Kinderverhaaltje: Lars in het land van dromen



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**Lars in het Land van Dromen**

Er was eens, in een klein dorpje omringd door groene heuvels en glinsterende riviertjes, een jongen genaamd Lars. Lars was een nieuwsgierige jongen met grote, stralende ogen en een hoofd vol dromen. Elke avond voor het slapengaan, zat hij op zijn bed en keek naar de sterren die door zijn raam glinsterden. Hij vroeg zich vaak af wat er zich allemaal achter die sterren bevond. Zou er een land zijn waar dromen werkelijkheid werden?

Op een avond, toen de maan helder aan de hemel stond en de sterren leken te dansen, viel Lars in een diepe slaap. Terwijl hij sliep, gebeurde er iets wonderbaarlijks. Een zachte bries waande door zijn kamer en plotseling voelde hij zich licht als een veertje. Voor hij het wist, zweefde hij door de lucht en kwam hij terecht in het Land van Dromen.

Het eerste dat Lars opviel toen hij aankwam, was dat alles om hem heen schitterde in felle kleuren. De bomen waren gemaakt van snoepjes en de bloemen zongen vrolijke melodieën. "Wauw!" riep Lars uit terwijl hij met zijn handen over de suikerspinachtige takken streek.

Terwijl hij verder liep, ontmoette hij een vrolijke eekhoorn met grote, nieuwsgierige ogen. "Hallo daar! Ik ben Snuffel," zei de eekhoorn terwijl hij vrolijk rondhuppelde. "Welkom in het Land van Dromen! Wat brengt jou hier?"

Lars vertelde Snuffel over zijn verlangen om avonturen te beleven en zijn dromen waar te maken. Snuffel knikte enthousiast. "Dan heb je geluk! Hier kun je alles doen wat je maar wilt! Maar pas op voor de schaduwachtige figuren die soms rondzwerven; ze proberen je dromen te stelen!"

"Schaduwachtige figuren?" vroeg Lars met een rilling over zijn rug.

"Ja," zei Snuffel terwijl hij dichterbij kwam. "Ze worden gevoed door angst en onzekerheid. Maar maak je geen zorgen! Als je gelooft in jezelf en je dromen, kunnen ze je niets doen."

Met nieuwe moed besloot Lars samen met Snuffel op avontuur te gaan. Ze liepen door weelderige bossen vol pratende dieren en sprongetjes makende elfen die hen begroetten met vrolijke liedjes. Ze kwamen bij een grote rivier waar vissen sprongen als acrobaten uit het water.

"Wat is dat daar?" vroeg Lars terwijl hij naar iets glinsterends keek aan de andere kant van de rivier.

"Dat is de Bron van Verlangen," antwoordde Snuffel enthousiast. "Als je daar drinkt, worden al je diepste wensen vervuld!"

Lars kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en besloot naar de bron te gaan kijken. Terwijl ze dichterbij kwamen, zagen ze echter dat er een schaduwachtige figuur bij de bron stond! Het was groot en had lange armen die als rook om hem heen dansten.

"Blijf terug!" fluisterde Snuffel angstig.

Lars voelde zijn hart sneller kloppen, maar iets binnenin hem zei dat hij niet bang moest zijn. Hij stapte naar voren en riep: "Wat wil jij hier? Waarom sta jij bij de Bron van Verlangen?"

De schaduwachtige figuur draaide zich langzaam om en onthulde een gezicht vol verdrietige ogen. "Ik ben slechts hier om te kijken," zei het wezen met een sombere stem. "Ik ben vergeten hoe het is om te dromen."

Lars voelde medelijden voor het wezen. “Maar iedereen kan weer leren dromen!” zei hij hoopvol.

De schaduwfiguur keek verrast op. “Dromen? Hoe kan ik dat doen?”

“Door jezelf toe te staan gelukkig te zijn,” antwoordde Lars terwijl hij glimlachte. “Kom mee! Laten we samen plezier maken!”

Snuffel keek verbaasd naar Lars maar kon niet anders dan instemmen met dit ongewone plan.

Ze namen de schaduwfiguur mee op hun avontuur door het Land van Dromen: ze dansten met elfen, speelden verstoppertje met dieren en genoten van snoepjes uit de bomen tot hun harten vol vreugde waren.

Langzaam maar zeker begon het schaduwwezen weer kleur te krijgen; het werd minder dreigend en meer levendig naarmate ze samen meer plezier maakten.

Na verloop van tijd arriveerden ze bij een prachtige open plek vol lichtgevende bloemen die flonkerden als sterren in de nacht.

“Dit is mijn favoriete plek,” zei Snuffel terwijl ze gingen zitten om uit te rusten.

“Waarom?” vroeg Lars nieuwsgierig.

“Omdat deze bloemen onze dromen vasthouden,” legde Snuffel uit terwijl hij voorzichtig aan één bloem plukte die zachtjes trilde in het licht van de maan.

De schaduwfiguur keek verwonderd naar de bloemen en zei: “Ik wil ook weer kunnen dromen.”

“Dat kan!” riep Lars enthousiast terwijl hij naar voren sprong. “Sluit gewoon je ogen en denk aan iets waar je gelukkig van wordt.”

De schaduwfiguur deed wat Lars vroeg; langzaam sloten zijn ogen zich en verscheen er een glimlach op zijn gezicht toen herinneringen aan gelukkige momenten omhoogkwamen: spelen in het gras, lachen met vrienden, genieten van eenvoudige dingen zoals zonsondergangen of warme chocolademelk op koude dagen.

Plotseling begon er licht uit hem te stralen; niet langer was dit wezen alleen maar schaduw – het werd steeds helderder totdat het transformeerde in een prachtig wezen vol kleur!

“Ik ben weer vrij!” jubelde het nieuwe wezen blij terwijl het rondzweefde als nooit tevoren.

Lars voelde zich trots; niet alleen had hij zichzelf overwonnen door geen angst te tonen voor wat onbekend was, maar ook had hij iemand geholpen weer gelukkig te worden!

Toen begon alles om hen heen langzaam vervagen; Lars voelde hoe zijn lichaam weer lichter werd alsof iemand hem terug naar huis wilde brengen.

“Tot ziens!” riep Snuffel terwijl ze elkaar knuffelden voordat alles verdween in een werveling van kleuren.

Met één laatste blik zag Lars hoe alle dieren samen dansten onder de sterrenhemel voordat ook zij verdwenen…

En plotseling werd alles zwart!

Lars opende zijn ogen; zonnestralen vielen door zijn raam naar binnen — was dit allemaal slechts een droom geweest? Of had hij echt avonturen beleefd?

Terwijl hij opstond uit bed voelde Lars iets warms in zijn handpalm — daar lag nog steeds één stralend bloempje dat glansde zoals nooit tevoren!

Met dit bloempje wist Lars dat dromen werkelijkheid konden worden zolang je erin geloofde… En wie weet? Misschien zou er ooit weer iemand komen die hulp nodig had bij hun eigen droomavontuur!

En zo leefde Lars verder met nieuwe moed én inspiratie voor nog veel meer avonturen… In zowel deze wereld als misschien wel andere werelden vol wonderen!

**Einde**

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes