Kinderverhaaltje: De Vrienden van de Regenboog (door een ondeugende kabouter)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**De Vrienden van de Regenboog**

Er was eens een klein dorpje, ver weg van de grote stad. In dit dorpje woonden veel kinderen. Ze speelden elke dag buiten, renden door de velden en klommen in bomen. Maar het leukste van alles was dat ze altijd samen waren. Ze noemden zichzelf 'De Vrienden van de Regenboog'.

De Vrienden van de Regenboog bestonden uit vijf kinderen: Lotte, Sam, Noor, Joris en Mila. Lotte had lange, blonde haren en een grote glimlach. Sam was altijd vrolijk en had een pet op zijn hoofd. Noor was een beetje verlegen, maar ze had een groot hart. Joris was de grappenmaker van de groep en Mila hield van avontuur.

Op een mooie zomerdag besloten de vrienden om naar het bos te gaan. Het bos lag aan de rand van het dorp en was vol met hoge bomen en kleurrijke bloemen. De zon scheen fel en de vogels zongen vrolijk.

"Wat zullen we vandaag doen?" vroeg Lotte terwijl ze haar haren achter haar oren stopte.

"Ik weet het!" riep Joris enthousiast. "Laten we een schat zoeken! Misschien vinden we wel iets bijzonders!"

"Ja! Dat klinkt leuk!" zei Sam terwijl hij zijn pet rechtzette.

Noor knikte ook, maar ze zei: "Wat voor schat zoeken we?"

Mila dacht even na en zei toen: "Laten we op zoek gaan naar iets dat met kleuren te maken heeft! Iets dat zo mooi is als een regenboog!"

De vrienden waren het erover eens. Ze zouden op zoek gaan naar iets kleurrijks in het bos. Ze pakten hun rugzakken in met wat snacks en water en gingen op pad.

Toen ze het bos binnenliepen, voelden ze zich meteen gelukkig. De geur van dennenbomen vulde de lucht en het zonlicht viel door de bladeren heen, waardoor er mooie patronen op de grond verschenen.

Ze liepen verder het bos in en keken goed om zich heen. Na een tijdje zagen ze iets glinsteren tussen de bomen.

"Kijk daar!" riep Mila terwijl ze naar voren sprong.

De anderen volgden haar snel. Toen ze dichterbij kwamen, zagen ze dat het een grote steen was die vol zat met gekleurde stenen! Rood, blauw, groen, geel… Het leek wel een echte schat!

"Wauw! Dit is prachtig!" zei Lotte terwijl ze één van de stenen oppakte.

"Dit is onze schat!" zei Joris blij. "We moeten deze meenemen!"

Maar toen Noor dichterbij kwam, zag ze iets anders tussen de stenen liggen. Het was een klein doosje met een slot erop.

"Wat zou hierin zitten?" vroeg Noor nieuwsgierig.

"We moeten het openmaken!" zei Sam enthousiast.

Maar er was geen sleutel te vinden. De vrienden keken elkaar aan en dachten na.

"We kunnen proberen om het doosje open te breken," stelde Joris voor.

"Nee! Dat is niet goed," zei Mila snel. "Misschien is er wel iets belangrijks in dit doosje."

Lotte knikte instemmend. "Laten we eerst kijken of we ergens anders hulp kunnen krijgen."

Dus besloten ze om terug te gaan naar het dorp om hulp te vragen aan oude meneer Van der Meer. Hij woonde aan de rand van het dorp en wist veel over geheimen en schatten.

Toen ze bij zijn huis aankwamen, klopten ze op de deur. Meneer Van der Meer deed open met een vriendelijke glimlach.

"Hallo kinderen! Wat brengt jullie hier?" vroeg hij nieuwsgierig.

"We hebben iets gevonden in het bos," begon Lotte enthousiast te vertellen over hun ontdekking.

Meneer Van der Meer luisterde aandachtig toen ze hem vertelden over de gekleurde stenen en het mysterieuze doosje.

"Hmm," zei hij nadenkend toen ze klaar waren met vertellen. "Dat klinkt interessant! Ik heb misschien wel iets dat jullie kan helpen."

Hij ging naar binnen en kwam terug met een oude sleutel die glinsterde in het zonlicht.

"Deze sleutel hoort bij veel oude dingen," legde hij uit. "Misschien past hij ook op jullie doosje."

De vrienden waren dolblij! Ze bedankten meneer Van der Meer hartelijk en renden terug naar hun schat in het bos.

Eenmaal bij het doosje aangekomen, stak Lotte voorzichtig de sleutel in het slot. Met een klik ging het doosje open!

Binnenin vonden ze niet alleen meer gekleurde stenen, maar ook kleine briefjes met mooie tekeningen erop gemaakt door andere kinderen uit hun dorp!

"Wauw! Dit zijn tekeningen van onze vrienden!" riep Sam verrast uit.

Mila lachte blij: "Dit is geen gewone schat; dit is onze schat!"

Ze besloten om alle stenen mee naar huis te nemen samen met de tekeningen om zo hun eigen regenboogschat te maken die iedereen kon zien!

Die avond organiseerden De Vrienden van de Regenboog een feestje voor alle kinderen uit hun dorp om hun vondst te vieren. Iedereen kwam samen in Lottes tuin waar er limonade werd geschonken en lekkernijen werden geserveerd.

Terwijl iedereen genoot van elkaars gezelschap vertelde Lotte over hun avontuur in het bos en hoe belangrijk vriendschap is bij elke ontdekking die je doet.

Joris maakte iedereen aan het lachen met zijn grappen terwijl Noor verlegen maar gelukkig glimlachte naar haar vrienden die allemaal zo blij waren samen te zijn.

En zo groeide De Vrienden van de Regenboog niet alleen door hun kleurrijke vondst maar ook door hun sterke band die hen verbond als echte vrienden voor altijd!

Vanaf die dag gingen zij vaak terug naar hun geheime plek in het bos om nieuwe avonturen te beleven samen; altijd op zoek naar meer kleuren voor hun regenboogschat én meer herinneringen om samen te delen!

En zo leefden zij nog lang gelukkig als De Vrienden van de Regenboog; altijd samen onder dezelfde stralende zon die hen leidde naar nieuwe avonturen vol kleurige dromen!

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes