Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Hoe ik mijn eigen superkracht vond**
Er was eens een jongen genaamd Sam. Sam was twaalf jaar oud en woonde in een klein dorpje. Hij had een normaal leven. Hij ging naar school, speelde met zijn vrienden en hielp zijn ouders thuis. Maar diep van binnen voelde Sam dat hij iets bijzonders wilde doen. Hij wilde een superkracht hebben, net als de helden in de strips die hij las.
Elke avond, voor het slapengaan, droomde Sam over avonturen. Hij stelde zich voor dat hij kon vliegen of dat hij supersterk was. Maar elke ochtend werd hij weer wakker in zijn gewone bed, met zijn gewone leven. Dit maakte hem soms verdrietig.
Op een dag besloot Sam dat hij iets moest doen om zijn leven spannender te maken. Hij ging naar het bos achter zijn huis. Het bos was groot en vol geheimen. Misschien zou hij daar wel iets bijzonders vinden.
Toen Sam het bos binnenliep, voelde hij zich opgewonden. De bomen waren hoog en de lucht rook fris. Hij liep verder en verder, tot hij bij een kleine open plek kwam. In het midden van die open plek stond een oude boom met een dikke stam en veel takken.
Sam ging onder de boom zitten en keek omhoog naar de bladeren die in de wind dansten. "Wat als ik hier mijn superkracht vind?" dacht hij bij zichzelf. Hij sloot zijn ogen en concentreerde zich heel hard.
Plotseling hoorde hij een zacht gefluister. Het leek alsof de boom tegen hem sprak! "Sam," zei de stem, "je hebt al een kracht in je."
Sam opende zijn ogen en keek om zich heen, maar er was niemand te zien. "Wie spreekt daar?" vroeg hij voorzichtig.
"Ik ben de oude boom," zei de stem weer. "Ik heb veel gezien in mijn leven. Jij zoekt naar je superkracht, maar je moet eerst jezelf vinden."
Sam begreep er niets van. "Hoe kan ik mezelf vinden?" vroeg hij.
"Door te luisteren naar je hart," antwoordde de boom. "Wat maakt jou gelukkig? Wat vind jij leuk om te doen?"
Sam dacht na over wat de boom zei. Hij hield van tekenen en verhalen vertellen. Elke keer als hij tekende, voelde het alsof hij in een andere wereld was.
"Maar hoe kan dat helpen?" vroeg Sam.
"Jouw kracht ligt in je verbeelding," zei de boom wijsjes. "Als je jouw dromen volgt, kun je anderen inspireren."
Sam voelde iets binnenin hem oplichten. Misschien was dat wel waar! Als hij zijn verhalen vertelde of mooie tekeningen maakte, kon hij mensen blij maken.
Die avond ging Sam naar huis met nieuwe energie. Hij pakte zijn kleurpotloden en begon te tekenen wat er in zijn hoofd zat: dappere ridders, vliegende draken en magische landen.
De volgende dag op school besloot Sam om zijn tekeningen aan zijn klasgenoten te laten zien tijdens de kunstles. Toen het tijd was om te presenteren, voelde hij zich zenuwachtig maar ook opgewonden.
"Dit is mijn verhaal," begon Sam terwijl hij zijn tekeningen omhoog hield. "Het gaat over vriendschap en avontuur." Terwijl hij sprak, zag hij hoe zijn klasgenoten aandachtig luisterden.
Na afloop klapte iedereen enthousiast in hun handen! "Wauw, Sam! Je tekeningen zijn geweldig!" zei Lisa, een meisje uit zijn klas.
Sam voelde zich trots en blij. Dit was het moment waarop hij had gewacht! Zijn hart klopte snel van blijdschap; misschien had de oude boom gelijk gehad!
De dagen gingen voorbij en steeds vaker vertelde Sam verhalen aan zijn vrienden tijdens pauzes op school of na schooltijd in het park. Ze zaten samen onder een grote boom terwijl ze luisterden naar Sam's avonturen vol fantasie.
Op een dag kwam er een nieuw meisje naar school: Emma. Ze leek verdrietig omdat ze niemand kende en alleen zat tijdens de pauze.
Sam herinnerde zich wat de oude boom had gezegd: “Luister naar je hart.” Dus besloot hij om Emma uit te nodigen om mee te komen zitten bij hem en zijn vrienden.
“Wil je luisteren naar mijn verhaal?” vroeg Sam vriendelijk aan Emma.
Haar ogen lichtten op toen ze knikte: “Ja, graag!”
Terwijl Sam vertelde over dappere ridders die strijden tegen draken, zag Emma langzaam glimlachen. Na afloop bedankte ze hem: “Je hebt me echt blij gemaakt!”
Dat moment maakte iets duidelijk voor Sam: niet alleen kon hij mensen gelukkig maken met verhalen; ook kon hij nieuwe vrienden maken door gewoon zichzelf te zijn!
Langzaam maar zeker groeide Sams zelfvertrouwen elke dag meer en meer. Zijn liefde voor tekenen en vertellen werd steeds sterker; het voelde alsof dit echt zijn superkracht was!
Op een dag besloot Sam om deel te nemen aan een tekenwedstrijd die werd georganiseerd door het dorpje waar ze woonden. Het thema was ‘dromen’. Met veel enthousiasme werkte Sam aan zijn inzending: een grote poster vol kleurige tekeningen van alles wat hem gelukkig maakte – vrienden, avontuur en fantasie!
De dag van de wedstrijd kwam snel dichterbij en toen deze eindelijk daar was, voelde Sam weer wat zenuwen opkomen terwijl alle deelnemers hun werk presenteerden aan de jury.
Toen het eindelijk tijd was voor Sams beurt om voor te dragen wat er op zijn poster stond, nam hij diep adem en begon vol vertrouwen te praten over wat dromen voor hem betekenden – niet alleen voor hemzelf maar ook voor anderen!
Na alle presentaties kwam het moment van waarheid: wie zou er winnen? De jury keek ernstig terwijl ze alle inzendingen bekeken.
Uiteindelijk kondigde ze aan wie er gewonnen had… “En de winnaar is… SAM!”
Het publiek barstte uit in applaus! Zijn vrienden juichten luidkeels terwijl Emma met glinsterende ogen klapte voor haar nieuwe vriend!
Die avond zat Sam weer onder die oude boom in het bos waar alles begon – dit keer met Emma naast hem – beiden vol vreugde over hun nieuwe vriendschap én Sams ontdekking van zichzelf!
“Dank u,” fluisterde Sam tegen de oude boom terwijl ze samen keken naar de sterren boven hen die helder straalden als nooit tevoren…
En zo leerde Sam dat echte superkrachten niet altijd zichtbaar hoeven te zijn; soms liggen ze gewoon verborgen in ons hart – wachtend tot we ze ontdekken door simpelweg onszelf te blijven!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes