Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Nina en de Muzikale Sterren**
Er was eens, in een klein dorpje aan de rand van een betoverd bos, een dapper meisje genaamd Nina. Met haar glanzende ogen vol nieuwsgierigheid en haar hart dat klopte als een trommel, was ze altijd op zoek naar avontuur. Nina droeg vaak een rode cape die wapperde als de vlag van een trotse ridder wanneer ze door het dorp rende. De inwoners van het dorp noemden haar liefkozend "de kleine ridder", omdat ze altijd klaarstond om anderen te helpen.
Op een dag, terwijl de zon langzaam onderging en de lucht zich vulde met gouden stralen, hoorde Nina iets vreemds. Het leek wel muziek! Maar niet zomaar muziek; het was als het gezang van duizenden sterren die samen dansten in de nachtelijke lucht. Haar hart maakte een sprongetje van blijdschap en nieuwsgierigheid. "Wat is dat voor een prachtige melodie?" vroeg ze zich af.
Nina besloot op onderzoek uit te gaan. Ze trok haar rode cape aan, pakte haar houten zwaard — dat eigenlijk meer op een speelgoedzwaard leek — en begon aan haar reis naar het betoverde bos. Terwijl ze door het bos liep, hoorde ze het gezang steeds luider worden. Het klonk als een symfonie van sterren die hun geheimen verklapten.
Na enige tijd kwam Nina bij een open plek in het bos waar de bomen zo hoog waren dat ze leken te reiken naar de sterrenhemel. Daar zag ze iets ongelooflijks: honderden kleurrijke sterren zweefden boven haar hoofd en zongen samen in harmonie! Het was alsof de sterren zelf tot leven waren gekomen.
"Hallo daar!" riep Nina enthousiast, terwijl ze naar boven keek met grote ogen vol verwondering. De sterren stopten met zingen en keken naar beneden met twinkelende ogen.
"Welkom, dappere Nina!" zei een grote ster met een gouden glans. "Wij zijn de Muzikale Sterren en we zijn hier om jou te vertellen over onze bijzondere melodieën."
Nina kon haar oren niet geloven! "Maar hoe kan ik jullie helpen?" vroeg ze vol enthousiasme.
De grote ster vertelde: "Onze muziek is magisch, maar we hebben hulp nodig om onze melodieën te verspreiden over de wereld. Een boze schaduw heeft geprobeerd onze stemmen te verstoren! We kunnen alleen weer samen zingen als iemand dapper genoeg is om ons te helpen."
Nina voelde zich meteen als een echte ridder. "Ik zal jullie helpen!" riep ze vastberaden. "Wat moet ik doen?"
"Je moet naar de Schaduwberg gaan," zei de gouden ster met serieuze stem. "Daar woont de boze schaduw die onze muziek heeft gestolen. Neem dit magische fluitje mee," zei hij terwijl hij haar een prachtig fluitje gaf dat glinsterde als sterrenstof.
Met het fluitje stevig in haar hand begon Nina aan haar reis naar de Schaduwberg. Onderweg ontmoette ze verschillende dieren die ook last hadden van de schaduw: een verdrietige uil die zijn hoots had verloren en een vrolijke eekhoorn die niet meer kon dansen zonder muziek.
"Maak je geen zorgen!" zei Nina tegen hen terwijl ze hen moed gaf met woorden vol hoop. "Ik ga ervoor zorgen dat jullie weer kunnen zingen en dansen!"
Na veel avonturen bereikte Nina eindelijk de top van de Schaduwberg. De lucht was er donkerder dan ooit tevoren, en er hing een mysterieuze stilte in de lucht. Plotseling verscheen daar, uit de schaduwen, een grote donkere figuur met gloeiende rode ogen.
"Wie durft mijn berg te betreden?" bulderde de schaduw met een stem zo diep als donder.
"Nina, dappere ridder!" antwoordde zij zonder aarzeling terwijl zij rechtop stond met haar houten zwaard in hand — al was dit zwaard meer symbolisch dan echt gevaarlijk.
"Ik ben hier om jouw duistere magie te stoppen! Geef terug wat je hebt gestolen van de Muzikale Sterren!"
De schaduw lachte spottend. "Denk je echt dat jij me kunt verslaan? Ik heb hun stemmen gevangen in mijn duistere wereld!"
Nina voelde even angst opkomen maar herinnerde zich toen het fluitje dat zij had gekregen van de sterren. Ze nam diep adem en blies krachtig op het fluitje; prachtige tonen vulden de lucht en maakten zelfs het donkerste deel van de berg helder.
De schaduw begon te trillen bij het horen van deze magische klanken; hij kon niet langer weerstaan aan hun schoonheid! Terwijl Nina speelde, kwamen er lichtstralen uit het fluitje die als sterrenstof door de lucht dansten.
"Nee! Wat doe je?!" gromde hij wanhopig terwijl hij probeerde weg te vluchten in zijn eigen duisternis.
Met elke noot die Nina speelde, groeide haar moed en kracht; uiteindelijk gaf zij alles wat zij had voor deze muzikale strijd tegen duisternis!
En toen gebeurde er iets wonderbaarlijks: vanuit alle hoeken kwamen kleine lichtjes tevoorschijn — dit waren alle verloren stemmen van dieren en sterren die samenkwamen om hun kracht terug te nemen!
De schaduw kon niet langer blijven staan tegen deze krachtige harmonie; hij smolt weg tot niets meer dan rook in de lucht terwijl hij krijste: "Dit kan niet waar zijn!"
Toen alles stil werd, stonden alle dieren rondom Nina juichend om haar heen! De Muzikale Sterren verschenen opnieuw boven hen en begonnen weer hun prachtige melodieën te zingen — nu nog mooier dan ooit tevoren!
"Dank je wel, dappere ridder!" zongen zij samen terwijl zij rondjes draaiden in vreugde boven Nina's hoofd.
Met blijdschap in haar hart keerde Nina terug naar huis als heldin; iedereen in het dorp kwam bijeen om feest te vieren voor hun kleine ridder die hen had gered van duisternis!
En zo leefde Nina verder met nieuwe avonturen voor zich; elke nacht keek zij omhoog naar de sterrenhemel, wetende dat zij altijd zou blijven luisteren naar hun muzikale gezang — want wie weet welke andere geheimen er nog verborgen lagen tussen al die sprankelende lichten?
En zo eindigt ons verhaal over dappere Nina en haar muzikale vrienden aan de hemel… maar misschien begint er wel weer snel iets nieuws… wie weet wat voor avonturen morgen zal brengen?
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes