Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Bram en de Betoverde Spiegel**
Er was eens, in een klein dorpje omgeven door groene heuvels en kabbelende beekjes, een jongen genaamd Bram. Bram was een nieuwsgierige jongen met grote, sprankelende ogen en een hoofd vol dromen. Hij hield van avontuur en ontdekkingen, maar het allerliefst was hij bezig met zijn grootste passie: het verzamelen van bijzondere voorwerpen. Van oude munten tot kleurrijke stenen, alles wat glinsterde of een verhaal leek te hebben, trok zijn aandacht.
Op een zonnige dag besloot Bram om de zolder van zijn grootouders te verkennen. De zolder was altijd al een mysterieuze plek voor hem geweest. Het rook er naar stof en oude boeken, en er stonden talloze dozen vol vergeten schatten. Terwijl hij door de rommel snuffelde, stuitte hij op iets bijzonders: een grote, ronde spiegel met een prachtig versierde lijst. De lijst was bedekt met ingewikkelde patronen van bloemen en sterren die leken te dansen in het licht.
“Wat een mooie spiegel!” zei Bram hardop tegen zichzelf terwijl hij de spiegel afveegde met zijn mouw. Toen hij in de spiegel keek, zag hij niet alleen zichzelf; er leek iets anders achter hem te bewegen. Hij draaide zich snel om, maar er was niemand. “Misschien ben ik gewoon moe,” mompelde hij terwijl hij weer naar zijn reflectie keek.
Maar toen gebeurde er iets vreemds. De spiegel begon te glinsteren als nooit tevoren! Bram kon zijn ogen niet geloven toen hij plotseling een andere wereld achter het glas zag: kleurrijke bomen met snoepachtige vruchten, pratende dieren die vrolijk dansten en zelfs een lucht vol zwevende ballonnen! “Wauw!” riep Bram enthousiast. “Dit moet wel het land van de dromen zijn!”
Zonder aarzelen stapte Bram dichterbij de spiegel en raakte het oppervlak aan met zijn hand. Tot zijn verbazing voelde het alsof hij door water gleed! Voor hij het wist, viel hij naar binnen en belandde in de betoverde wereld aan de andere kant van de spiegel.
Toen Bram opkeek, stond hij midden in een prachtig bos vol kleuren die hij nog nooit eerder had gezien. De bomen waren paars met gele bladeren en de lucht had de tinten van een regenboog. Voor hem stond een klein konijntje met grote oren dat hem nieuwsgierig aanstaarde.
“Hallo daar!” zei het konijntje vrolijk. “Welkom in Wonderbos! Mijn naam is Flappie! Wat brengt jou hier?”
Bram kon zijn enthousiasme niet bedwingen. “Ik ben Bram! Ik vond deze geweldige spiegel op zolder en nu ben ik hier! Dit is fantastisch!”
Flappie sprongetjes maakte van blijdschap. “Oh, dat is geweldig! We hebben je hier hard nodig! Er is iets vreselijks gebeurd!”
“Wat is er aan de hand?” vroeg Bram bezorgd.
Flappie legde uit dat de magie van Wonderbos begon te vervagen omdat de Betoverde Spiegel gestolen was door de boze heks Grizelda. Zonder deze spiegel kon niemand meer naar hun wereld komen of terugkeren naar huis!
Bram voelde meteen dat dit zijn kans was voor avontuur! “Ik wil helpen om de spiegel terug te krijgen!” riep hij vastberaden.
“Dat is geweldig!” zei Flappie terwijl hij enthousiast rondhuppelde. “We moeten snel gaan voordat Grizelda haar plannen uitvoert!”
Samen trokken ze het bos in op zoek naar Grizelda’s kasteel dat diep verborgen lag tussen hoge bergen en donkere wolken. Onderweg ontmoetten ze allerlei andere dieren: een wijze oude uil die hen raad gaf over hun reis, dansende eekhoorns die hen vrolijk begroetten en zelfs een schattige schildpad die hen vertelde over verborgen paden.
Na uren lopen bereikten ze eindelijk het kasteel van Grizelda. Het was groot en grijs met scherpe torens die omhoog staken als vingers naar de lucht reikten. Voorzichtig slopen ze naar binnen via een open raam dat net groot genoeg was voor Flappie om doorheen te glippen.
Binnenin was alles donker en stil; alleen het geluid van hun hartslagen vulde de ruimte. Ze kropen verder totdat ze bij een grote zaal kwamen waar Grizelda zat op haar troon, omringd door duistere schaduwen.
“Wat doen jullie hier?” gromde ze terwijl ze hen met haar scherpe ogen aankeek.
Bram voelde zich even bang maar herinnerde zich waarom ze hier waren: om Wonderbos te redden! “We komen je vragen om de Betoverde Spiegel terug te geven!” riep Bram dapper.
Grizelda lachte gemeen; haar lach klonk als krakend glas. “Denk je echt dat ik dat ga doen? Deze spiegel geeft mij enorme kracht!”
Flappie keek angstig naar Bram, maar deze laatste woorden gaven hem moed. “Maar zonder die kracht kunnen we nooit meer gelukkig zijn in ons bos,” zei hij vastberaden.
Grizelda’s gezicht vertrok even; misschien had ze nog nooit zoiets gehoord van iemand zo jong als Bram? Ze besloot hen uit te dagen voor een spelletje: als zij zouden winnen, zouden zij hun spiegel terugkrijgen; maar als zij verloren… dan zouden zij voor altijd haar dienaren moeten worden!
Met knikkende knieën stemden Bram en Flappie toe op één voorwaarde: als zij zouden verliezen zou Grizelda ook moeten beloven nooit meer magie te gebruiken voor slechte dingen!
Het spel begon: Grizelda stelde verschillende raadsels op over magie en betoveringen terwijl Flappie steeds zenuwachtiger werd bij elk verkeerd antwoord dat ze gaven.
Maar toen kwam er ineens inspiratie bij Bram op! Hij herinnerde zich iets wat Flappie had gezegd over samenwerken – samen konden ze alles aan!
“Wacht eens even,” zei Bram tegen Flappie terwijl ze samen fluisterden over wat zij wisten – al hun kennis samengevoegd tot één krachtig antwoord!
Met hernieuwd vertrouwen stonden ze weer rechtop tegenover Grizelda toen zij hun laatste antwoord gaven – correct dit keer!
De heks kon haar woede niet verbergen; maar uiteindelijk gaf zij toe dat zij verloren had… En dus gaf zij hen eindelijk terug wat rechtmatig van hen was – De Betoverde Spiegel!
Bram voelde zich dolgelukkig toen ze weer buiten stonden onder het stralende zonlicht met hun prijs in handen; Wonderbos zou gered worden!
Flappie sprong blij rondjes terwijl ook andere dieren zich bij hen voegden om samen feest te vieren ter ere van hun overwinning.
En zo keerde Bram uiteindelijk terug via dezelfde magische weg doorheen de spiegel – maar nu wist hij dat avontuur niet alleen ging om spannende momenten of gevaarlijke situaties… Maar ook over vriendschap, moed én samenwerken!
Vanaf die dag vertelde iedereen verhalen over ‘Bram en De Betoverde Spiegel’ – verhalen vol vreugde én lessen die nooit vergeten zouden worden… En elke keer als iemand naar voren kwam met vragen over magie of avontuur… Dan wisten ze precies wie daarvoor moest worden geraadpleegd!
En zo leefden zij nog lang en gelukkig – samen in harmonie tussen twee werelden vol wonderen waar dromen werkelijkheid konden worden…
Einde
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes