Er was eens een plek die je niet op een kaart kon vinden, maar die wel heel speciaal was. Het heette Zandvloed, een klein dorpje dat zich als een geheimzinnig juweeltje aan de rand van een uitgestrekt strand bevond. De lucht was altijd gevuld met de geur van zout en surfplanken stonden te wachten op hun volgende avontuur. De zon scheen er altijd net iets feller dan ergens anders, en de sterren leken wel dichterbij dan ooit.
In dit magische dorp woonde een jongen genaamd Sam. Sam had krullend haar dat altijd in de war zat, net zoals zijn gedachten. Hij was niet zomaar een jongen; hij was een dromer, een avonturier met een hart vol nieuwsgierigheid en een hoofd vol ideeën. Elke ochtend sprong hij op zijn skateboard en reed hij naar het strand, waar hij samen met zijn beste vriendin Isabelle de meest waanzinnige plannen smeedde.
Isabelle was het tegenovergestelde van Sam: georganiseerd, slim en altijd voorbereid op wat er ook maar op hun pad kwam. Ze had zelfs een rugzak vol met nuttige spulletjes: van verband tot snacks en zelfs een verrekijker! “Je weet maar nooit wanneer je iets moet zien,” zei ze vaak met een knipoog.
Op een dag, terwijl ze samen op het strand zaten te chillen en naar de golven keken die zich als glinsterende parels aan de kust rolden, kwam er iets bijzonders voorbij. Een oude man met een lange baard en kleurrijke kleding wandelde langzaam langs het water. Hij droeg een grote hoed die eruitzag alsof hij rechtstreeks uit de ruimte kwam.
“Hey Sam! Kijk eens naar die man!” riep Isabelle enthousiast. “Hij ziet eruit als iemand die verhalen heeft!”
Sam knikte enthousiast en ze besloten om naar hem toe te lopen. De oude man glimlachte toen ze dichterbij kwamen. “Ah, jonge avonturiers! Wat brengt jullie hier?” vroeg hij met een stem die klonk als golven die tegen rotsen beukten.
“Wij zijn gewoon aan het chillen,” zei Sam met zijn typische zorgeloze houding. “Maar jij ziet eruit alsof je ons iets interessants kunt vertellen!”
De oude man lachte hartelijk en zei: “Ik ben Orion, de Sterrenverteller. En ik heb verhalen over sterrenstelsels, galactische reizen en avonturen die zelfs jullie stoutste dromen overtreffen!”
Sam’s ogen glinsterden als sterren in de nachtelijke hemel. “Vertel ons meer!” riep hij uit.
Orion leunde voorover en fluisterde geheimzinnig: “Wisten jullie dat er ‘s nachts sterren vallen? Maar niet zomaar sterren – dit zijn wenssterren! Ze komen alleen tevoorschijn tijdens volle maan.”
Isabelle’s ogen werden groot van verbazing. “En wat gebeurt er dan?” vroeg ze nieuwsgierig.
“Als je goed kijkt,” zei Orion terwijl hij naar boven wees, “kun je ze zien vallen als lichtgevende stippen aan de hemel! Maar… alleen degenen met echte dromen kunnen hun wensen laten uitkomen.”
Sam voelde meteen dat dit hun kans was voor avontuur! “Laten we wachten tot volle maan!” riep hij enthousiast.
Die nacht gingen Sam en Isabelle terug naar het strand, gewapend met dekens, snacks (natuurlijk had Isabelle haar rugzak meegenomen) en hun favoriete surfplanken om klaar te zijn voor elk avontuur dat zou komen.
De maan stond hoog aan de hemel toen ze zich nestelden in het zand. Het licht weerkaatste op het water als duizenden diamanten die dansen op de golven. Terwijl ze wachtten, vertelde Isabelle verhalen over wat ze zouden wensen als ze echt één van die sterren zagen vallen.
“Ik zou wensen om overal ter wereld te surfen!” zei Sam met glanzende ogen.
“Ik zou willen dat we kunnen vliegen,” voegde Isabelle toe terwijl ze naar de lucht keek alsof ze al in gedachten door de lucht zweefde.
Plotseling gebeurde er iets magisch! Een heldere ster gleed over de hemel – zo snel dat je bijna dacht dat je het had gedroomd! Ze keken elkaar aan; hun harten klopten sneller dan ooit tevoren!
“Wens!” schreeuwde Sam terwijl hij zijn ogen dichtkneep en zo hard mogelijk dacht aan zijn grootste droom – surfen op elke oceaan ter wereld!
Isabelle deed hetzelfde; haar wens was om samen met Sam deze reis te maken – overal heen waar hun harten hen zouden brengen!
Na enkele minuten stilzwijgend te hebben gezeten in hun dromen, zagen ze nog meer sterren vallen – één na de ander – alsof het universum hen uitnodigde voor avontuur!
“Dit is ongelooflijk!” zei Isabelle terwijl ze haar handen omhoog stak naar de vallende sterren.
Maar plotseling hoorden ze iets achter zich – gekraak van takken! Ze draaiden zich om en daar stond… niets minder dan Bram! Hun andere vriend uit Zandvloed, altijd klaar voor actie!
“Wat doen jullie hier?” vroeg Bram nieuwsgierig terwijl hij zich bij hen voegde.
“We wachten op vallende sterren!” antwoordde Sam enthousiast. “Wil jij ook meedoen?”
Bram grijnsde breed: “Natuurlijk! Ik wil ook wensen!”
En zo zaten ze daar samen – drie vrienden onder de sterrenhemel – elk vol hoop en dromen voor wat komen ging.
Terwijl zij daar zaten te wachten op nog meer vallende sterren, vertelde Bram grappen over hoe hij ooit dacht dat surfplanken konden vliegen (wat natuurlijk niet waar was). Iedereen lachte hardop totdat hun buiken pijn deden van het lachen.
Maar toen gebeurde er iets onverwachts: plotseling begon het zand onder hen te trillen! De drie vrienden keken elkaar geschrokken aan terwijl kleine scheurtjes in het zand verschenen alsof er iets groots onder hen gebeurde!
“Wat is dit?” vroeg Isabelle nerveus terwijl zij zich vasthield aan haar dekentje.
Bram sprong rechtop: “Misschien is dit wel onze kans voor avontuur!”
En voordat iemand kon reageren, barstte er ineens vanuit het zand een kleurrijke portal open! Het draaide rond zoals water in een fontein maar straalde licht uit als duizenden regenbogen tegelijk!
“Dit is echt magisch!” riep Sam terwijl hij zonder aarzelen richting portal liep.
Isabelle trok hem terug: “Wacht even! Wat als we verdwalen?”
Bram keek naar hen beide: “We moeten gewoon samen gaan!”
Met geen tijd te verliezen grepen ze elkaars handen vast – één grote vriendenkring – en sprongen samen door de portal!
Een flits van licht omhulde hen volledig voordat alles weer stil werd…
Toen kwamen ze terecht in… wat leek op een andere wereld vol kleuren die je nooit eerder had gezien! Bomen waren paars, bloemen gloeiden in neon tinten en zelfs dieren hadden vachten die leken te stralen zoals sterren!
“Waar zijn we?” vroeg Isabelle verwonderd terwijl zij om zich heen keek.
“Ik denk dat we in het Sterrenrijk zijn!” zei Bram vol enthousiasme terwijl hij rondhuppelde tussen de bizarre flora en fauna.
Sam voelde zich vrijer dan ooit tevoren; dit was precies waar al zijn dromen over gingen! Ze renden door velden vol lichtgevende bloemen die zongen wanneer je erop stapte; elke stap gaf hen nieuwe energie!
Ze ontmoetten vriendelijke wezens gemaakt van licht die hen vertelden over hun wereld vol wonderen en magie; hoe elke ster boven hen verbonden was met dromen van kinderen zoals zijzelf!
Uren leken voorbij te vliegen totdat… plotseling hoorden zij weer gekraak achter zich; maar deze keer waren het geen takken - nee - dit waren glinsterende draken die door lucht zweefden alsof zij dansend door wolken vlogen!
“Dit is geweldig!” gilde Sam terwijl hij omhoog wees naar deze majestueuze schepsels!
De draken landden vlakbij hen; één ervan sprak tot hen met zachte stem: “Welkom dappere vrienden uit Zandvloed! Wij hebben jullie wensen gehoord.”
Hun harten sloegen over bij deze woorden; konden zij werkelijk al hun dromen laten uitkomen?
“Ja,” vervolgde de draak glimlachend, “maar alleen als jullie ons helpen onze verloren ster terug te vinden.”
Sam knikte vastberaden: “Wat moeten we doen?”
De draak legde uit dat er één speciale ster verloren was gegaan tijdens een storm; zonder deze ster kon geen enkele wens meer worden vervuld in hun wereld…
Dus begonnen onze drie vrienden aan hun grootste avontuur tot nu toe - samen met draken vlogen zij door bergen gemaakt van suikerwolken & zwommen door rivieren gevuld met vloeibare regenboogkleurige snoepjes!
Ze trotseerden uitdagingen & raadsels totdat uiteindelijk… na veel spannende momenten vonden zij eindelijk dé verloren ster gevangen tussen twee rotsen bedekt met glinsterend goudstof!
Met veel teamwork wisten zij deze ster vrij te maken & brachten hem terug naar waar alles begon…
Toen zij terugkwamen bij het portaal voelde alles anders - lichter - alsof alle zorgen verdwenen waren…
De draken bedankten hen hartelijk & beloofden dat al hun wensen nu werkelijkheid konden worden dankzij hun moedige daden…
En zo keerden onze vrienden terug naar Zandvloed - rijker dan ooit tevoren - niet alleen in ervaringen maar ook in vriendschap & onvergetelijke herinneringen…
Vanaf toen keken Sam & Isabelle elke nacht omhoog naar sterrenhemel wéétend dat elke ster daarboven verbonden was áán hún dromen én avonturen…
En wie weet? Misschien zouden zij nóg eens opnieuw springen door portalen of misschien zelfs leren vliegen… Met vrienden zoals Bram én magie binnen handbereik leek alles mogelijk…