Er was eens een jongen genaamd Sam. Sam was een gewone jongen van tien jaar. Hij had bruin haar en grote, nieuwsgierige ogen. Sam woonde in een klein huis met zijn ouders en zijn kat, Minoes. Minoes was een schattige, zwarte kat met witte pootjes. Sam hield heel veel van Minoes.
Sam had een groot probleem. Hij was bang voor het donker. Elke avond als het tijd was om naar bed te gaan, voelde hij een rilling over zijn rug lopen. Hij dacht altijd aan de dingen die onder zijn bed konden zitten. Wat als er monsters waren? Wat als ze hem zouden pakken? Daarom deed hij altijd snel het licht uit en kroop hij onder de dekens.
Op een avond, toen Sam weer in bed lag, hoorde hij iets ritselen onder zijn bed. Zijn hart klopte snel. "Wat is dat?" dacht hij. Hij durfde niet te kijken. Maar toen hoorde hij een zachte stem zeggen: "Help me alsjeblieft!"
Sam schrok en trok de dekens over zijn hoofd. Maar de stem klonk zo verdrietig dat hij besloot om toch te kijken. Voorzichtig keek hij onder zijn bed en wat zag hij? Een klein, groen wezentje met grote ogen en lange oren! Het wezentje keek naar hem met een angstige blik.
"Wie ben jij?" vroeg Sam stotterend.
"Ik ben Lilo," zei het wezentje zachtjes. "Ik kom uit de verborgen wereld onder je bed."
Sam kon het niet geloven. Een verborgen wereld? Onder zijn bed? "Wat doe je hier?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Ik ben op de vlucht voor de schaduwen," zei Lilo met trillende stem. "Ze willen me pakken omdat ik anders ben."
Sam voelde medelijden met Lilo. "Wat kan ik doen om je te helpen?" vroeg hij.
Lilo keek hem aan met grote ogen vol hoop. "Je moet me helpen om terug te keren naar mijn wereld voordat de schaduwen komen."
Sam knikte vastberaden. "Ik zal je helpen! Maar hoe kunnen we dat doen?"
Lilo glimlachte voorzichtig en zei: "Je moet drie dingen vinden: een glinsterende ster, een druppel zonlicht en een vleugje lach."
Sam dacht na over wat Lilo had gezegd. "Waar kan ik die dingen vinden?"
Lilo wees naar het raam van Sam's kamer. "De glinsterende ster is daarboven in de lucht! De druppel zonlicht kun je vangen in de ochtend, en de lach... die vind je bij vrienden."
Sam knikte opnieuw en besloot dat hij deze uitdaging aan wilde gaan.
De volgende ochtend stond Sam vroeg op voordat de zon opkwam. Hij ging naar buiten en keek naar de lucht vol sterren. Hij zocht naar de mooiste ster die hij kon vinden.
Na even zoeken zag hij een heldere ster die schitterde als geen ander! Met al zijn kracht deed Sam een wens: “Ik wens dat deze ster mij helpt!” En tot zijn verbazing viel er ineens iets uit de lucht! Het was een kleine glinsterende ster die in zijn hand viel.
"Dat is één!" riep Sam blij.
Later die dag ging Sam naar school en vertelde aan zijn vrienden over Lilo en hun avontuur. Zijn vrienden lachten en vonden het verhaal geweldig! Ze hielpen hem lachen door grappen te maken en gekke gezichten te trekken.
Toen ze samen lachten, voelde Sam iets bijzonders gebeuren; er kwam echt een vleugje lach uit hun spelletjes! Hij verzamelde dit vleugje in een klein potje dat hij bij zich had.
"Dat is twee!" zei Sam enthousiast.
De volgende ochtend ging Sam weer vroeg op pad om de druppel zonlicht te vangen. Hij wachtte tot de zon opkwam achter de bomen en toen sprong hij vrolijk rond in het gras totdat er eindelijk zonlicht op zijn hand viel!
Met veel geduld ving hij dit zonlicht in een klein flesje dat glinsterde als goud.
"Dat is drie!" juichte Sam terwijl hij terugliep naar huis.
Toen alles verzameld was, ging Sam weer naar boven naar zijn kamer waar Lilo nog steeds onder het bed zat te wachten.
"We hebben alles!" zei Sam vol enthousiasme terwijl hij alles liet zien aan Lilo.
Lilo sprong blij omhoog van vreugde! “Nu kunnen we terugkeren!” zei ze terwijl ze haar handen omhoog hielden voor wat magie zou komen.
Samen maakten ze een cirkel met alle drie dingen: de glinsterende ster, het vleugje lach en de druppel zonlicht. Lilo begon zachtjes te zingen terwijl ze rondjes draaide:
“Ster van licht, Lach zo fijn, Breng ons samen, In jouw schijn.”
Plotseling begon alles te schitteren! De kamer vulde zich met licht en voor Sam's ogen verscheen er een poort van kleuren onder zijn bed!
“Ga nu snel!” riep Lilo terwijl ze hem aanspoorde om door de poort te stappen.
Sam twijfelde even maar voelde dan moed in zichzelf groeien; dit was zijn kans om iets bijzonders mee te maken!
Hij stapte door de poort samen met Lilo en plotseling bevond hij zich in een prachtige wereld vol kleuren, bloemen die zongen, bomen die dansten, en dieren die spraken!
“Welkom in mijn wereld!” zei Lilo blij terwijl ze rondhuppelde tussen al het moois om hen heen.
Sam kon niet geloven wat hij zag; dit was veel mooier dan alles wat hij ooit had gezien!
Ze speelden samen met andere wezens uit deze verborgen wereld; ze maakten nieuwe vrienden, dansten op muziek van zingende bloemen, en genoten van heerlijke vruchten die nooit eerder waren geproefd.
Maar na verloop van tijd wist Sam dat het tijd was om terug te gaan naar huis voordat zijn ouders zich zorgen zouden maken.
“Dank je wel voor alles,” zei Sam tegen Lilo terwijl ze weer bij de poort stonden.
“Jij bent dapper,” antwoordde Lilo met glinsterende ogen.
“En jij ook,” zei Sam terug.
Ze gaven elkaar nog één laatste knuffel voordat Sam door de poort stapte.
Terug in zijn kamer voelde alles weer normaal aan; maar nu wist hij dat er magie bestond onder zijn bed.
Vanaf die dag had Sam geen angst meer voor het donker of wat er onder zijn bed zat.
Want wie weet welke avonturen daar nog meer op hem wachtten?
En zo eindigde hun avontuur – maar misschien begon er wel iets nieuws…