Kinderverhaaltje: Sam en de tijdmachine (door een chagrijnige troll)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**Sam en de Tijdmachine**

Er was eens een jongen genaamd Sam. Sam was twaalf jaar oud en hij woonde in een klein dorpje. Hij had een grote nieuwsgierigheid en hield van avontuur. Elke dag na school ging hij naar het bos achter zijn huis. Daar speelde hij met zijn vrienden, maar soms was hij alleen.

Op een dag, terwijl Sam door het bos liep, zag hij iets glinsteren tussen de bomen. Hij liep ernaartoe en ontdekte een oude, roestige machine. Het was een vreemde machine met veel knoppen en lichten. Sam kon zijn ogen niet geloven. Wat was dit? Een robot? Een voertuig? Of misschien wel iets anders?

Sam besloot om dichterbij te komen. Toen hij de machine aanraakte, voelde hij een vreemde energie door zijn lichaam stromen. Hij keek rond en zag dat er niemand in de buurt was. Voorzichtig drukte hij op een grote rode knop.

Plotseling begon de machine te trillen en te zoemen. Lichten flitsten aan en de lucht om hem heen leek te veranderen. Sam voelde zich duizelig worden en voor hij het wist, was alles om hem heen zwart.

Toen Sam weer bijkwam, lag hij op de grond. Hij keek om zich heen en zag dat het bos er anders uitzag. De bomen waren groter en de lucht was helderder. Wat was er gebeurd? Had de machine hem naar een andere tijd gestuurd?

Sam stond op en begon te lopen. Na een tijdje kwam hij bij een klein dorpje aan. De huizen waren van hout en leken heel oud. Mensen liepen rond in vreemde kleren die Sam nog nooit eerder had gezien.

“Hallo!” riep Sam naar een jongen die voorbij liep.

De jongen stopte en keek verbaasd naar Sam. “Wie ben jij?” vroeg hij.

“Ik ben Sam,” antwoordde hij snel. “Ik kom uit het dorp verderop.”

“Dat is vreemd,” zei de jongen, “want wij wonen hier al heel lang.”

Sam begreep dat deze jongen niet wist wat een tijdmachine was of waar hij vandaan kwam. “Wat is dit voor plek?” vroeg Sam nieuwsgierig.

“Dit is ons dorp,” zei de jongen trots. “Wij leven hier zoals onze ouders dat deden.”

Sam vond het leuk om meer te leren over deze tijd. De jongen heette Joris en ze werden snel vrienden. Joris nam Sam mee naar zijn huis waar zijn familie hem verwelkomde met open armen.

De dagen gingen voorbij en Sam ontdekte veel nieuwe dingen over het leven in deze tijd. Hij hielp Joris met het melken van koeien, leerde hoe je brood bakt en speelde spelletjes met andere kinderen uit het dorp.

Maar na een paar dagen begon Sam zijn eigen tijd te missen. Hij miste zijn vrienden, zijn school en zelfs zijn huiswerk! Op een avond vertelde hij Joris over de tijdmachine die hem hier had gebracht.

“Een tijdmachine?” vroeg Joris met grote ogen. “Dat klinkt geweldig! Hoe werkt het?”

“Ik weet het niet precies,” zei Sam eerlijk, “maar ik moet terug naar mijn eigen tijd.”

Joris begreep hoe belangrijk dit voor Sam was en samen besloten ze om terug te gaan naar de plek waar Sam de machine had gevonden.

De volgende ochtend vertrokken ze vroeg in de ochtend voordat iedereen wakker was. Ze liepen door het bos totdat ze eindelijk bij de oude machine kwamen.

“Hier is het!” riep Sam blij.

Joris keek naar de machine met verwondering. “Wat nu?” vroeg hij.

“Ik denk dat ik weer op die rode knop moet drukken,” zei Sam terwijl hij nerveus naar de knoppen keek.

Joris knikte bemoedigend, maar ook bezorgd dat dit misschien wel hun laatste avontuur samen zou zijn.

Sam drukte op de rode knop en opnieuw begon alles te trillen en te zoemen. Lichten flitsten weer om hen heen, maar deze keer voelde het anders aan; sterker, sneller…

En toen werd alles zwart.

Toen Sam weer bijkwam, lag hij weer op dezelfde plek als waar alles begon: in het bos achter zijn huis! Hij sprong op van blijdschap toen hij besefte dat hij terug was!

“Ja!” riep hij uitgelaten terwijl hij rondkeek naar alles wat zo vertrouwd leek: zijn huis, zijn tuin… alles!

Maar toen dacht hij aan Joris die nog steeds in die andere tijd zat. Zou Joris ooit weten wat er met hem gebeurd was? Zou iemand ooit ontdekken hoe je die tijdmachine kon gebruiken?

Sam besloot dat dit avontuur niet voor niets mocht zijn geweest; misschien kon hij later nog eens teruggaan om Joris te bezoeken of om meer avonturen te beleven!

Die avond zat Sam op zijn bed met veel gedachten in zijn hoofd over wat er allemaal gebeurd was tijdens zijn reis door de tijd.

Hij pakte papier en potlood om alles op te schrijven: hoe mooi het leven daar was geweest, hoe vriendelijk Joris had geholpen, maar ook hoe belangrijk vriendschap is – ongeacht waar of wanneer je bent.

En zo eindigde Sams avontuur met de tijdmachine – maar wie weet wat er nog meer zou komen? Misschien zou er ooit weer een kans komen voor nieuwe avonturen…

En zo droomde Sam verder over alle mogelijkheden die nog voor hem lagen – zowel in zijn eigen tijd als daarbuiten!

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes