Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De Betoverde Spiegel**
Er was eens een klein dorpje, omringd door hoge bergen en groene bossen. In dit dorpje woonde een meisje genaamd Lila. Lila was een vrolijk en nieuwsgierig meisje van tien jaar. Ze had lange, golvende haren en grote, heldere ogen. Ze hield van avontuur en ontdekkingen.
Op een dag besloot Lila om het oude huis aan de rand van het dorp te verkennen. Dit huis was al jaren verlaten. De mensen in het dorp zeiden dat het huis betoverd was. Maar Lila was niet bang. Ze vond het juist spannend.
Toen ze bij het huis aankwam, voelde ze een rilling over haar rug lopen. Het huis zag er oud en vervallen uit. De ramen waren gebroken en de deur hing scheef op zijn scharnieren. Lila duwde de deur open en stapte naar binnen.
Het was donker in het huis. De lucht rook muf en er lag stof op de vloer. Lila nam een diepe ademhaling en begon rond te kijken. In de hoek van de kamer zag ze iets glinsteren. Het was een grote spiegel, bedekt met stof.
Lila liep naar de spiegel toe en veegde het stof weg met haar hand. Toen ze in de spiegel keek, zag ze niet alleen zichzelf, maar ook iets anders: een prachtige tuin vol bloemen, bomen en dieren! "Wat is dit?" dacht Lila verbaasd.
Ze raakte de spiegel aan met haar hand, en tot haar grote verbazing voelde ze een warme gloed door haar vingers stromen. Plotseling begon de spiegel te trillen en voor Lila's ogen verscheen er een opening in de spiegel! Zonder na te denken stapte ze naar voren.
Lila viel door de opening en kwam terecht in de betoverde tuin die ze in de spiegel had gezien. De lucht was helder blauw en er waren kleurrijke bloemen overal om haar heen. Vogels zongen vrolijk in de bomen, en er waren vlinders die dansten in de lucht.
"Wow!" riep Lila uit terwijl ze rondkeek. "Dit is geweldig!" Ze begon door de tuin te lopen, genietend van alles wat ze zag.
Na een tijdje kwam Lila bij een groot kasteel dat midden in de tuin stond. Het kasteel had torens die hoog boven haar uittorenden en gouden deuren die glinsterden in het zonlicht. Lila voelde zich aangetrokken tot het kasteel en besloot om naar binnen te gaan.
Binnenin het kasteel was alles nog mooier dan buiten! Er waren prachtige kamers met gouden meubels, kleurrijke tapijten en schilderijen aan de muren die leken te bewegen als je ernaar keek. Maar wat Lila echt opviel, was een andere spiegel aan de muur van één van de kamers.
Deze spiegel leek nog magischer dan de eerste! Terwijl Lila dichterbij kwam, hoorde ze zachte stemmen fluisteren vanuit de spiegel: "Help ons... help ons..."
Lila schrok even maar voelde ook nieuwsgierigheid opkomen. "Wie zijn jullie?" vroeg ze hardop.
"We zijn betoverde prinsessen," antwoordden de stemmen samen. "We zijn gevangen in deze spiegel door een boze tovenaar."
"Wat kan ik doen om jullie te helpen?" vroeg Lila vastberaden.
"Je moet drie taken volbrengen," zei één van de prinsessen met een zachte stem. "Als je dat doet, kunnen we vrij komen."
Lila knikte enthousiast: "Ik ben klaar voor avontuur!"
De eerste taak was om een gouden appel te vinden die hoog in een boom groeide aan de rand van de tuin. De boom was erg hoog, maar Lila gaf niet op. Ze klom snel omhoog totdat ze bij takken kwam waar veel appels hingen, maar geen enkele was goud!
Na even zoeken ontdekte ze eindelijk één gouden appel tussen alle groene appels! Ze plukte hem voorzichtig uit de boom en klom weer naar beneden met trots.
De tweede taak was moeilijker: ze moest water halen uit een magische bron die diep in het bos lag achter het kasteel. Het water zou helder zijn als kristal en zou helpen om hun betovering op te heffen.
Lila liep dapper door het bos totdat ze bij de bron kwam. Het water glinsterde prachtig onder het zonlicht! Ze vulde snel haar fles met water voordat ze terugkeerde naar het kasteel.
De laatste taak was misschien wel het moeilijkst: Lila moest tegen de boze tovenaar vechten die hen had betoverd! De prinsessen vertelden haar dat hij zich vaak verstopte achter zijn donkere magie in het bos.
Met vastberadenheid ging Lila terug naar het bos waar zij zich voorbereidde op haar laatste uitdaging. Na enige tijd vond zij eindelijk de tovenaar; hij zat onder een grote boom met zijn zwarte mantel om hem heen gewikkeld.
"Wat kom jij hier doen?" gromde hij terwijl hij zijn ogen op Lila richtte.
"I-ik ben hier om jou tegen te houden!" zei Lila dapper ondanks dat haar hart snel klopte.
De tovenaar lachte spottend: "Jij? Een klein meisje? Dat zal je nooit lukken!"
Maar toen herinnerde Lila zich iets wat één van de prinsessen had gezegd over moed hebben tegen kwaad: “Je moet geloven in jezelf.” Met al haar moed verzameld riep zij: “Ik geloof dat ik sterk genoeg ben!”
Ze pakte snel één van haar appels uit haar tas (de gouden appel) en gooide deze naar hem toe! De appel raakte hem recht op zijn hoofd waardoor hij verrast achterover viel!
In dat moment begon er licht rondom hen heen te stralen; dit licht kwam vanuit zowel Lila als vanuit alle prinsessen die nu vrij waren gekomen uit hun betovering!
De tovenaar schreeuwde woedend terwijl hij langzaam verdween in rook; zijn magie kon niet langer bestaan tegen zo veel moed!
Licht vulde nu alles rondom hen; toen alles weer rustig werd stonden alle prinsessen naast elkaar met blije gezichten!
"Dank je wel!" riepen zij samen terwijl zij hun handen omhoog staken; “Je hebt ons gered!”
Lila voelde zich trots maar ook gelukkig; zij had vrienden gemaakt voor altijd!
En zo keerden zij samen terug naar het kasteel waar feest werd gevierd; muziek klonk doorheen elke kamer terwijl iedereen danste vol vreugde!
Uiteindelijk leidde één van hen – Prinses Mira – hen weer terug naar die bijzondere spiegel zodat ook anderen konden genieten van deze magische wereld!
En zo eindigde dit avontuur voor nu; maar wie weet wat voor nieuwe avonturen nog zouden komen? Want elke keer als iemand durfde dromen kon magie ontstaan…
En zo leefden zij nog lang gelukkig!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes