Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De tijdmachine in de kelder**
In een klein dorpje, omringd door bossen en velden, woonde een jongen genaamd Sam. Sam was twaalf jaar oud en had een grote droom: hij wilde de wereld ontdekken. Maar er was iets dat hem vaak tegenhield. Sam had dyslexie. Lezen en schrijven waren voor hem moeilijk. Soms voelde hij zich anders dan de andere kinderen.
Op een dag, terwijl hij buiten speelde, hoorde hij zijn moeder roepen. "Sam! Kom binnen! Ik heb iets voor je!" Sam rende naar binnen. Zijn moeder stond in de keuken met een oude doos. "Dit is van je opa," zei ze. "Hij heeft het altijd bewaard."
Sam opende de doos en vond oude spullen: foto's, brieven en een vreemd apparaat. Het was een soort machine met knoppen en lampjes. "Wat is dit?" vroeg Sam nieuwsgierig.
"Dat is de tijdmachine van je opa," zei zijn moeder met een glimlach. "Hij geloofde dat je naar andere tijden kon reizen."
Sam's ogen glinsterden van opwinding. "Kan ik het gebruiken?" vroeg hij.
"Misschien," zei zijn moeder voorzichtig. "Maar wees voorzichtig, oké? En vergeet niet dat het alleen maar speelgoed kan zijn."
Sam nam de tijdmachine mee naar zijn kamer. Hij keek er goed naar en besloot het uit te proberen. Hij drukte op een paar knoppen en ineens begon het apparaat te trillen! Lampjes flitsten en er kwam rook uit de machine.
"Wow!" riep Sam verrast. Voordat hij het wist, werd alles om hem heen donker.
Toen het weer licht werd, stond Sam in een vreemde wereld. Hij keek om zich heen en zag mensen in oude kleren lopen. Het leek wel alsof hij in het verleden was beland! Sam voelde zich zowel bang als blij.
"Waar ben ik?" mompelde hij tegen zichzelf.
Een meisje met lange vlechten kwam naar hem toe. "Hallo! Wie ben jij?" vroeg ze nieuwsgierig.
"Ik ben Sam," antwoordde hij stotterend.
"Ik ben Lotte," zei ze met een brede glimlach. "Je ziet eruit als iemand die niet hier hoort."
Sam vertelde Lotte over de tijdmachine en hoe hij hier was gekomen. Lotte luisterde aandachtig en haar ogen werden groot van verbazing.
"Dat klinkt geweldig!" zei ze enthousiast. "Wil je samen met mij spelen? We kunnen verstoppertje doen!"
Sam knikte blij, maar diep van binnen voelde hij zich nog steeds onzeker over zijn dyslexie. Wat als Lotte ontdekte dat lezen voor hem moeilijk was? Maar toen dacht hij: dit is mijn kans om nieuwe vrienden te maken!
Ze speelden urenlang verstoppertje tussen de bomen en huizen van het dorp waar Lotte woonde. Het was leuk en Sam vergat even al zijn zorgen.
Na een tijdje vroeg Lotte: "Wat doe jij eigenlijk als je niet speelt?"
Sam zuchtte even voordat hij antwoord gaf: "Ik probeer te leren lezen... maar dat is soms lastig voor mij."
Lotte keek hem aan met begripvolle ogen. "Dat maakt niet uit! Iedereen heeft wel iets waar ze moeite mee hebben."
Haar woorden maakten Sam blijer dan ooit tevoren. Ze praatten verder over hun dromen en wat ze later wilden worden.
Maar toen begon het donker te worden in Lottes wereld, en Sam wist dat het tijd was om terug te gaan naar huis.
"Ik moet gaan," zei hij verdrietig.
Lotte gaf hem een stevige knuffel en zei: "Kom snel terug! We kunnen meer avonturen beleven!"
Sam beloofde dat hij terug zou komen, maar eerst moest hij leren hoe de tijdmachine werkte.
Toen Sam weer op de knop drukte, voelde hij opnieuw die vreemde trilling door zijn lichaam gaan, gevolgd door duisternis.
Een paar seconden later stond hij weer in zijn kamer, met de tijdmachine nog steeds naast hem op de vloer.
De volgende dagen kon Sam niet stoppen met denken aan Lotte en hun avontuur samen in het verleden. Hij besloot dat hij meer wilde leren over geschiedenis zodat hij meer kon begrijpen van wat er gebeurde in die andere tijdsperiode.
Met elke pagina die hij las over geschiedenis leerde Sam iets nieuws over verschillende tijden en plaatsen in de wereld. Het lezen ging nog steeds langzaam, maar elke keer als het moeilijk werd, dacht hij aan Lotte die hem aanmoedigde om door te zetten.
Na enkele weken voelde Sam zich klaar voor zijn volgende avontuur met de tijdmachine. Hij drukte opnieuw op de knoppen en deze keer verscheen er weer rook rondom hem heen voordat alles zwart werd.
Toen het licht weer terugkwam, bevond Sam zich in een stad vol hoge gebouwen en snelle auto's - dit moest wel de toekomst zijn!
Verbaasd keek hij rond toen iemand naast hem verscheen: een jongen met felgekleurde kleren en grote headphones om zijn nek.
"Hé daar! Wie ben jij?" vroeg de jongen nieuwsgierig.
"Ik ben Sam," antwoordde hij nerveus maar vastberaden.
"Cool! Ik ben Max!" zei de jongen enthousiast terwijl hij op zijn skateboard sprong en rondjes reed om Sam heen.
Max vertelde over alle coole gadgets die mensen gebruikten in deze toekomst: vliegende auto's, robots die hielpen bij klusjes thuis, zelfs apparaten waarmee je gedachten kon delen!
Sam vond alles geweldig maar had ook vragen over school hier in deze toekomst.
“Hoe leer je hier?” vroeg hij nieuwsgierig.
“Oh,” zei Max terwijl hij stopte met skaten “We hebben geen boeken meer zoals vroeger.”
“Geen boeken?” vroeg Sam verbaasd.
“Nee,” lachte Max “We leren alles via hologrammen!”
Sam vond dit fascinerend maar ook eng omdat lezen zo belangrijk voor hem was geweest.
“Maar hoe weet je dan wat goed of fout is?” vroeg sam.
Max haalde zijn schouders op “Dat leer je vanzelf!”
De jongens praatten verder over hun levens totdat Max plotseling zei “Wil je meedoen aan onze skatewedstrijd?”
Sam twijfelde even maar besloot toen dat dit misschien wel leuk zou kunnen worden.
“Ja!” riep sam enthousiast!
Ze skaten samen door straten vol mensen die hen aanmoedigden.
Het gevoel van vrijheid maakte sam gelukkig ondanks dat skaten nieuw voor hem was.
Na afloop kreeg sam zelfs applaus van iedereen!
“Je deed het geweldig!” riep Max terwijl ze elkaar high-fives gaven.
“Ik heb veel geleerd vandaag,” glimlachte sam terwijl ze samen naar huis gingen.
Uiteindelijk keerde sam terug naar huis via zijn tijdmachine na al deze avonturen.
Zijn hoofd zat vol nieuwe ideeën; niet alleen over geschiedenis maar ook over vriendschap!
En hoewel lezen nog steeds moeilijk bleef wist sam nu dat iedereen uniek is op hun eigen manier.
Vanaf die dag gebruikte sam elke kans om meer te leren; niet alleen voor zichzelf maar ook voor anderen zoals lottie of max!
Want wie weet welke avonturen hen nog te wachten stonden…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes