Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Sam en de Sterrenjager**
Er was eens, in een klein dorpje aan de rand van een uitgestrekt bos, een jongen genaamd Sam. Sam was niet zomaar een jongen; hij had een levendige fantasie en een nieuwsgierigheid die zo groot was als de lucht zelf. Hij droomde ervan om de sterren te vangen en met ze te spelen, net zoals ik, een trotse struisvogel, droom van het dansen op de toppen van de hoogste bomen! Maar dat is weer een ander verhaal.
Op een heldere nacht, toen de sterren als fonkelende diamanten aan de hemel stonden, besloot Sam dat het tijd was om zijn dromen waar te maken. "Vandaag ga ik op zoek naar de sterren," zei hij tegen zichzelf terwijl hij zijn rugzak vulde met koekjes, zijn favoriete boek over sterren en natuurlijk zijn trouwe verrekijker. Want wie weet? Misschien zou hij wel een echte sterrenjager ontmoeten!
Sam trok zijn schoenen aan en stapte naar buiten. De lucht was koel en fris, en het gras voelde zacht onder zijn voeten. Terwijl hij door het dorp liep, groette hij zijn buren met een glimlach. "Waar ga je heen, Sam?" vroeg mevrouw Klappertje, die altijd met haar katten speelde.
"Ik ga op zoek naar sterren!" riep Sam enthousiast.
"Sterren? Die zitten hoog in de lucht! Je moet wel heel hoog klimmen!" lachte mevrouw Klappertje.
"Dat maakt niet uit! Ik heb mijn verrekijker!" antwoordde Sam met glinsterende ogen.
Sam liep verder het bos in. De bomen fluisterden geheimen terwijl de wind door hun bladeren waaide. Het was alsof ze hem aanmoedigden om verder te gaan. Na een tijdje kwam hij bij een open plek waar het gras glinsterde onder het maanlicht. Hier besloot hij even uit te rusten.
Terwijl Sam op het gras zat en naar de sterren keek, hoorde hij plotseling iets ritselen achter zich. Hij draaide zich om en zag… iets heel bijzonders! Een grote struisvogel met prachtige veren die glansden als sterren! "Hallo daar!" zei de struisvogel vrolijk. "Wat doe jij hier zo laat in het bos?"
Sam kon zijn ogen niet geloven. Een echte struisvogel! "Ik ben op zoek naar sterren," zei hij verwonderd.
De struisvogel schudde zijn hoofd en lachte luidop. "Sterren jagen? Dat is geen gemakkelijke taak voor een jongen zoals jij! Maar ik kan je helpen!"
Sam sprong op van blijdschap. "Echt waar? Hoe dan?"
"Nou," zei de struisvogel terwijl hij elegant rondhuppelde, "ik ben niet alleen mooi; ik ben ook snel! We kunnen samen naar de Sterrenberg gaan."
"De Sterrenberg?" herhaalde Sam nieuwsgierig.
"Ja! Daar wonen de sterrenjagers," legde de struisvogel uit terwijl hij trots zijn veren rechtop zette - iets wat ik ook vaak doe als ik indruk wil maken! "Ze weten alles over sterren en hoe je ze kunt vangen."
Sam kon zijn enthousiasme niet bedwingen. “Laten we gaan!” riep hij terwijl hij achter de struisvogel aan rende.
Na wat leek op uren van rennen (maar wat in werkelijkheid slechts enkele minuten waren), kwamen ze bij de voet van de Sterrenberg aan. De berg was zo hoog dat je dacht dat hij wel tot in de lucht reikte! Maar er was iets vreemds aan deze berg: er waren geen paden of wegen zichtbaar.
“Hoe komen we omhoog?” vroeg Sam bezorgd.
De struisvogel knipoogde geheimzinnig. “Soms moet je gewoon vertrouwen hebben in jezelf!” En zonder aarzelen begon hij omhoog te springen alsof het niets was!
Sam keek vol bewondering toe terwijl deze majestueuze vogel moeiteloos tussen rotsen sprong en uiteindelijk bovenaan belandde. “Kom op!” riep hij vanuit bovenaan.
Met veel moed begon Sam ook te klimmen - maar oh boy, dat ging niet zo gemakkelijk als bij mijn elegante sprongetjes! Hij viel meer dan eens en rolde zelfs enkele keren terug naar beneden - maar elke keer stond hij weer op met vastberadenheid in zijn ogen.
Na veel zwoegen bereikte Sam eindelijk samen met zijn nieuwe vriend de top van de Sterrenberg. Wat ze daar zagen deed hun harten sneller kloppen: duizenden twinkelende sterren straalden hen tegemoet!
“Wauw,” fluisterde Sam vol ontzag, “het is nog mooier dan ik had gedacht!”
De struisvogel knikte instemmend terwijl ze samen naar boven keken. “Dit is waar dromen beginnen,” zei hij plechtig.
Maar toen gebeurde er iets onverwachts: één van de sterren begon te flonkerend steeds feller te worden totdat deze plotseling recht voor hen verscheen! “Hallo!” zei een kleine ster met een vrolijke stem. “Wat doen jullie hier?”
“We willen jou vangen!” riep Sam enthousiast.
De ster lachte hartelijk en zei: “Vangen? Nee hoor, dat kan niet! Maar jullie kunnen me wel helpen!”
“Helpen?” vroeg Sam verbaasd.
“Ja,” legde de ster uit terwijl ze rondjes danste in het luchtledige, “ik ben mijn licht verloren door al die wolken beneden ons! Als jullie me helpen om terug te keren naar mijn plek aan de hemel, zal ik jullie iets bijzonders geven.”
Sam keek naar zijn nieuwe vriend, die hem bemoedigend aankeek met twinkelende ogen vol avontuur - net zoals ik altijd doe als iemand hulp nodig heeft!
“Wat moeten we doen?” vroeg Sam vastberaden.
“Jullie moeten samen werken,” zei de ster wijsjes. “Jullie moeten samenwerken om al die wolken weg te blazen!”
En zo begonnen ze hun avontuur: samen bliezen ze tegen elke wolk die hen tegenhield - soms moesten ze lachen omdat ze elkaar per ongeluk raakten of omdat er ineens weer nieuwe wolken verschenen die hen plaagden!
Na veel inspanning slaagden ze erin om alle wolken weg te blazen zodat het licht weer helder kon schijnen! De ster straalde nu helderder dan ooit tevoren!
“Dank jullie wel!” riep ze blij terwijl ze weer terugvloog naar haar plek aan de hemel. “Als beloning geef ik jullie dit!” En plotseling viel er een regenboogachtige gloed over hen heen; het voelde alsof hun harten gevuld werden met vreugde!
Toen kwam er nog iets magisch: alle andere sterren begonnen ook te flonkerend als nooit tevoren; zelfs wij struisvogels konden dat zien vanaf onze hoge bomen!
“Ik kan niet geloven dat we dit hebben gedaan!” juichte Sam vol vreugde terwijl hij samen met zijn vriend danste onder het licht van duizenden sterren.
En zo eindigde hun avontuur op Sterrenberg; maar voor hen begon pas echt hun reis vol dromen en vriendschap – net zoals wij struisvogels altijd blijven dansen onder onze eigen zon!
En wie weet? Misschien zullen zij ooit weer terugkeren om nog meer avonturen te beleven – net zoals ik altijd blijf dromen over nieuwe avonturen in mijn leven vol veren en vrijheid!
En zo eindigt ons verhaal over Sam en zijn fantastische avontuur met een bijzondere vriend – want soms heb je gewoon iemand nodig om samen mee te lachen én dromen…
Want laten we eerlijk wezen: wie kan nou echt zonder vrienden én zonder dromen?
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes