Er was eens een jongen genaamd Sam. Sam was een dromer. Hij hield van sterren en de nacht. Elke avond ging hij naar buiten om naar de lucht te kijken. De sterren leken wel kleine lampjes die hem iets vertelden. Maar Sam was ook anders dan andere jongens. Hij had moeite met praten en met nieuwe dingen. Soms voelde hij zich alleen.
Op een avond, terwijl hij naar de sterren keek, zag hij iets bijzonders. Een grote, glinsterende ster viel uit de lucht! Het viel niet ver van zijn huis, in het bos achter zijn tuin. Sam voelde een kriebel in zijn buik. Wat als die ster hem iets wilde vertellen? Hij besloot om op avontuur te gaan.
Sam pakte zijn rugzak en deed er wat spullen in: een zaklamp, wat koekjes en zijn favoriete boek over sterren. Hij trok zijn jas aan en ging op pad. Het bos was donker en stil, maar Sam vond het niet eng. De bomen leken wel vrienden die hem aanmoedigden.
Na een tijdje lopen, kwam hij bij een open plek in het bos. Daar lag de ster! Het was geen gewone ster; het was groot en glanzend met kleuren die Sam nog nooit had gezien: blauw, paars en goud. Toen hij dichterbij kwam, hoorde hij een zachte stem.
"Hallo, Sam," zei de ster. "Ik ben Stella."
Sam keek verbaasd. "Je kunt praten?" vroeg hij.
"Ja," zei Stella met een glimlach. "Ik ben hier om je mee te nemen naar het sterrenland."
Sam's ogen werden groot van vreugde. "Het sterrenland? Wat is dat?"
"Het is een plek vol wonderen," legde Stella uit. "Daar kun je spelen met de sterren en leren over de ruimte."
Sam kon zijn geluk niet op! "Ja! Ik wil gaan!"
Stella straalde van blijdschap en zei: "Pak mijn hand."
Sam deed wat ze vroeg, en ineens voelde hij zich licht als een veertje. Ze stegen op in de lucht, hoger en hoger, tot ze boven de bomen waren! De wereld onder hen werd steeds kleiner totdat alles eruitzag als kleine blokjes.
Na een korte vlucht kwamen ze aan in het sterrenland. Het was prachtig! Overal waren sterren die dansten en sprongen in de lucht. Sommige sterren maakten muziek terwijl anderen lichtjes lieten zien in verschillende kleuren.
"Welkom!" riep een grote ster met een vriendelijke stem. "Ik ben Orion."
Sam voelde zich gelukkig tussen al deze sterren. Orion vroeg: "Wat wil je doen?"
"Ik wil leren over de ruimte!" zei Sam enthousiast.
Orion knikte goedkeurend en leidde Sam rond het sterrenland. Ze bezochten verschillende plekken waar elke ster iets anders deed: sommige maakten prachtige tekeningen in de lucht, anderen vertelden verhalen over verre planeten.
Maar na een tijdje merkte Sam dat sommige sterren verdrietig waren. Hij vroeg aan Stella: "Waarom zijn ze zo droevig?"
Stella zuchtte zachtjes: "Sommige sterren willen graag dat mensen meer naar hen kijken en hun verhalen horen."
Sam dacht na over wat Stella zei. Hij wist hoe het voelde om niet gehoord te worden of om alleen te zijn.
"Wat kunnen we doen?" vroeg hij vastberaden.
"We kunnen samen hun verhalen vertellen," stelde Stella voor.
Dus gingen ze samen zitten met de sterren die verdrietig waren en luisterden naar hun verhalen over avonturen in de ruimte, over zwarte gaten en kometen die voorbijvlogen.
Sam vertelde ook zijn verhaal over hoe het is om anders te zijn, maar toch dromen te hebben zoals iedereen dat doet.
Langzaam maar zeker begonnen de sterren weer te stralen van blijdschap toen ze merkten dat iemand naar hen luisterde.
Na veel verhalen vertelde Orion dat het tijd was voor Sam om terug te gaan naar huis.
"Maar ik wil hier blijven!" riep Sam wanhopig.
Stella legde haar hand op zijn schouder: "Je kunt altijd terugkomen in je dromen."
Met die woorden nam Stella hem weer mee omhoog door de lucht terug naar huis.
Toen Sam weer veilig thuis was, keek hij nog één keer naar boven naar de nachtelijke hemel vol twinkelende sterren.
Vanaf die dag wist hij dat elke ster een verhaal had en dat zelfs als je anders bent, je altijd vrienden kunt maken – zelfs met sterren!
En zo eindigde Sams avontuur in het sterrenland, maar zijn liefde voor de ruimte bleef groeien elke nacht als hij naar boven keek.
Hij glimlachte bij het idee dat er altijd meer avonturen zouden komen – zowel op aarde als daarboven tussen de sterren.