Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het wonderlijke verhaal van de zingende rivier**
Er was eens een klein dorpje, omringd door hoge bergen en groene bossen. In dit dorpje woonde een jongen genaamd Sam. Sam was een bijzondere jongen. Hij had een grote liefde voor de natuur en hield van het observeren van alles om hem heen. Maar Sam was ook anders dan de andere kinderen. Hij had autisme, wat betekende dat hij de wereld op zijn eigen manier zag.
Sam speelde vaak alleen. Hij vond het fijn om in de natuur te zijn. De bomen, de bloemen en vooral de rivier maakten hem gelukkig. De rivier stroomde rustig door het dorp en had een heldere, blauwe kleur. Sam noemde het "de zingende rivier". Soms, als de wind goed stond, leek het alsof de rivier zong. Het geluid was zacht en melodieus, als een ver weg liedje.
Op een dag besloot Sam om dichter bij de rivier te gaan zitten. Hij nam zijn schetsboek mee en begon te tekenen. Terwijl hij tekende, hoorde hij weer het gezang van de rivier. Het klonk anders dan normaal; het leek wel alsof de rivier hem iets wilde vertellen.
“Wat zing je vandaag?” vroeg Sam zachtjes aan de rivier.
Tot zijn grote verbazing antwoordde de rivier: “Ik zing over jou, Sam! Jij bent speciaal.”
Sam schrok even, maar voelde zich ook blij. “Jij kunt praten?” vroeg hij met grote ogen.
“Ja,” zei de rivier met een sprankelende stem. “Ik ben niet zomaar een rivier. Ik ben magisch! En ik wil je iets laten zien.”
Sam kon zijn oren niet geloven. Een zingende, pratende rivier? Dit was geweldig! “Wat wil je me laten zien?” vroeg hij nieuwsgierig.
“Volg me,” zei de rivier vrolijk terwijl ze haar water liet dansen over stenen en takken.
Sam stond op en volgde het water dat glinsterde in het zonlicht. De rivier leidde hem naar een verborgen plek achter enkele bomen. Daar ontdekte hij een prachtige waterval die in een helder meer viel.
“Dit is mijn geheim,” zei de rivier trots. “Hier komt mijn zang vandaan.”
Sam keek vol verwondering naar het meer dat glinsterde als diamanten in het licht van de zon. Het water was zo helder dat hij zijn eigen spiegelbeeld kon zien.
“Waarom zing je?” vroeg Sam terwijl hij naar het water keek.
“Ik zing om vreugde te brengen,” antwoordde de rivier. “Maar soms voel ik me alleen omdat niemand echt naar me luistert.”
Sam knikte begrijpend. Hij wist hoe dat voelde; soms voelde hij zich ook alleen omdat anderen hem niet altijd begrepen.
“Ik wil je helpen,” zei Sam vastberaden. “Ik kan mensen vertellen over jou!”
De rivier sprankelde van blijdschap: “Dat zou geweldig zijn! Maar hoe ga je dat doen?”
Sam dacht na en kreeg een idee: “Ik organiseer een feest! Dan kan ik iedereen uitnodigen om naar jou te komen luisteren!”
De volgende dagen werkte Sam hard aan zijn plan. Hij maakte kleurrijke uitnodigingen met tekeningen van bloemen en dieren die in en rond de rivier leefden. Hij nodigde alle kinderen uit het dorp uit voor ‘Het Zingende Rivier Feest’.
Op de dag van het feest waren er veel kinderen aanwezig, maar ze keken eerst wat vreemd naar Sam toen ze hoorden over zijn idee om naar de zingende rivier te luisteren.
“Kom op!” riep Sam enthousiast terwijl hij hen naar de oever leidde.
Toen ze bij de rivier kwamen, hoorde iedereen haar zachte gezang voor het eerst echt goed. De kinderen stonden versteld; ze hadden nooit geweten dat water zo mooi kon klinken!
De zang vulde hun harten met vreugde en al snel dansten ze rond het water terwijl ze lachten en zongen samen met de zingende rivier.
“Dit is geweldig!” riep één van de meisjes terwijl ze haar handen omhoog hielden in blijdschap.
De kinderen begonnen samen spelletjes te spelen aan de oever van het meer, terwijl Sam rustig zat te genieten van alles wat er gebeurde.
Na verloop van tijd kwam er zelfs een oude man uit het dorp bij hen staan. Hij had nog nooit eerder geluisterd naar watervallen of rivieren zoals deze voordat hij kwam kijken naar wat al die kinderen zo enthousiast maakte.
“Ik heb nooit geweten dat onze eigen rivier zo bijzonder was,” zei hij met ontzag in zijn stem.
Sam glimlachte trots; zijn plan werkte! Iedereen luisterde nu aandachtig naar wat hij altijd al gehoord had: muziek gemaakt door water dat stroomt over stenen en takken.
De dag eindigde met veel gelach, spelletjes en verhalen rond het kampvuur aan de oever van het meer onder sterrenhemel die fonkelden als vuurvliegjes in warme zomeravonden.
Toen iedereen moe maar gelukkig naar huis ging, voelde Sam zich voldaan en blij dat hij iets bijzonders had gedeeld met anderen – iets waar zij nu ook blij mee waren geworden.
Die nacht lag Sam in bed met een grote glimlach op zijn gezicht terwijl hij dacht aan alles wat er gebeurd was die dag – hoe speciaal hij zich voelde omdat hij iets unieks had ontdekt én gedeeld met anderen!
En zo werd ‘Het Zingende Rivier Feest’ elk jaar opnieuw gevierd in hun kleine dorpje, waar mensen samenkwamen om te luisteren naar hun magische vriend – die hen herinnerde aan schoonheid die soms verborgen ligt achter gewone dingen zoals water dat stroomt of muziek die ons hart raakt als we goed luisteren…
En zo leefden zij nog lang en gelukkig – samen met hun wonderlijke vriend: De Zingende Rivier!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes