Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het verhaal over een dappere konijn**
Er was eens een klein konijn dat Benny heette. Benny woonde in een groot, groen bos vol met bomen, bloemen en vrolijke dieren. Hij had een zachte, witte vacht en grote, nieuwsgierige ogen. Maar Benny was niet zoals de andere konijnen. Hij had één achterpoot die niet goed werkte. Hierdoor kon hij niet zo snel rennen als zijn vriendjes.
Benny voelde zich soms verdrietig omdat hij niet mee kon doen met de spelletjes van de andere konijnen. Ze sprongen en renden door het gras, terwijl Benny vaak achterbleef. Maar Benny was dapper. Hij gaf nooit op en zocht altijd naar manieren om te spelen.
Op een zonnige dag kwam er een nieuw dier in het bos: een slimme eekhoorn genaamd Ella. Ella had mooie, bruine ogen en een pluizige staart. Ze zag Benny zitten onder een boom en besloot naar hem toe te gaan.
"Hallo! Ik ben Ella," zei ze vrolijk.
"Hallo," antwoordde Benny verlegen.
"Waarom speel je niet met de andere konijnen?" vroeg Ella nieuwsgierig.
Benny zuchtte. "Ik kan niet zo snel rennen als zij."
Ella dacht even na. "Maar je kunt toch ook andere dingen doen? Je hoeft niet altijd te rennen!"
Benny keek op. "Wat bedoel je?"
Ella glimlachte. "Laten we samen iets bedenken! We kunnen iets leuks doen zonder te rennen."
Benny voelde zich beter door haar woorden. "Dat klinkt leuk!" zei hij enthousiast.
Samen gingen ze op zoek naar iets om te spelen. Ze vonden een grote boom met dikke takken die laag bij de grond hingen. Ella klom omhoog en zei: "Kijk, ik kan hier bovenop zitten! Jij kunt onder de boom blijven en mij helpen."
Benny vond het leuk om Ella aan te moedigen terwijl ze boven in de boom zat. Hij klapte in zijn pootjes elke keer als ze iets leuks deed, zoals een salto maken of zich verstoppen achter de takken.
Na een tijdje zei Ella: "Nu is het jouw beurt! Wat wil jij doen?"
Benny dacht goed na en kreeg toen een idee. "Ik kan mijn eigen spel verzinnen! We kunnen verstoppertje spelen, maar dan moet ik wel mijn eigen manier vinden om te verstoppen."
Ella vond dat geweldig! Ze telde tot tien terwijl Benny zich verstopt achter een grote steen vlakbij de boom.
Toen Ella klaar was met tellen, begon ze te zoeken. Het was moeilijk om Benny te vinden omdat hij zo stil was! Na enkele minuten vond ze hem eindelijk.
"Je bent echt goed in verstoppen!" zei Ella blij.
Benny lachte trots. "Dank je! Dit is leuk!"
De dagen gingen voorbij en Benny en Ella werden beste vrienden. Ze speelden elke dag samen en ontdekten nieuwe manieren om plezier te hebben zonder dat Benny snel hoefde te rennen.
Op een dag hoorden ze geruchten over een grote wedstrijd in het bos: De Grote Bosrace! Alle dieren waren druk bezig met trainen voor deze race, maar Benny voelde zich verdrietig toen hij hoorde dat hij daar niet aan mee kon doen vanwege zijn beperking.
Ella merkte dat haar vriendje somber was en vroeg: "Wat is er aan de hand, Benny?"
"Iedereen doet mee aan de race," zei hij met gebroken stem, "maar ik kan niet meedoen omdat ik niet snel genoeg ben."
Ella dacht even na voordat ze sprak: "Waarom probeer je het niet gewoon? Misschien kun je iets anders doen dan rennen."
Benny keek haar aan met grote ogen vol hoop. "Wat bedoel je?"
"We kunnen samen trainen!" zei Ella enthousiast. "Je kunt misschien wel meedoen op jouw manier!"
Benny voelde zijn hart sneller kloppen van blijdschap. Samen bedachten ze hoe ze konden trainen voor de race zonder dat Benny snel hoefde te rennen.
Ze maakten een plan: elke dag zouden ze oefenen met verschillende dingen die Benny wel kon doen, zoals springen over kleine takken of rollen over het gras.
De weken gingen voorbij en steeds meer dieren hoorden van hun trainingen. Sommige dieren lachten zelfs om hen omdat ze dachten dat het onmogelijk was voor Benny om mee te doen aan de race.
Maar Benny gaf niet op! Met elk sprongetje werd hij sterker en zelfverzekerder dankzij zijn vriendin Ella die altijd naast hem stond.
Op de dag van De Grote Bosrace waren alle dieren aanwezig: konijnen, eekhoorns, vogels en zelfs herten stonden klaar aan de startlijn.
Benny voelde zich zenuwachtig toen hij naar alle snelle dieren keek die naast hem stonden. Maar toen zag hij Ella die hem bemoedigend toeknikte vanuit het publiek.
De fluit ging af en alle dieren begonnen te rennen! Terwijl zij snel vooruit schoten, begon Benny rustig zijn eigen tempo aan te houden.
Hij sprong over takken zoals hij had geoefend en rolde af en toe als het nodig was om verder vooruit te komen zonder zich moe of overweldigd te voelen door snelheid.
Langzaam maar zeker kwam hij dichter bij de finishlijn terwijl sommige dieren al moe waren van hun snelle start!
Toen hij bijna bij de finishlijn kwam, hoorde hij het publiek juichen voor hem!
"Benny! Je kunt het!" schreeuwden ze vol enthousiasme!
Met al zijn kracht sprong hij nog één keer omhoog voordat hij over de finishlijn rolde!
Toen iedereen zag wat er gebeurde, barstten ze in applaus uit!
Benny had De Grote Bosrace voltooid op zijn eigen manier!
Hij voelde zich zo trots dat hij dit had gedaan ondanks alles wat anderen hadden gezegd!
Na afloop kwam iedereen naar hem toe om hem feliciteren - zelfs degenen die eerst hadden gelachen!
"Je bent echt dapper!" zei één van de andere konijnen bewonderend.
"Ja," voegde Ella toe met glinsterende ogen vol trots voor haar vriendje, “jij hebt ons allemaal laten zien wat moed betekent!”
Vanaf die dag wist iedereen in het bos dat dapperheid niet altijd gaat om snelheid of kracht; soms gaat het gewoon om doorzetten ondanks wat anderen denken of zeggen!
En zo leefden Benny en Ella nog lang gelukkig verder in hun mooie bos vol avontuur – samen sterk tegen alles wat hen tegenstond!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes