Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Eva en de Betoverde Muziekdoos**
Er was eens een meisje genaamd Eva. Ze woonde in een klein dorpje, omringd door groene velden en hoge bomen. Eva was een vrolijk meisje met lange, kastanjebruine haren en grote, nieuwsgierige ogen. Ze hield van avontuur en ontdekkingen.
Op een zonnige dag besloot Eva om naar de oude zolder van haar huis te gaan. Haar ouders hadden haar vaak verteld dat er veel oude spullen lagen, maar ze had er nooit echt naar gekeken. Met een grote glimlach op haar gezicht klom ze de trap op naar de zolder.
De zolder was donker en vol stof. Overal lagen dozen en oude meubels. Eva begon te graven tussen de spullen. Ze vond boeken, speelgoed en zelfs een oude pop. Maar wat haar aandacht het meest trok, was een kleine muziekdoos in de hoek van de zolder.
De muziekdoos was prachtig. Het had een glanzende, gouden kleur en kleine versieringen van bloemen en sterren. Eva kon niet wachten om het open te maken. Voorzichtig draaide ze aan het knopje bovenop de doos.
Toen ze dat deed, begon er een mooie melodie te spelen. Het klonk als zachte fluiten van vogels en het ruisen van de wind door de bomen. Terwijl ze luisterde, voelde ze iets bijzonders gebeuren. De lucht om haar heen leek te veranderen.
Plotseling verschenen er kleine lichtjes in de kamer. Ze dansten rond Eva als vuurvliegjes in de nacht. Eva keek verwonderd naar het schouwspel voor haar ogen. De muziekdoos had iets magisch!
"Wat is dit?" vroeg ze hardop, terwijl ze naar de lichtjes keek.
Een van de lichtjes kwam dichterbij en veranderde in een klein elfje met glinsterende vleugels. "Hallo, Eva!" zei het elfje met een vrolijke stem. "Ik ben Lila, het elfje van de muziekdoos."
Eva kon haar oren niet geloven. "Een elfje? In mijn huis?" vroeg ze verrast.
"Ja!" zei Lila enthousiast. "Deze muziekdoos is betoverd! Elke keer als je hem opent, komt er magie vrij."
Eva voelde zich blij en nieuwsgierig tegelijk. "Wat voor magie?" vroeg ze.
Lila glimlachte geheimzinnig. "De magie van dromen! Als je wilt, kan ik je meenemen op avontuur."
Eva sprong op van blijdschap. "Ja! Dat wil ik heel graag!"
Lila klapte in haar handen en zei: "Sluit je ogen en denk aan iets dat je graag wilt zien."
Eva sloot haar ogen stevig dicht en dacht aan een prachtige tuin vol bloemen in alle kleuren van de regenboog.
Toen ze haar ogen weer opendeed, stond ze in die tuin! De lucht was blauw en gevuld met zoete geuren van bloemen. Vlinders fladderden om haar heen terwijl vogels vrolijk zongen.
"Dit is geweldig!" riep Eva uit terwijl ze rondkeek.
Lila vloog naast haar en zei: "In deze tuin kun je alles doen wat je wilt! Speel met de dieren of dans met de bloemen!"
Eva rende naar een groep schattige konijntjes die vrolijk sprongen tussen de bloemen. Ze speelde met hen tot ze moe werd van al het rennen.
Na een tijdje vroeg Lila: "Wil je nog meer avonturen beleven?"
"Ja!" zei Eva enthousiast.
Lila nam Eva mee naar verschillende plekken: naar bergen waar sneeuw viel, naar zeeën vol kleurrijke vissen, en zelfs naar sterrenhemels waar ze samen dansten met vallende sterren.
Elke keer als Eva zich verveelde of verdrietig was, hoefde ze alleen maar aan Lila te denken of aan de muziekdoos te draaien om weer op avontuur te gaan.
Maar naarmate dagen verstreken, begon Eva ook andere dingen te missen: schoolvrienden, spelletjes in het dorp en tijd doorbrengen met haar ouders.
Op een dag vertelde ze dit aan Lila terwijl ze samen op een wolk zaten die hen over het landschap droeg.
"Lila," zei Eva zachtjes, "ik hou zoveel van deze avonturen... maar ik mis mijn vrienden ook."
Lila knikte begrijpend. "Dat is heel normaal, Eva." Ze glimlachte vriendelijk. "Je kunt altijd terugkomen wanneer je wilt! Maar misschien moet je nu even teruggaan naar huis."
Eva voelde zich verdrietig bij die gedachte maar wist dat Lila gelijk had. Ze moest terug naar haar echte leven.
"Hoe kom ik terug?" vroeg ze bezorgd.
"Gebruik gewoon de muziekdoos," antwoordde Lila terwijl ze knipte met haar vingers.
Eva knikte vastberaden en sloot opnieuw haar ogen terwijl zij dacht aan thuis zijn bij haar ouders.
Toen ze weer opendeed, zat ze weer op zolder tussen alle oude spullen met de muziekdoos nog steeds open naast zich.
Ze voelde zich gelukkig maar ook dankbaar voor alles wat zij had meegemaakt met Lila in die betoverde wereld.
Vanaf die dag draaide Eva regelmatig aan de muziekdoos om even weg te dromen of nieuwe avonturen te beleven met Lila wanneer zij dat wilde – maar altijd kwam zij terug naar huis waar liefdevolle mensen op haar wachtten.
En zo leerde Eva dat avontuur niet alleen buiten maar ook binnenin jezelf kan zijn – zolang je maar durft te dromen!
En zo eindigt ons verhaal over Eva en de Betoverde Muziekdoos… voor nu!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes