Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De zoektocht naar het verloren speelgoed**
Er was eens een jongen genaamd Li. Li was een vrolijke jongen van acht jaar. Hij woonde in een klein dorpje in China. Het dorpje was omringd door groene bergen en heldere rivieren. Li hield van spelen met zijn vrienden en van avontuur.
Op een zonnige dag besloot Li om naar het park te gaan. Hij nam zijn favoriete speelgoed mee: een mooie, rode vlieger. De vlieger had een lange, kleurrijke staart die in de wind danste. Li kon niet wachten om te spelen.
Toen hij in het park aankwam, zag hij zijn vrienden al spelen. Ze renden rond en lachten luid. "Li! Kom snel!" riep zijn vriend Wang. "We gaan de vlieger oplaten!"
Li glimlachte en rende naar hen toe. Samen gingen ze naar een open plek in het park. Ze maakten de vlieger klaar en lieten hem omhoog stijgen. De vlieger vloog hoog de lucht in, als een grote, rode vogel.
Maar terwijl ze aan het spelen waren, begon de lucht te veranderen. Donkere wolken kwamen opzetten en de wind werd sterker. "Laten we snel naar huis gaan!" zei Mei, een ander vriendinnetje van Li.
Ze renden weg van het park, maar toen ze thuis waren, merkte Li iets vreselijks op: zijn vlieger was verdwenen! "Oh nee! Mijn vlieger!" riep hij wanhopig.
Li voelde zich verdrietig en alleen. Zijn vrienden probeerden hem op te vrolijken, maar dat lukte niet goed. "Ik moet mijn vlieger terugvinden," zei hij vastberaden.
De volgende dag besloot Li om op zoek te gaan naar zijn verloren speelgoed. Hij vroeg zijn vrienden om hem te helpen. Wang en Mei waren meteen bereid om mee te gaan.
"Waar moeten we beginnen?" vroeg Wang.
"Misschien kunnen we teruggaan naar het park," stelde Mei voor.
Ze gingen samen terug naar het park waar ze gisteren hadden gespeeld. De lucht was nu helder en blauw, maar de vlieger was nergens te bekennen.
"Misschien is de vlieger weggewaaid," zei Wang terwijl hij rondkeek.
"Ja, misschien is hij in de bomen beland," voegde Mei toe.
Ze keken omhoog naar de bomen die rondom het park stonden. Maar er was geen teken van de rode vlieger.
"Wat als we verder zoeken?" stelde Li voor. "Misschien is hij ergens anders."
De drie vrienden besloten om door het dorp te lopen en iedereen te vragen of ze de vlieger hadden gezien. Ze klopten aan bij huizen en vroegen aan mensen die ze tegenkwamen: "Hebben jullie mijn rode vlieger gezien?"
Sommige mensen schudden hun hoofd, terwijl anderen vriendelijk lachten maar niets wisten van de vlieger.
Na een tijdje kwamen ze bij een oude man die op een bankje zat in het park. Hij had grijze haren en droeg een grote hoed.
"Hallo meneer," zei Li voorzichtig. "Heeft u misschien mijn rode vlieger gezien?"
De oude man keek even na en zei toen: "Ja, ik heb iets roods zien vliegen over de heuvel daar." Hij wees naar een heuvel aan de rand van het dorp.
Li's ogen glinsterden van hoop. "Dank u wel!" riep hij blij.
Ze renden snel richting de heuvel, hun harten klopten snel van spanning en enthousiasme. Toen ze boven op de heuvel kwamen, keken ze uit over het landschap beneden hen.
Daar beneden zagen ze iets dat leek op hun rode vlieger! Het lag vast tussen enkele struiken aan de rand van een veld vol bloemen.
"Daar is hij!" schreeuwde Mei blij.
Ze renden zo snel als ze konden naar beneden om hun geliefde speelgoed terug te halen. Toen ze bij de struiken aankwamen, zagen ze dat er meer dan alleen hun vlieger lag; er lagen ook andere dingen: ballen, poppen en zelfs knuffels!
"Wat is dit?" vroeg Wang verbaasd terwijl hij naar alle verloren spullen keek.
Li pakte zijn vlieger uit de struiken en hield hem trots omhoog. "Dit is geweldig! Maar wat doen al deze spullen hier?"
Net toen ze zich afvroegen wat er aan de hand was, verscheen er een klein meisje uit het veld vol bloemen. Ze had lange vlechten en droeg een kleurrijke jurk.
"Hallo! Ik ben Lian," zei ze met een glimlachje op haar gezicht. "Dit is mijn verzamelplek voor verloren speelgoed."
Li keek haar verbaasd aan: "Verloren speelgoed? Waarom verzamel je dat?"
Lian legde uit: "Ik vind alle verloren dingen die ik zie tijdens mijn wandelingen hier in het veld of in het dorpje." Ze wees naar alle spullen rondom hen. "Ik breng ze hierheen zodat iemand anders ze kan vinden."
Li's hart maakte sprongetjes van blijdschap! Niet alleen had hij zijn eigen vlieger teruggevonden, maar ook veel andere kinderen konden hun verloren speelgoed terugkrijgen!
"Dank je wel Lian!" zei Li enthousiast terwijl hij haar hand schudde.
Lian glimlachte breed: “Jullie kunnen alles meenemen wat jullie willen!”
De vrienden keken rond en kozen enkele leuke dingen uit die zij graag wilden hebben; Wang nam een bal mee en Mei koos voor een schattige pop met grote ogen.
Voordat ze vertrokken bedankten ze Lian nogmaals voor haar goede werk met het verzamelen van al deze spullen.
Terug thuis vertelde Li enthousiast over hun avontuur aan zijn ouders en hoe belangrijk Lian’s werk was geweest voor hen allemaal.
Vanaf die dag gingen Li en zijn vrienden regelmatig terug naar Lian om samen met haar meer verloren speelgoed te zoeken of gewoon om met elkaar te spelen in het mooie veld vol bloemen.
En zo eindigde hun zoektocht niet alleen met geluk voor henzelf maar ook voor vele andere kinderen in hun dorpje.
Het verhaal over 'De zoektocht naar het verloren speelgoed' werd doorgegeven van generatie op generatie als herinnering aan vriendschap, avontuur én zorg voor elkaar.
En wie weet? Misschien ligt jouw verloren speelgoed ook wel ergens tussen bloemen of onder bomen...
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes