Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De verborgen wereld achter het schilderij**
Er was eens een klein dorpje genaamd Zonnedorp. In dit dorpje woonde een meisje genaamd Lotte. Lotte was een nieuwsgierig meisje met grote, heldere ogen en een glimlach die altijd op haar gezicht stond. Ze hield van avontuur en ontdekkingen. Op een dag besloot ze om de oude, stoffige zolder van haar grootouders te verkennen.
De zolder was vol met oude spullen: kisten, boeken en meubels die al jaren niet meer gebruikt waren. Lotte vond het heerlijk om tussen al deze dingen te snuffelen. Terwijl ze door de ruimte liep, viel haar oog op een groot, oud schilderij dat aan de muur hing. Het schilderij was bedekt met stof en leek al heel lang niet meer bekeken te zijn.
Lotte veegde het stof weg en keek goed naar het schilderij. Het toonde een prachtig landschap met groene heuvels, kleurrijke bloemen en een helderblauwe lucht. Maar wat haar het meest fascineerde, was de kleine deur die in de rechterhoek van het schilderij zat. De deur leek echt te zijn! Lotte kon niet geloven wat ze zag.
Ze leunde dichterbij en voelde een vreemde aantrekkingskracht naar het schilderij toe. "Wat als ik door die deur kan gaan?" dacht ze bij zichzelf. Haar hart klopte sneller van opwinding. Ze besloot om het uit te proberen.
Lotte stak haar hand uit naar de deur op het schilderij en tot haar verbazing voelde ze dat de deur echt open ging! Een fel licht straalde uit de opening en voor ze het wist, werd ze naar binnen getrokken.
Toen Lotte haar ogen opendeed, bevond ze zich in een prachtige wereld. De lucht was helder en fris, en overal om haar heen bloeiden kleurrijke bloemen. De heuvels waren groen en vol leven. Lotte kon niet geloven dat ze in het schilderij was gestapt!
Ze begon rond te lopen en ontdekte al snel dat deze wereld vol magie zat. Vogels zongen vrolijk in de bomen, en er waren kleine dieren die speels rondhuppelden. Lotte voelde zich gelukkig en vrij.
Terwijl ze verder liep, kwam ze bij een klein dorpje dat leek op Zonnedorp, maar dan veel mooier. De huizen waren gemaakt van kleurrijke stenen en hadden daken van bloemen in plaats van dakpannen. De mensen hier waren vriendelijk en lachten veel.
"Welkom in Kleurenland!" zei een vrouw met lange haren die vol bloemen zat. "Ik ben Mira, de bewaker van deze wereld."
Lotte stelde zich voor en vertelde Mira hoe ze hier terecht was gekomen. Mira glimlachte begrijpend. "Je hebt de magie van het schilderij ontdekt," zei ze. "Maar pas op! Niet iedereen kan deze wereld zien."
Lotte vroeg zich af wat Mira bedoelde met 'niet iedereen'. Maar voordat ze verder kon vragen, nam Mira haar mee naar het dorpsplein waar allemaal kinderen aan het spelen waren.
"Dit is onze speeltuin," zei Mira trots. "Hier kunnen we samen spelen zonder zorgen." Lotte voelde zich meteen thuis tussen al deze blije kinderen.
Ze speelden spelletjes zoals tikkertje, verstoppertje en zelfs vliegeren met kleurrijke vliegers die hoog in de lucht dansten. Lotte lachte harder dan ooit tevoren.
Na een tijdje vroeg Lotte aan Mira of zij ook ooit terug naar haar eigen wereld kon gaan. Mira knikte langzaam: "Ja, maar je moet altijd terugkomen als je kunt."
De zon begon onder te gaan, waardoor alles in Kleurenland nog mooier leek dan voorheen. Maar Lotte wist dat het tijd werd om terug te gaan naar Zonnedorp.
Met pijn in haar hart nam ze afscheid van Mira en de andere kinderen. Ze beloofde hen dat ze snel zou terugkomen.
Toen Lotte weer door de deur stapte in het schilderij, voelde ze zich anders dan voorheen; gelukkiger en avontuurlijker dan ooit tevoren.
Thuis vertelde ze haar grootouders over wat er gebeurd was op zolder, maar zij geloofden haar niet helemaal; zij dachten dat Lotte gewoon fantaseerde zoals elk kind soms doet.
Maar Lotte wist beter! Ze had iets bijzonders meegemaakt dat niemand anders kon begrijpen.
De dagen gingen voorbij, maar elke keer als Lotte op zolder kwam kijken naar het schilderij, voelde ze weer diezelfde aantrekkingskracht om terug te keren naar Kleurenland.
Op een dag besloot ze opnieuw door de deur te stappen om weer avonturen te beleven met Mira en de andere kinderen daar.
In Kleurenland leerde Lotte veel nieuwe dingen: over vriendschap, moed en vooral over zichzelf. Ze ontdekte dat zij sterker was dan zij ooit had gedacht.
Elke keer als zij terugkeerde naar Zonnedorp vertelde zij verhalen over Kleurenland aan andere kinderen in haar dorpje; sommige geloofden haar verhalen wel terwijl anderen lachten of twijfelden aan wat zij vertelde.
Maar dat maakte niet uit voor Lotte; zij wist dat er magie bestond achter het oude schilderij op zolder!
En zo bleef zij elke keer weer terugkeren naar die verborgen wereld achter het schilderij; waar dromen werkelijkheid werden en waar vriendschappen voor altijd zouden blijven bestaan.
En zo leefde Lotte nog lang gelukkig tussen twee werelden: één vol dagelijkse sleur in Zonnedorp en één vol magie in Kleurenland!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes