hun katten altijd probeerden achter hun eigen staarten aan te rennen of hoe hun hond zich verstopt had onder een stapel dekens tijdens oudjaar omdat hij bang was voor vuurwerk.
De ijsbeer barstte in lachen uit! Zijn gelach weerklonk door heel de grot als dondergerommel! “Jullie zijn echt grappig,” zei hij toen hij weer tot rust kwam. “Neem maar wat je wilt.”
Ze namen snel de Glimlachende Ster mee en vervolgden hun reis naar het IJsmeer om het Hart van IJs te vinden.
Bij aankomst bij het meer waren ze verrast door hoe mooi alles eruitzag ondanks Frostina's invloed; zelfs grijs kon schoonheid hebben als je goed keek! Maar toen Finn op zoek ging naar het Hart van IJs merkte hij dat er iets mis was; er lag geen enkel spoor of aanwijzing!
“Ik weet niet waar we moeten zoeken,” zuchtte Lotte teleurgesteld terwijl ze haar handen warm hield tegen haar wangen.
“Misschien kunnen we vragen of iemand ons kan helpen?” stelde Finn voor.
Ze besloten rond te vragen bij enkele dieren die rond het meer leefden: eenden met schattige snavels die op zoek waren naar voedsel onderbroken door bevroren takken; zelfs enkele hertjes die voorzichtig dichterbij kwamen om hen nieuwsgierig aan te kijken!
Uiteindelijk ontmoetten ze een oude wijze uil die bovenop een tak zat te slapen – tot nu toe dan! Met enige moeite wist Lotte hem wakker te maken door zachtjes tegen zijn veren te tikken.
“Wat willen jullie?” vroeg hij met slaperige ogen terwijl hij zich rekte zoals alleen uilen dat kunnen doen!
“We zoeken het Hart van IJs,” vertelde Finn vol hoop.
De uil knikte wijs: “Je moet diep onder water duiken… maar pas op voor Frostina’s bewakers!”
Met deze waarschuwing gingen Finn en Lotte samen onder water duiken – wat koud voelde maar ook verfrissend! Ze zwommen tussen prachtige ijskristallen totdat ze plotseling werden aangevallen door twee grote vissen met scherpe tanden!
“Help!” gilde Lotte terwijl ze zich snel terugtrok maar Finn bleef kalm; hij herinnerde zich dat vissen ook bang konden zijn voor geluiden!
“Zing iets!” riep hij tegen haar terwijl hij zelf begon na te denken over wat zij ooit samen hadden gezongen tijdens schoolvoorstellingen – misschien zou dit werken?
Lotte begon zachtjes ‘Twinkle Twinkle Little Star’ te zingen; langzaam maar zeker begonnen zelfs deze gevaarlijke vissen rustig wegzwemmen!
Tot hun verbazing zagen zij plotseling iets schitterends tussen twee rotsen liggen – daar lag inderdaad Het Hart Van IJs! Het zag eruit als pure magie; helder blauw licht straalde ervan af!
Ze pakten Het Hart Van IJs voorzichtig vast voordat zij weer omhoog zwommen richting oppervlakte waar zij veilig adem konden halen…
Nu resteerde alleen nog één laatste taak: De Zang Van De Winterwind vinden bij Hoge Heuvels…
Bij aankomst daarboven merkten zij meteen hoe anders alles voelde - hier waaide koude wind langs hun wangen waardoor zij even moesten schuilen achter grote stenen totdat zij weer durfden verder lopen…
Plotseling hoorden zij echter prachtige muziek – alsof duizenden stemmen samen zongen vanuit lucht zelf; nieuwsgierig volgden zij geluid totdat zij uiteindelijk arriveerden bij open plek waar talloze kleurrijke vogels samenkwamen rondom gouden boomstam…
“Dit moet wel dé plek zijn!” fluisterde Finn vol ontzag terwijl hij luisterde naar melodieën die hen vulden met vreugde…
Maar net toen zij dichterbij wilden komen verscheen er opnieuw Frostina - woedend over intrusie!
“Ik laat jullie nooit meer gaan!” gromde zij dreigend terwijl kouder werd rondom hen…
Finn voelde angst maar herinnerde zich woorden die uil eerder had gezegd - misschien kon muziek ook hier helpen?
Hij nam diep adem voordat hij begon mee te zingen samen met vogels - langzaam maar zeker vulden stemmen elkaar aan waardoor melodieën sterker werden tot uiteindelijk zelfs Frostina’s woede verdween…
Haar gezicht veranderde langzaam vanuit woede tot verwondering totdat uiteindelijk tranen over haar wangen stroomden…
“Ik begrijp nu,” fluisterde zij zachtjes voordat magie rondom haar veranderde - kleuren begonnen terugkomen in landschap waardoor alles weer levendig werd zoals ooit tevoren!
Met nieuwe hoop keerden Finn,Lotte & Glim terug huiswaarts wetend dat avontuur nooit vergeten zou worden…
En zo eindigde hun avontuur in Sneeuwlandschap; gevuld met vriendschap,lachen & onvergetelijke momenten…
En elke winter daarna zouden zowel kinderen als dieren samenkomen rondom open haard verhalen vertellen over moedige daden die hen geholpen hadden liefde terugbrengen zelfs wanneer tijden moeilijk leken…
Want soms is alles wat nodig hebt gewoon beetje magie & geloof vrienden hebben naast jou staan tijdens spannende momenten leven biedt ons allemaal!