Het was een rustige avond in het kleine dorpje waar Kato woonde. De zon ging langzaam onder en de lucht kleurde oranje en paars. Kato zat op haar kamer, met een boek in haar handen. Maar lezen was niet makkelijk voor haar. Kato had dyslexie. De letters dansten voor haar ogen en soms leek het alsof ze zich verstopten.
Kato zuchtte en legde het boek weg. Ze keek uit het raam naar de sterren die één voor één verschenen. "Wat zou ik graag willen weten wat er buiten is," dacht ze bij zichzelf. Ze had altijd al een grote fantasie gehad, maar soms voelde ze zich alleen.
Die nacht, toen Kato in bed lag, hoorde ze een zacht gefluister buiten haar raam. Nieuwsgierig stond ze op en keek naar buiten. Tot haar verbazing zag ze een groepje dieren staan: een uil, een vos, een konijn en zelfs een kleine egel! Ze leken te wachten op iets.
"Hallo daar!" zei de uil met een diepe stem. "Wij zijn de Vrienden van de Nacht."
Kato kon haar oren niet geloven. "Vrienden van de Nacht? Wat doen jullie hier?" vroeg ze.
"We zijn hier om jou mee te nemen op avontuur," zei de vos met een glimlach. "De nacht is vol geheimen en magie."
Kato voelde haar hart sneller kloppen van opwinding. "Mag ik echt mee?" vroeg ze.
"Ja, kom snel!" zei het konijn en sprong vrolijk rond.
Zonder aarzeling klom Kato uit bed, trok haar schoenen aan en stapte naar buiten. De lucht was koel en fris, maar dat maakte haar niets uit. Ze volgde de dieren het bos in.
Diep in het bos kwamen ze bij een grote open plek waar het maanlicht helder scheen. "Dit is onze geheime plek," zei de egel trots. "Hier kunnen we spelen en verhalen vertellen."
Kato keek om zich heen en zag dat er meer dieren waren: vleermuizen die rondvlogen, een paar hertjes die nieuwsgierig keken, en zelfs een paar kleurrijke vogels die zongen.
"Wat gaan we doen?" vroeg Kato enthousiast.
"We gaan verhalen vertellen!" zei de uil. "Iedereen heeft iets te delen."
Kato voelde zich even onzeker. Wat moest zij vertellen? Maar toen dacht ze aan al die avonturen die ze had beleefd in haar dromen. Ze nam een diepe ademhaling en begon te praten over de keer dat ze met haar vrienden naar het strand was gegaan, over hoe ze zandkastelen bouwden en schelpen zochten.
De dieren luisterden aandachtig naar haar verhaal, hun ogen glinsterend van nieuwsgierigheid.
Toen was het de beurt aan de vos om te vertellen over zijn avonturen in het bos, hoe hij ooit achter een schaduw aan had gerend die hij dacht dat een andere vos was, maar het bleek gewoon zijn eigen schaduw te zijn!
Iedereen lachte om zijn verhaal en Kato voelde zich steeds meer op haar gemak.
Na veel verhalen vertelde het konijn over zijn zoektocht naar wortels die zo groot waren als hijzelf! Het was hilarisch om te horen hoe hij bijna vast kwam te zitten in zijn eigen graafwerkzaamheden.
De nacht vloog voorbij terwijl ze samen lachten en verhalen deelden onder de sterrenhemel. Kato vergat even dat lezen soms moeilijk voor haar was; hier voelde zij zich vrij.
Maar toen begon de lucht langzaam lichter te worden; de zon kwam op. Kato wist dat het tijd was om terug te gaan naar huis.
"Ik moet gaan," zei Kato met spijt in haar stem.
"Je kunt altijd terugkomen," zei de uil wijs. "De Vrienden van de Nacht zullen altijd hier zijn."
Kato knikte dankbaar en nam afscheid van elk dier met knuffels en beloftes om snel weer terug te komen.
Toen Kato weer thuis was, kroop ze stilletjes terug in bed voordat iemand wakker werd. Haar hart klopte nog steeds van blijdschap door alles wat ze had meegemaakt.
De volgende ochtend voelde alles anders aan; zelfs lezen leek minder moeilijk nu zij zo'n mooi avontuur had gehad met nieuwe vrienden. Ze pakte opnieuw haar boek op, deze keer met meer moed dan ooit tevoren.
Met elke pagina die zij omsloeg, herinnerde zij zich hoe fijn het was om verhalen te delen met anderen – of je nu goed kon lezen of niet maakte niet uit; wat telde was dat je je verhaal vertelde vanuit je hart.
En zo groeide Kato's liefde voor verhalen steeds meer, niet alleen door boeken maar ook door alle avonturen die zij nog zou beleven met de Vrienden van de Nacht onder de sterrenhemel – waar magie altijd wachtte om ontdekt te worden!