Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het Groene Boek En De Toverdrank**
Er was eens een klein dorpje, omringd door hoge bergen en groene bossen. In dit dorpje woonde een jongen genaamd Li. Li was een vrolijke jongen met zwarte haren en een grote glimlach. Hij hield van avontuur en ontdekkingen. Elke dag na school ging hij naar het bos om te spelen.
Op een dag, terwijl hij door het bos liep, zag hij iets glinsteren tussen de bladeren. Nieuwsgierig bukte hij zich en ontdekte een oud boek. Het boek had een groene kaft en was bedekt met stof. Li veegde de stof weg en opende het boek. Tot zijn verbazing stonden er vreemde woorden in, woorden die hij nog nooit had gezien.
"Wat is dit voor een boek?" vroeg Li zich af. Hij besloot het mee naar huis te nemen.
Thuis aangekomen, ging Li aan zijn bureau zitten. Hij opende het boek opnieuw en begon te lezen. Het boek vertelde over toverdranken en magische spreuken. Li voelde zijn hart sneller kloppen van opwinding. Dit was geen gewoon boek; dit was een toverboek!
Een paar dagen later besloot Li om de recepten uit het boek uit te proberen. Het eerste recept dat hij vond, was voor een toverdrank die je kon helpen om sneller te rennen. "Dat wil ik proberen!" dacht Li enthousiast.
Hij verzamelde de ingrediënten: water, bladeren van de snelgroeiende plant, en wat zonneschijn (dat laatste moest hij zelf vangen). Met veel geduld maakte hij de toverdrank volgens het recept in het groene boek.
Toen de drank klaar was, nam Li een grote slok. Eerst voelde hij niets bijzonders, maar toen begon zijn hart sneller te kloppen! Hij sprong op en rende zo snel als de wind door zijn kamer! "Wauw!" riep hij blij.
De volgende dag besloot Li om nog een recept uit te proberen: een drankje dat je kon helpen met vliegen! Dit keer had hij meer ingrediënten nodig: veren van vogels, wat sterrenstof (dat vond hij in de tuin) en natuurlijk weer wat zonneschijn.
Na veel moeite maakte hij ook deze toverdrank klaar. Toen hij het dronk, voelde hij zich licht als een veertje. Voorzichtig sprong hij van zijn stoel… en ja hoor! Hij vloog omhoog! Maar al snel merkte hij dat vliegen niet zo makkelijk was als het leek. Hij vloog tegen de muur aan en viel op de grond.
Gelukkig viel Li niet hard; zijn avontuur was nog niet voorbij! Hij lachte om zichzelf en besloot dat vliegen misschien niet zo handig was in huis.
De dagen gingen voorbij en Li bleef experimenteren met verschillende toverdranken uit het groene boek. Soms lukte het goed, soms ging er iets mis. Maar elke keer leerde hij iets nieuws.
Op een dag kwam zijn beste vriend Mei langs. Mei was ook nieuwsgierig naar het groene boek van Li. "Wat heb je allemaal gemaakt?" vroeg ze met grote ogen.
Li vertelde haar over de dranken die hem hielpen rennen en zelfs vliegen (al ging dat niet helemaal goed). Mei wilde ook wel iets proberen! Samen keken ze in het boek naar nieuwe recepten.
Ze vonden er één voor een drankje dat je kon helpen om met dieren te praten! "Dat willen we maken!" zeiden ze tegelijk.
Ze verzamelden alle ingrediënten: bloemen voor de geur, wat honing voor de zoetheid, en natuurlijk weer wat zonneschijn. Ze werkten samen in de keuken van Li's huis en maakten veel plezier terwijl ze bezig waren.
Toen de drank klaar was, namen ze allebei voorzichtig een slokje. Eerst gebeurde er niets… maar toen hoorden ze ineens gefluister buiten!
"Wat is dat?" vroeg Mei verbaasd.
Ze renden naar buiten en zagen hun buurman’s hond Max zitten onder een boom. Max keek hen aan met grote ogen en blafte: "Hallo daar!"
Li en Mei keken elkaar aan in shock. "Kun jij praten?" vroeg Li ongelooflijk.
"Ja!" blafte Max terug met blije ogen. "Dank jullie wel voor deze heerlijke drank!"
Li en Mei konden hun oren niet geloven! Ze praatten urenlang met Max over alles wat honden leuk vonden: rennen in het park, spelen met ballen, en zelfs over snoepjes!
Die avond zaten Li en Mei samen onder de sterrenhemel met Max naast hen. Ze vertelden elkaar verhalen over hun avonturen met toverdranken terwijl ze genoten van hun nieuwe vriend.
Maar naarmate de dagen verstreken, merkte Li dat sommige dranken ook nadelen hadden. Soms veranderde iets onverwachts of gebeurde er iets geks als je niet goed oplette bij het maken ervan.
Op een dag besloot Li om voorzichtig te zijn met wat ze maakten uit het groene boek. "Misschien moeten we alleen leuke dingen maken," zei Mei wijsjes.
Li knikte instemmend; soms is minder meer! Ze besloten alleen nog maar dranken te maken die hen hielpen bij hun dagelijkse leven zonder al te veel risico’s te nemen.
Zo maakten ze samen dranken die hen hielpen beter te leren of sneller vrienden te maken op school – dingen die echt nuttig waren!
Het groene boek werd hun geheim; niemand anders wist ervan behalve zij tweeën (en Max natuurlijk). Samen beleefden ze vele avonturen vol lachen, leren én vriendschap dankzij hun bijzondere ontdekking in het bos.
En zo leefden zij nog lang gelukkig in hun kleine dorpje vol magie – waar elk avontuur begon met één enkel groen boek…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes