Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De wonderlijke wereld van dromen**
Er was eens, op een mooie, zonovergoten dag, een sprankelende rivier die als een glinsterende slang door het land kronkelde. Deze rivier, genaamd Dromerivier, was niet zomaar een gewone rivier. Nee, Dromerivier had iets bijzonders: hij droeg de dromen van alle kinderen die in de buurt woonden. Het water was helder en blauw, en als je goed luisterde, kon je de fluisteringen horen van de dromen die zich in de stroming verstopten.
Aan de oever van deze magische rivier woonde een bezorgde moederhen genaamd Henni. Henni had drie schattige kuikens: Lucas, Julia en hun jongste broertje, Pip. Lucas was altijd vol energie en had een ontembare nieuwsgierigheid. Julia daarentegen was een dromerige ziel die haar hoofd vaak in de wolken had. En Pip? Nou, Pip was vooral bezig met het ontdekken van alles wat hij kon pikken en krabbelen.
Op een dag besloot Henni dat het tijd was voor haar kuikens om naar Dromerivier te gaan. "Kom op, mijn kleine avonturiers!" riep ze met haar zachte stem. "Laten we naar de rivier gaan en zien wat voor dromen we kunnen vangen!" De kuikens klapwiekten enthousiast met hun vleugels en volgden hun moeder naar de oever.
Toen ze bij de rivier aankwamen, zagen ze dat het water glinsterde als duizenden sterren die in het zonlicht dansten. "Kijk mama! De vissen zijn aan het spelen!" riep Lucas terwijl hij naar de sprongetjes van de vissen wees. Julia knielde neer en keek aandachtig naar het water. "Ik zie iets moois onder water," fluisterde ze terwijl ze haar hand in het koele water stak.
"Wat zie je?" vroeg Henni bezorgd terwijl ze dichterbij kwam.
"Ik weet het niet precies," zei Julia met grote ogen vol verwondering. "Het lijkt wel een gouden vis!"
Henni schudde haar hoofd en lachte zachtjes. "Dromen zijn soms net zo ongrijpbaar als vissen in het water, mijn lieve Julia." Terwijl ze sprak, merkte ze dat Pip al aan het spelen was met wat takjes langs de oever.
"Wat als we onze eigen dromen vangen?" stelde Lucas voor met een ondeugende grijns op zijn snavel.
"Ja! Laten we dat doen!" juichte Julia enthousiast.
Henni zuchtte diep; ze wist dat hun plannen vaak eindigden in chaos. Maar toch kon ze niet weerstaan aan hun enthousiasme. "Goed dan! Maar we moeten voorzichtig zijn."
De kuikens verzamelden takjes en bladeren om hun eigen droomnetten te maken. Terwijl ze druk bezig waren met knutselen, begon Henni zich af te vragen of er echt iets magisch aan Dromerivier zat. Wat als er echt dromen onder dat heldere water zwommen? En wat als haar kuikens die dromen konden vangen?
Plotseling hoorde Henni een vreemd geluid; het klonk als gelach dat uit het water kwam! Ze draaide zich om en zag tot haar verbazing dat er iets glinsterends boven het oppervlak uitkwam: een gouden vis! De vis had ogen zo groot als munten en leek hen vriendelijk toe te lachen.
"Hallo daar!" zei de gouden vis met een sprankelende stem. "Ik ben Glimmer! Wat doen jullie hier bij Dromerivier?"
Henni voelde zich onmiddellijk gerustgesteld door Glimmers vrolijke uitstraling. "Wij willen onze dromen vangen," antwoordde Henni voorzichtig.
Glimmer zwom dichterbij en knipoogde naar de kuikens. "Dromen vangen is geen gemakkelijke taak! Maar ik kan jullie helpen."
De kuikens keken elkaar verwachtingsvol aan; dit leek wel heel spannend te worden!
“Eerst moeten jullie weten,” ging Glimmer verder terwijl hij elegant door het water zwom, “dat elke droom uniek is zoals elke ster aan de hemel.” Hij maakte een sprongetje uit het water en viel terug met een plons die allemaal kleine druppels creëerde die schitterden in de zon.
“Als jullie goed opletten,” vervolgde hij terwijl hij op zijn staart wiebelde, “kunnen jullie leren hoe je je eigen droom kunt creëren!”
Lucas sprong enthousiast op en neer: “Dat wil ik leren!”
Julia knikte instemmend maar keek ook wat nerveus; wat als zij geen mooie droom kon maken?
Glimmer glimlachte geruststellend naar haar toe: “Maak je geen zorgen, lieve Julia! Iedereen heeft prachtige dromen diep van binnen.”
Met dat gezegd zwom Glimmer naar een plek waar het water nog helderder leek dan voorheen. “Dit is waar jullie beginnen,” zei hij geheimzinnig terwijl hij met zijn vinnen gebaarde naar hen toe.
De kuikens volgden hem nieuwsgierig terwijl Henni hen nauwlettend in de gaten hield vanuit haar veilige plekje op de oever.
“Sluit je ogen,” instrueerde Glimmer hen wanneer ze bij hem waren aangekomen in het heldere deel van Dromerivier. “Denk aan iets waar je altijd al van gedroomd hebt.”
Lucas sloot zijn ogen stevig dicht; hij dacht aan avonturen vol spannende ontdekkingen – misschien zelfs draken of verborgen schatten!
Julia dacht na over prachtige bloemenvelden vol kleuren die nooit eindig leken te zijn – plekken waar zij kon rondrennen zonder ooit moe te worden.
Pip? Nou ja… Pip dacht gewoon aan heel veel lekker voer!
Terwijl ze dachten aan hun dromen begon Glimmer zachtjes te zingen; zijn stem klonk als muziek die door de lucht zweefde en hen omhulde met warmte en vreugde.
En toen gebeurde er iets wonderlijks! Het water begon te glinsteren alsof sterren erin waren gevallen; plotseling verschenen er beelden bovenop het oppervlak – beelden van alles waar zij over hadden gedroomd!
Lucas zag zichzelf vliegen op de rug van een grote draak boven bergen vol schatten; Julia ontdekte zichzelf dansend tussen bloemen zo groot als huizen; Pip… nou ja… Pip zag gewoon heel veel zaadjes rondhoppend!
“Dit is geweldig!” gilde Lucas terwijl hij wild om zich heen zwaaide.
“Ja!” juichte Julia terwijl ze probeerde dichterbij te komen om beter te kijken naar haar droomwereld.
Maar plotseling begon Pip te piepen: “Mama! Ik wil ook mijn droom zien!”
Henni voelde zich trots maar ook bezorgd toen zij zag hoe enthousiast haar kinderen waren geworden over deze nieuwe ervaring. Ze wist dat dit moment speciaal was voor hen allemaal – zelfs voor kleine Pip!
Glimmer merkte Pip’s verlangen op en zei vriendelijk: “Maak je geen zorgen kleintje! Jouw droom komt eraan!”
En inderdaad gebeurde er iets magisch – ineens verschenen er kleine zaadjes die vrolijk rondhuppelden bovenop Dromerivier alsof zij dansen wilden!
Pip keek vol verwondering toe terwijl deze zaadjes samenkwamen tot één grote feestelijke maaltijd – gevuld met al zijn favoriete lekkernijen!
“Oh wauw!” riep hij blij uit terwijl hij probeerde er eentje te pakken voordat deze weer verdween.
Henni voelde tranen van blijdschap in haar ogen komen; dit moment was perfect voor elk van haar kinderen – elk had nu hun eigen unieke droom gevangen dankzij Glimmer’s magie!
Na enige tijd begon Glimmer langzaam af te drijven richting diepere delen van Dromerivier maar niet voordat hij nogmaals tegen hen sprak: “Onthoud altijd – jullie dromen zijn krachtiger dan jullie denken.”
Met deze woorden verdween Glimmer onderwater zoals alleen magische wezens kunnen doen – achterlatend slechts sprankeling in lucht…
Henni nam haar kuikens mee terug naar huis na hun onvergetelijke avontuur bij Dromerivier – elk gevuld met verhalen over magie én hoop…
En zo leefden zij verder – wetende dat elke nacht wanneer zij sliepen nieuwe avonturen wachtten in ‘De wonderlijke wereld van dromen’.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes