Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De betoverde bibliotheek van Joris**
Er was eens, in een klein dorpje omringd door groene heuvels en glinsterende rivieren, een jongen genaamd Joris. Joris was niet zomaar een jongen; hij had een hart dat klopte voor verhalen. Elke dag na schooltijd rende hij naar de oude bibliotheek aan het einde van de straat. De bibliotheek was niet groot, maar het had iets magisch. De muren waren bedekt met boeken die leken te fluisteren als je er voorbij liep. “Neem ons mee!” leken ze te zeggen.
Joris was verlegen, en dat maakte het soms moeilijk voor hem om met anderen te praten. Maar in de bibliotheek voelde hij zich vrij. Hij kon zich verstoppen tussen de boeken en de avonturen beleven die hij zo graag wilde. Soms stelde hij zich voor dat hij een dappere ridder was die draken versloeg, of een ontdekkingsreiziger die onbekende landen verkende. En soms, heel soms, droomde hij ervan om te dansen zoals de ballerina’s in zijn favoriete boeken.
Op een dag, terwijl Joris door de smalle gangpaden van de bibliotheek dwaalde, viel zijn oog op een boek dat nog nooit eerder opgevallen was. Het had een glanzende kaft met gouden letters die de titel vormden: "De Betoverde Bibliotheek". Zijn nieuwsgierigheid werd gewekt en zonder er verder over na te denken trok hij het boek uit de kast.
Toen Joris het boek opende, voelde hij een zachte bries om hem heen waaien. De woorden op de pagina's begonnen te dansen en glinsteren als sterren aan de nachtelijke hemel. “Wat is dit?” fluisterde Joris verbaasd. Plotseling werd alles om hem heen wazig en voor hij het wist, werd hij naar binnen gezogen in het verhaal.
Joris kwam terecht in een betoverde wereld vol kleuren en geluiden die hij nooit eerder had ervaren. Hij stond in een prachtige tuin vol bloemen die zongen als vogels en bomen die leken te dansen op de muziek van de wind. In het midden van deze tuin stond een groot podium met glinsterende lichten en daarboven zweefde iets wonderlijks: ballerina’s! Ze dansten elegant over het podium terwijl ze lachten en elkaar aanmoedigden.
Joris voelde zijn hart sneller kloppen bij het zien van hun sierlijke bewegingen. “Ik wil ook dansen,” dacht hij bij zichzelf, maar zijn verlegenheid hield hem tegen. Wat als ze hem uitlachten? Wat als hij niet goed genoeg was? Terwijl deze gedachten door zijn hoofd spookten, merkte één van de ballerina’s hem op.
“Hallo daar!” zei ze met een sprankelende glimlach. “Kom je kijken naar onze voorstelling?” Haar naam was Lila, en ze had stralend blond haar dat glinsterde als zonneschijn.
Joris knikte verlegen maar kon geen woorden uitbrengen. Lila leek zijn angst te voelen en zei: “Je hoeft niet bang te zijn! Iedereen kan dansen! Kijk maar!” Ze maakte enkele elegante sprongen en draaide rondjes alsof ze op wolken danste.
Joris voelde iets in zichzelf veranderen; misschien kon ook hij wel dansen! “Ja,” dacht hij vastberaden, “ik ga het proberen!” Hij stapte voorzichtig naar voren en begon te bewegen op de muziek die alleen zij konden horen.
In eerste instantie waren zijn bewegingen onhandig; zijn voeten voelden zwaar aan zoals stenen in plaats van veren. Maar Lila moedigde hem aan: “Dat is goed! Gewoon jezelf zijn!” Langzaam maar zeker begon Joris zich vrijer te voelen. Hij liet zich meevoeren door de muziek en vergat al zijn angsten.
De andere ballerina’s sloten zich bij hen aan en samen dansten ze rond in cirkels vol vreugde en gelach. Het was alsof alle zorgen van Joris verdwenen waren als sneeuw voor de zon; zelfs zijn verlegenheid smolt weg als ijsjes op een warme zomerdag.
Maar plotseling veranderde alles toen donkere wolken boven hen verschenen. De muziek stopte abrupt en er klonk een dreigend gebrul vanuit het bos achter hen. Een grote schaduw doemde op; het was een draak! Zijn schubben glansden als staal onder het licht van de zon terwijl hij woedend gromde.
“Wat doen jullie hier?” bulderde de draak met donderende stem.
Joris voelde angst door zijn lichaam gieren als elektriciteit; wat moesten ze doen? Maar Lila nam snel het woord: “We willen alleen maar dansen! We hebben niemand kwaad gedaan!”
De draak keek hen aan met ogen vol woede maar ook nieuwsgierigheid. “Dansen? Wat is dat?” vroeg hij met rimpels van verwarring op zijn gezicht.
“Dansen is… is…” begon Joris stotterend terwijl iedereen naar hem keek, “het is… vrijheid! Het laat ons voelen wat we echt zijn.” En zonder er verder over na te denken begon Joris weer te bewegen, dit keer met meer zelfvertrouwen dan ooit tevoren.
Langzaam maar zeker sloten Lila en de andere ballerina’s zich bij hem aan; samen dansten ze voor de draak alsof hun leven ervan afhing – wat misschien ook wel zo was! De bewegingen waren sierlijk, vol passie en vreugde; elke sprongetje bracht kleur terug in hun wereld die dreigde grijs te worden door angst.
Tot ieders verbazing begon zelfs de draak langzaam te glimlachen terwijl hij naar hun dans keek; iets binnenin hem leek wakker te worden – misschien herinnerde ook híj zich wel hoe het voelde om vrij te zijn!
Na enkele minuten van pure magie stopten ze eindelijk met dansen, uitgeput maar gelukkig. De draak keek hen nu met andere ogen aan: “Ik… ik heb nooit geweten dat ik zoiets kon voelen,” zei hij zachtjes terwijl tranen van ontroering over zijn schubben rolden.
“Dans kan ons allemaal verbinden,” zei Lila vriendelijk tegen hem terwijl ze haar hand uitstak naar de draak.
En zo gebeurde er iets wonderlijks: vanaf dat moment werd Joris niet alleen vrienden met Lila en haar ballerina-vriendinnen, maar ook met de draak! Samen creëerden ze elke dag nieuwe dansvoorstellingen in die betoverde tuin waar iedereen welkom was – zelfs degenen die ooit bang waren geweest om binnen te komen!
En zo leerden Joris en zijn nieuwe vrienden dat vriendschap sterker is dan angst; dat dromen werkelijkheid kunnen worden wanneer je ervoor durft uit te komen – net zoals balletdansen je kan helpen om jezelf vrijer uit te drukken!
Uiteindelijk keerde Joris terug naar huis via dezelfde magische poort waarlangs hij gekomen was – deze keer echter vol vertrouwen én nieuwe vrienden in gedachten!
En elke keer wanneer Joris weer naar die oude bibliotheek ging om nieuwe verhalen uit boeken te halen of gewoon even stilletjes wegdromen tussen pagina's vol avontuur… wist hij diep van binnen dat magie altijd zal bestaan zolang je durft jezelf te blijven – zelfs als je soms net zo verlegen bent als ik…
Want wie weet? Misschien ben jij wel degene die binnenkort ook zal ontdekken hoe mooi dans kan zijn…
En zo eindigt ons verhaal over ‘De Betoverde Bibliotheek van Joris’, waar dromen werkelijkheid werden door vriendschap én balletdans!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes