Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Nina en het geheimzinnige schilderij**
Op een klein, vergeten eilandje dat niet eens op de meeste kaarten stond, woonde een meisje genaamd Nina. Het eiland was omringd door glinsterend blauw water dat zo helder was dat je de kleurrijke vissen kon zien zwemmen, zelfs van boven de oppervlakte. Nina was een avontuurlijke geest, altijd op zoek naar nieuwe ontdekkingen. Ze had een onhandigheid die haar soms in de problemen bracht, vooral als ze weer eens besloot om te klimmen. Maar dat weerhield haar er niet van om met een grote glimlach op haar gezicht de wereld om zich heen te verkennen.
Op een dag, terwijl ze door het dichte groen van het eiland zwierf, struikelde ze over iets hards en glimmends dat half begraven lag in de aarde. "Wat is dit nu weer?" mompelde ze terwijl ze zich afvroeg of het misschien een schat was. Ze boog zich voorover en trok aan wat leek op een oud schilderij dat bedekt was met modder en bladeren. Toen ze het eindelijk loskreeg, viel er een heleboel aarde van af en onthulde het een prachtig schilderij.
Het schilderij toonde een betoverend landschap met bergen die zo hoog waren dat ze de lucht leken te kietelen, en rivieren die als zilveren linten door het groene gras slingerden. Maar wat Nina echt fascineerde waren de vreemde symbolen die rondom het schilderij waren geschilderd – symbolen die leken te dansen als je ernaar keek.
"Wat zou dit betekenen?" vroeg Nina hardop aan zichzelf. Ze kon niet wachten om meer te ontdekken over dit mysterieuze kunstwerk. Terwijl ze het schilderij voorzichtig onder haar arm klemde, hoorde ze plotseling stemmen achter zich.
"Wat heb je daar gevonden?" vroeg Ruben, haar beste vriend die altijd met zijn skateboard rondreed en nooit ver weg was van avontuur.
"Oh, kijk!" riep Nina enthousiast terwijl ze het schilderij omhoog hield. "Kijk naar dit prachtige schilderij! Maar kijk ook naar deze vreemde tekens!"
Ruben boog zich voorover en bestudeerde de symbolen nauwkeurig. "Misschien is het wel een soort schatkaart!" zei hij met twinkeling in zijn ogen. "We moeten erachter komen wat het betekent!"
Nina knikte enthousiast. "Laten we naar mijn huis gaan! Daar hebben we meer ruimte om alles uit te zoeken." En zo renden ze samen terug naar haar huisje aan zee.
Eenmaal binnen legde Nina het schilderij voorzichtig op tafel en haalde hun oude encyclopedieën tevoorschijn. Ze bladerden door pagina's vol informatie over kunstgeschiedenis en mysterieuze symbolen, maar niets leek hen dichter bij antwoorden te brengen.
"Misschien moeten we gewoon gaan kijken waar deze symbolen ons naartoe leiden," stelde Ruben voor na urenlang zoeken zonder resultaat.
Nina's ogen begonnen te glinsteren bij die gedachte. "Ja! Laten we morgen vroeg vertrekken!" En zo werd hun plan gesmeed: een avontuur vol mysterie en spanning wachtte op hen.
De volgende ochtend stonden Nina en Ruben vroeg op; de zon kwam net op boven de horizon en kleurde de lucht in prachtige tinten oranje en roze. Gewapend met hun rugzakken vol snacks (want avonturiers moesten goed eten!) vertrokken ze richting de bergen die op het schilderij stonden afgebeeld.
De reis was allesbehalve gemakkelijk; elke stap voelde als een nieuwe uitdaging voor Nina’s onhandige voeten. Ze struikelde over takken, gleed uit over stenen en zelfs haar rugzak viel meerdere keren open waardoor snoepjes alle kanten op rolden – wat Ruben telkens weer deed lachen totdat hij bijna viel!
“Je moet echt beter leren klimmen!” grinnikte hij terwijl hij haar hielp rechtop te komen na weer eens gevallen te zijn.
“Ja ja,” zei Nina met een glimlach terwijl ze hem plagend duwde. “Jouw skateboard kan ook niet altijd helpen!”
Na uren wandelen kwamen ze eindelijk aan bij de voet van de bergen zoals afgebeeld op het schilderij. De lucht was fris en vulde hun longen met energie terwijl ze omhoogkeken naar de imposante pieken die tegen de blauwe lucht staken.
“Dit is geweldig!” riep Ruben terwijl hij zijn skateboard onder zijn arm hield alsof hij elk moment kon gaan afdalingen maken vanaf deze bergtoppen.
Maar voordat ze konden beginnen met klimmen, zagen ze iets vreemds: bovenop één van de bergen schemerde iets gouds in het zonlicht – iets dat leek te stralen zoals sterren in de nacht!
“Dat moet wel iets bijzonders zijn!” zei Nina vol enthousiasme terwijl ze al begon te klimmen zonder verder na te denken over hoe moeilijk het zou kunnen zijn.
Ruben volgde haar snel maar niet voordat hij nog even keek naar hoe zij zich voortbewoog - soms leek zij meer op iemand die aan yoga deed dan op iemand die aan klimmen deed! “Zorg ervoor dat je niet valt!” schreeuwde hij lachend toen hij zag hoe zij bijna weer struikelde over een losse steen.
De klim was zwaar; elke stap voelde als een overwinning totdat… BAM! Een grote steen viel onder Nina’s voeten vandaan! Met grote ogen greep zij naar voren maar gelukkig kon zij zich vasthouden aan een tak net voordat zij viel!
“Nina!” riep Ruben bezorgd terwijl hij snel naar haar toe kwam gerend. “Ben je oké?”
Ze knikte snel maar voelde haar hart bonzen in haar borstkas als nooit tevoren – wat had zij nu weer gedaan? “Ik ben goed,” zei zij dapper ondanks dat zij nog steeds trilde van adrenaline.
Uiteindelijk bereikten ze samen veilig de top van de berg waar iets schitterends lag: een gouden kompas versierd met dezelfde mysterieuze symbolen als op hun schilderij!
“Dit moet wel belangrijk zijn,” zei Ruben verwonderd terwijl hij voorzichtig het kompas oppakte uit zijn gouden doosje waarin deze lag verstopt tussen oude bladeren.
Nina keek ademloos toe hoe Ruben het kompas bestudeerde; plotseling begon deze zachtjes te trillen in zijn hand! “Wat gebeurt hier?” vroeg zij nieuwsgierig terwijl zij dichterbij kwam kijken.
Het kompas wees niet zomaar naar noord of zuid; nee, dit kompas leek hen ergens naartoe te willen leiden! Met elke seconde werd hun nieuwsgierigheid groter dan ooit tevoren!
“Laten we volgen waar dit ons brengt!” zei Ruben enthousiast terwijl hij vooruit liep met Nina vlak achter hem aan – klaar voor nog meer avonturen!
En zo volgden zij samen hun nieuwe ontdekkingen; elke stap leidde hen verder weg van hun veilige eilandje maar dichter bij geheimen waarvan niemand ooit had gehoord… En wie weet wat voor wonderlijke dingen hen nog meer zouden wachten?
Terwijl zon langzaam onderging achter hen voelden zowel Nina als Ruben dat dit avontuur pas net begonnen was…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes