Er was eens een klein dorpje, ver weg van de grote stad. In dit dorpje woonde een jongen genaamd Sam. Sam was een dromer. Hij keek vaak naar de sterren en vroeg zich af wat er daarboven was. Elke nacht, als de lucht donker werd, ging hij naar buiten en zag hij de sterren fonkelen. Hij wilde zo graag naar Sterrenland, een plek waar alles mogelijk was.
Op een avond, terwijl hij naar de sterren keek, hoorde hij een zacht gefluister. "Sam, kom met ons mee!" Het kwam van een kleine ster die helder straalde. Sam kon zijn oren niet geloven. "Wie spreekt daar?" vroeg hij.
"Ik ben Twinkle," zei de ster. "Ik heb je al vaak gezien. Jij wilt naar Sterrenland, nietwaar?"
"Ja!" riep Sam enthousiast. "Maar hoe kan ik daar komen?"
"Volg mij," zei Twinkle. "Ik zal je helpen."
Sam voelde een sprankje hoop in zijn hart. Hij sloot zijn ogen en telde tot drie: één, twee, drie! Toen hij zijn ogen opendeed, stond hij op een wolk! De wolk was zacht en wit als suiker.
"Welkom in de lucht!" zei Twinkle vrolijk. Samen zweefden ze door de lucht, hoger en hoger. Ze zagen het dorpje steeds kleiner worden totdat het helemaal verdween.
Na een tijdje kwamen ze bij een grote poort van sterrenlicht. "Dit is de poort naar Sterrenland," zei Twinkle. Sam kon zijn ogen niet geloven. De poort glinsterde en straalde in alle kleuren van de regenboog.
Ze gingen door de poort en kwamen in Sterrenland aan. Het was prachtig! Overal waren sterren die dansten en sprongen van blijdschap. De lucht was vol met kleuren die Sam nog nooit had gezien.
"Hier is alles mogelijk," zei Twinkle met een glimlach.
Sam zag kinderen spelen met sterrenballen die licht gaven als ze raakten. Ze maakten mooie tekeningen in de lucht met hun vingers van lichtstof. Sam wilde ook meedoen!
"Mag ik ook spelen?" vroeg hij aan de kinderen.
"Natuurlijk!" riepen ze blij.
Sam speelde met hen en lachte hardop. Ze gooiden sterrenballen naar elkaar en maakten prachtige tekeningen in de lucht: harten, bloemen en zelfs dieren! Het voelde alsof hij in een droom was.
Na het spelen vertelde Twinkle over Sterrenland. "Hier wonen veel sterren," zei ze. "Ze zorgen voor dromen van mensen op aarde."
"Hoe werkt dat?" vroeg Sam nieuwsgierig.
"Als mensen dromen hebben," legde Twinkle uit, "sturen wij onze lichtjes naar hen toe om hen te helpen hun dromen waar te maken."
Sam dacht na over zijn eigen dromen: astronaut worden, vliegen door het heelal en nieuwe werelden ontdekken.
"Kunnen jullie mij helpen om mijn droom waar te maken?" vroeg hij hoopvol.
Twinkle knikte enthousiast. "Ja! Maar je moet eerst iets doen."
Wat moest hij doen? Sam voelde zich zenuwachtig maar ook opgewonden.
"We willen dat je ons laat zien wat jouw grootste droom is," zei Twinkle.
Sam nam een diepe ademhaling en sloot zijn ogen weer even dicht. Hij stelde zich voor dat hij in een raket zat die door het heelal vloog, langs planeten en sterrenstelsels vol wonderen.
Toen opende hij zijn ogen weer en vertelde het aan Twinkle en de andere sterrenkinderen over zijn droom om astronaut te worden.
De sterren luisterden aandachtig en knikten begrijpend.
"We zullen je helpen!" riep één van hen enthousiast.
Ze namen hem mee naar een grote ster die eruitzag als een raket. Het was gemaakt van stralend licht en glinsterende stofjes die leken te dansen in de lucht.
Stap maar in!" zei Twinkle vrolijk.
Sam klom in de raket vol spanning. De deur ging dicht en plotseling begon alles te trillen! De raket steeg omhoog, hoger dan ooit tevoren!
Ze vlogen door het heelal tussen kleurrijke planeten en schitterende kometen die voorbij schoten als pijlen van licht. Sam voelde zich vrijer dan ooit!
Na een tijdje landden ze op een prachtige planeet vol bloemen die leken te zingen als je er langs liep. De bloemen waren blauw met gouden stippen en gaven heerlijke geuren af.
"Dit is Droomplaneet," zei Twinkle trots. "Hier kunnen we jouw dromen verder laten groeien!"
Samen verkenden ze Droomplaneet; ze dansten tussen de bloemen, maakten vrienden met vriendelijke wezens die eruitzagen als grote pluizige ballen met ogen vol wijsheid.
Sam voelde zich gelukkig hier; dit was precies wat hij altijd had gewild: avontuur!
Maar na enkele uren begon het tijd te worden om terug te keren naar huis.
"We moeten gaan," zei Twinkle zachtjes.
"Maar ik wil hier blijven!" riep Sam verdrietig.
"We zullen altijd bij je zijn," beloofde Twinkle terwijl ze hem omarmde met haar stralen.
Met tranen in zijn ogen stapte Sam weer in de raket.
De reis terug ging snel; voor hij het wist stond hij weer op zijn wolk boven het dorpje.
"Dank jullie wel voor alles!" riep Sam terwijl hij zwaaide.
De sterren glimlachten terug.
Toen kwam Sam thuis aan; alles leek hetzelfde maar toch voelde alles anders.
Hij had nu geloofd dat dromen waar konden komen.
Elke nacht keek hij opnieuw naar boven; nu wist hij dat er meer was dan alleen maar sterren.
En zo bleef Sam dromen over avonturen in Sterrenland; elke nacht opnieuw.
Want wie weet? Misschien zou hij ooit weer teruggaan…