Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een ontmoeting met een reus in mijn achtertuin**
Het was een zonnige dag in het kleine dorpje waar ik woon. Mijn naam is Sam. Ik ben twaalf jaar oud en ik heb een beperking. Ik kan niet goed lopen, maar dat weerhoudt me er niet van om buiten te spelen. Mijn achtertuin is mijn favoriete plek. Daar heb ik veel ruimte om te zitten en te dromen.
Op deze bijzondere dag zat ik op mijn favoriete stoel in de tuin. De stoel was groot en comfortabel. Ik had een boek bij me over avonturen in verre landen. Terwijl ik las, hoorde ik plotseling een vreemd geluid. Het klonk als een zware stap, gevolgd door een diep gegrom.
Ik keek op van mijn boek en zag iets wat ik nooit had verwacht. In de hoek van mijn tuin stond een enorme reus! Hij was zo groot dat zijn hoofd bijna tegen de takken van de bomen kwam. Zijn handen waren als grote schalen en zijn voeten leken wel schippersboten.
“Hallo daar!” zei de reus met een vriendelijke stem. Zijn stem klonk als donder, maar het was warm en vrolijk.
“Uhh... hallo,” stotterde ik terug, nog steeds verbaasd over wat ik zag.
De reus bukte zich zodat hij beter naar mij kon kijken. “Wat doe jij hier zo alleen?” vroeg hij.
“Ik lees,” antwoordde ik, terwijl ik mijn boek omhoog hield. “Maar nu ben ik meer bezig met jou!”
De reus lachte luid, en het geluid deed de bladeren trillen. “Ik ben Grom,” zei hij. “En jij bent?”
“Ik ben Sam,” zei ik verlegen.
Grom knielde neer zodat hij op dezelfde hoogte als ik zat. “Wat voor boek lees je?” vroeg hij nieuwsgierig.
“Het gaat over avonturen van dappere helden,” vertelde ik enthousiast. “Ze vechten tegen draken en redden prinsessen.”
Grom knikte begrijpend. “Dat klinkt spannend! Maar weet je, soms zijn echte avonturen dichterbij dan je denkt.”
“Echte avonturen?” vroeg ik met grote ogen.
“Ja!” zei Grom terwijl hij zijn hand naar de lucht hief en naar de bergen in de verte wees. “Er zijn veel geheimen in deze wereld die wachten om ontdekt te worden.”
Ik dacht na over wat Grom zei. Ondanks mijn beperking wilde ik ook avontuur beleven, maar het was soms moeilijk voor mij om ver weg te gaan of snel te bewegen.
“Maar hoe kan ik dat doen?” vroeg ik voorzichtig.
Grom glimlachte weer breed, waardoor zijn gezicht leek op te lichten als de zon na een regenbui. “Avontuur begint met dromen! En soms heb je iemand nodig om je te helpen die droom waar te maken.”
Ik voelde een sprankje hoop in mijn hart groeien. “Wat bedoel je?”
“Wat als we samen iets gaan doen? Iets dat ons helpt om onze dromen waar te maken!” stelde Grom voor.
Mijn ogen glinsterden van enthousiasme. “Wat kunnen we doen?”
Grom dacht even na en zei toen: “Laten we een schatkaart maken! We kunnen onze eigen schat zoeken in jouw tuin!”
Een schatkaart maken? Dat klonk geweldig! Ik knikte enthousiast en samen begonnen we aan ons avontuur.
Grom gebruikte zijn grote vingers om takken en bladeren uit de tuin te verzamelen terwijl hij uitlegde hoe we onze kaart konden tekenen. Ik gebruikte kleurpotloden die op tafel lagen om alles mooi in te kleuren.
“We moeten eerst markeren waar we beginnen,” zei Grom terwijl hij met zijn vinger op het papier drukte.
We tekenden een grote cirkel rond mijn stoel, waar alles begon: ons avontuur!
Daarna maakten we verschillende plekken aan op onze kaart: onder de oude boom, bij het hek en zelfs bij het kleine vijvertje achterin de tuin.
“En nu?” vroeg ik vol spanning.
“Nu moeten we elke plek onderzoeken!” zei Grom enthousiast.
We begonnen bij de oude boom die al jaren in onze tuin stond. Grom boog zich voorover en keek onder de wortels terwijl ik voorzichtig naast hem zat op mijn stoel.
“Oeps!” riep Grom plotseling uit toen hij iets vond tussen de wortels: een oude munt!
“Dat is zeker geen gewone munt,” zei hij terwijl hij het aan mij gaf. Het glinsterde mooi in het zonlicht.
“We hebben al één schat gevonden!” juichte ik blij.
Na onze ontdekking gingen we verder naar het hek waar veel bloemen groeiden. We keken goed tussen de bloemen en vonden kleine schelpen die daar waren gewaaid door de wind vanuit het nabijgelegen strand.
Bij het vijvertje vonden we zelfs kleurrijke stenen die er uitzagen als edelstenen!
Na uren zoeken hadden we veel mooie dingen verzameld: munten, schelpen, stenen en zelfs enkele bijzondere bladeren die er anders uitzagen dan normaal.
Toen we klaar waren met zoeken, zaten we samen onder de oude boom met al onze vondsten verspreid voor ons uitgestald.
“Dit was geweldig!” riep ik uitgelaten terwijl ik naar alles keek wat we hadden gevonden.
Grom knikte instemmend: “Ja! En weet je wat? De echte schat is niet alleen wat je vindt, maar ook wie je ontmoet tijdens je avontuur.”
Ik voelde me gelukkig toen Grom dat zei. Hij had gelijk; dit avontuur was speciaal omdat wij dit samen deden!
De zon begon langzaam onder te gaan en kleurde de lucht prachtig oranje en roze toen Grom zich oprichtte om afscheid te nemen.
“Ik moet nu gaan,” zei hij met spijt in zijn stem, maar ook met vreugde in zijn ogen omdat we zo’n leuke tijd hadden gehad samen.
“Kom snel terug!” riep ik terwijl hij zich omdraaide om weg te lopen naar de rand van mijn tuin waar hij weer groter leek dan ooit tevoren.
“Ik zal terugkomen voor meer avonturen!” beloofde Grom voordat hij verdween achter het hek van mijn tuin.
Die avond kon ik niet stoppen met denken aan alles wat er gebeurd was: hoe een gewone dag veranderde in iets magisch door één ontmoeting met een reus in mijn achtertuin.
Vanaf die dag wist ik dat avontuur altijd dichtbij kon zijn, zolang je maar openstaat voor nieuwe vrienden en nieuwe ervaringen.
En wie weet? Misschien komt Grom wel terug voor nog meer spannende ontdekkingen!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes