Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Emma en het geheim van de oude klok**
Er was eens, in een klein dorpje genaamd Koekjesdorp, een vrolijke bakker genaamd Bakker Ben. Hij had een gezellige bakkerij met de naam “De Zoete Hoek”, waar de geur van versgebakken brood en overheerlijke taarten altijd in de lucht hing. De mensen in het dorp kwamen van heinde en verre om zijn lekkernijen te proeven. Maar er was één meisje dat elke dag weer terugkwam, en dat was Emma.
Emma was een nieuwsgierig meisje met stralende ogen en een glimlach die zelfs de somberste dag kon opvrolijken. Ze had een enorme liefde voor avontuur, maar vooral voor zoetigheid! Elke ochtend kwam ze bij Bakker Ben langs om haar favoriete chocoladecroissant te kopen. “Bakker Ben,” zei ze altijd met een ondeugende twinkeling in haar ogen, “ik denk dat je je croissants nog beter moet maken! Misschien moet je ze wel met sprinkles versieren!” Bakker Ben lachte altijd hartelijk en zei: “Emma, als jij me helpt, dan maken we samen de lekkerste croissants ter wereld!”
Op een zonnige zaterdagmorgen, terwijl Emma haar gebruikelijke croissant kwam halen, merkte ze iets vreemds op in de hoek van de bakkerij. Een oude klok hing daar aan de muur, bedekt met stof en spinnenwebben. Het was geen gewone klok; hij had ingewikkelde versieringen en leek wel te glinsteren in het zonlicht. Emma kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen. “Wat is dat voor een oude klok?” vroeg ze aan Bakker Ben.
“Oh,” zei hij terwijl hij zijn handen afveegde aan zijn schort, “dat is een bijzondere klok! Hij is al heel oud en ik heb hem ooit gekregen van mijn grootvader. Maar niemand weet precies hoe hij werkt.”
Emma’s ogen begonnen te glinsteren als sterren aan de nachtelijke hemel. “Mag ik hem eens aanraken?” vroeg ze hoopvol.
“Tuurlijk!” antwoordde Bakker Ben met een glimlach. “Maar wees voorzichtig!”
Met zachte handen raakte Emma de klok aan. Op dat moment gebeurde er iets magisch! De klok begon te tikken als nooit tevoren en er verscheen een lichtstraal die door de bakkerij flitste. Emma sprong achteruit van verbazing! De oude klok leek tot leven te komen!
“Wat gebeurt er?” vroeg ze met grote ogen.
“Dat weet ik niet,” zei Bakker Ben terwijl hij ook naar de klok staarde. “Maar het lijkt erop dat hij ons iets wil vertellen!”
Plotseling klonk er een diepe stem uit de klok: “Wie het geheim wil ontdekken, moet zijn hart volgen en nooit vergeten wat echt belangrijk is.” En voordat Emma of Bakker Ben iets konden zeggen, begon de klok sneller te tikken en draaide zich om.
“Wauw!” riep Emma uit terwijl ze naar het draaiende mechanisme keek. “Dit is spannend! Wat zou het geheim kunnen zijn?”
Bakker Ben krabde achter zijn oren en zei: “Misschien moeten we op avontuur gaan om het geheim te ontrafelen!”
En zo geschiedde het dat Emma en Bakker Ben hun schorten aantrokken – ja, zelfs de grote bakker droeg zijn schort vol bloem – en op pad gingen om het mysterie van de oude klok op te lossen.
Ze besloten eerst naar het bos vlakbij Koekjesdorp te gaan. Het bos stond bekend om zijn prachtige bloemenvelden en zingende vogels. Terwijl ze door het bos liepen, vertelde Emma grappen over hoe bomen soms hun takken omhoog steken omdat ze hun armen willen strekken na een lange nacht slapen.
Bakker Ben lachte luidop: “Ja, of misschien willen ze gewoon even zwaaien naar hun vrienden!”
Na wat wandelen kwamen ze bij een helderblauwe vijver waar kleurrijke kikkers sprongen van lelieblad naar lelieblad. Terwijl ze daar zaten om uit te rusten – met natuurlijk wat lekkers uit Bakker Bens tas – hoorde Emma plotseling iets ritselen achter hen.
Ze draaiden zich om en zagen een kleine eekhoorn die nieuwsgierig naar hen keek met grote ogen vol verwondering.
“Hallo daar!” zei Emma vrolijk tegen de eekhoorn. “Weet jij misschien iets over deze oude klok?”
De eekhoorn knikte enthousiast en sprong dichterbij. “Ja! Mijn grootmoeder vertelde me ooit over die klok! Het zegt dat wie echt gelooft in vriendschap en liefde, het geheim kan ontdekken!”
Emma’s hart maakte een sprongetje van blijdschap. Vriendschap? Dat wist ze wel! Ze had altijd geleerd dat vrienden belangrijk waren – net zoals koekjes bij thee!
“Dus we moeten gewoon geloven in elkaar?” vroeg Emma aan Bakker Ben.
“Precies!” antwoordde hij terwijl hij nog een hap nam van zijn heerlijke amandelkoekje.
Met nieuwe moed vervolgden ze hun zoektocht door het bos totdat ze bij een oude boom kwamen die eruitzag alsof hij eeuwenoud was. De boom had diepe groeven in zijn schors die leken op verhalen uit vervlogen tijden.
“Ik heb gehoord dat bomen ook geheimen kunnen bewaren,” fluisterde Emma terwijl ze haar hand op de ruwe schors legde.
Plotseling begon de boom zachtjes te trillen en er viel een paarse bloem uit zijn takken recht voor hun voeten neer.
“Neem deze bloem mee,” zei de boom met knorrige stem, “en geef hem aan iemand die je liefhebt.”
Emma keek naar Bakker Ben met grote ogen vol verwondering: “Zou dit deel van het geheim kunnen zijn?”
Met veel enthousiasme stopten ze de paarse bloem voorzichtig in Emmas tas voordat ze hun weg vervolgden terug naar Koekjesdorp.
Bij terugkomst bij De Zoete Hoek voelde alles anders aan; zelfs het licht scheen helderder door het raam dan normaal!
“Wat nu?” vroeg Bakker Ben terwijl hij zich afvroeg wat volgende stap zou moeten zijn.
“We moeten iemand vinden om deze bloem aan te geven!” riep Emma enthousiast uit.
En zo gingen zij samen op zoek naar iemand speciaal in Koekjesdorp; iemand die hen zou helpen begrijpen wat vriendschap werkelijk betekende…
Ze ontmoetten allerlei mensen: mevrouw Klara die elke week koekjes bakte voor alle kinderen in het dorp; meneer Jansen die altijd vrolijk zong wanneer hij door straat liep; zelfs kleine Timmy die dol was op vliegers maken!
Uiteindelijk kwamen ze bij oma Mien terecht - iedereen kende oma Mien als degene die altijd warme chocolademelk maakte voor iedereen tijdens koude dagen - zelfs toen zij zelf geen warme chocolademelk meer kon drinken omdat zij lactose-intolerant was!
“Oma Mien!” riep Emma blij toen zij binnenstapten bij haar huisje vol geuren van gebakjes en koekjes uit eigen oven!
“Oma Mien,” begon Emma terwijl zij nerveus speelde met haar handen… "Wij hebben deze bijzondere bloem gevonden tijdens ons avontuur… En… we willen hem jou geven.”
Oma Mien’s ogen vulden zich met tranen van blijdschap toen zij zag hoe liefelijk deze twee vrienden waren samen; zo puur in hun intenties!
“Oh mijn lieve kinderen,” zei oma Mien snikkend maar gelukkig tegelijk… "Dit betekent zoveel voor mij."
En toen gebeurde er weer iets wonderlijks: toen oma Mien de bloem aannam begon deze ineens zachtjes te stralen alsof zij zelf ook deel uitmaakte van dit magische avontuur!
De hele kamer vulde zich plotseling met warmte; niet alleen door geurige gebakjes maar vooral door liefde tussen vrienden…
Bakker Ben keek verrast rond terwijl alles rondom hen leek te veranderen… De oude klok begon weer zachtjes achter hen te tikken maar nu klonk dit geluid als muziek…
“We hebben ontdekt wat echt belangrijk is!” riep Emma vol vreugde!
Bakker Ben knikte instemmend: "Ja… Vriendschap maakt alles beter!"
En zo leerden zij niet alleen over geheimen maar ook over wat werkelijk telt in ons leven - liefde & vriendschap - net zoals heerlijke koekjes & gebakjes samenbrengen mensen tot elkaar…
Vanaf die dag werd De Zoete Hoek nog gezelliger dan ooit tevoren; elke week organiseerden zij speciale avonden waar iedereen welkom was voor warme chocolademelk & koekjes gemaakt door niemand minder dan onze eigen geliefde bakker én avonturier…Bakery-Ben!
En als je goed luisterde tijdens zulke avonden kon je soms nog steeds horen hoe zachtjes achterin ruimte tikt onze mysterieuze oude-klok… Die ons herinnert aan ons mooie avontuur samen…
En zo eindigt ons verhaal over ‘Emma & Het Geheim Van De Oude Klok’ maar begint tegelijkertijd ook opnieuw telkens wanneer wij elkaar ontmoeten rondom lekkernijen gemaakt vanuit ons hart…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes