Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De jongen die met regenbogen kon spelen**
Er was eens een jongen genaamd Sam. Sam woonde in een klein dorpje, omringd door hoge bergen en groene velden. Hij was een vrolijke jongen, maar hij had één probleem: hij had dyslexie. Dit betekende dat lezen en schrijven voor hem heel moeilijk waren. Soms zag hij letters dansen op het papier, en dat maakte hem verdrietig.
Sam hield van de natuur. Hij speelde vaak buiten, onder de blauwe lucht en tussen de bloemen. Op een dag, terwijl hij aan het spelen was, zag hij iets bijzonders. De zon scheen fel en er viel een lichte regen. Plotseling verscheen er een prachtige regenboog aan de hemel. De kleuren waren helder: rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.
Sam keek naar de regenboog en voelde iets in zijn hart. Het leek alsof de regenboog hem riep. "Wat als ik met de regenboog kan spelen?" dacht hij bij zichzelf. Hij besloot om naar het einde van de regenboog te rennen.
Hij rende door het gras en sprong over plassen water. De kleuren van de regenboog leken dichterbij te komen terwijl hij liep. Toen hij eindelijk bij het einde van de regenboog aankwam, vond hij iets verrassends: een grote pot vol met kleurige stenen!
Sam kon zijn ogen niet geloven. "Wat zijn dit voor stenen?" vroeg hij hardop. Toen hoorde hij een zachte stem achter zich zeggen: "Dat zijn geen gewone stenen."
Sam draaide zich om en zag een klein elfje met glinsterende vleugels staan. Het elfje had haar dat leek op gouden stralen van zonlicht. "Ik ben Lila," zei ze met een glimlach. "Deze stenen zijn magisch! Ze kunnen je helpen om met kleuren te spelen."
"Met kleuren spelen?" vroeg Sam nieuwsgierig.
"Ja!" zei Lila enthousiast. "Als je deze stenen gebruikt, kun je kleuren maken die nog nooit iemand heeft gezien! Maar je moet goed opletten."
Sam knikte snel en pakte één van de stenen op. Het was een mooie blauwe steen die glinsterde in het licht van de zon.
"Wat moet ik doen?" vroeg Sam.
"Je moet denken aan wat je wilt maken," zei Lila terwijl ze haar handen omhoog hield. "En dan gooi je de steen in de lucht!"
Sam dacht na over wat hij wilde maken. Hij wilde iets dat iedereen gelukkig zou maken: een grote kleurrijke bloem! Met al zijn kracht gooide hij de blauwe steen omhoog.
De steen vloog hoog in de lucht en explodeerde in duizenden kleine sterren! Plotseling verschenen er allemaal kleuren om hem heen: rood, geel, groen... alles wat je maar kon bedenken! En daar, midden in al die kleuren, groeide er een enorme bloem uit de grond.
De bloem was prachtig! De blaadjes waren zo groot als Sam zelf en ze straalden alle kleuren van de regenboog uit.
"Wow!" riep Sam vol verbazing.
Lila lachte blij. "Nu kun je echt met kleuren spelen! Probeer nog eens iets anders!"
Sam voelde zich gelukkig en vol energie. Hij pakte snel een groene steen deze keer en dacht aan een grote boom waar kinderen onder konden spelen.
Hij gooide de steen omhoog en weer explodeerde het in duizenden sterren! Voor hem groeide er meteen een prachtige boom met dikke takken en veel bladeren.
"Dit is geweldig!" juichte Sam terwijl hij rond danste onder de boom.
Ze speelden urenlang samen met verschillende stenen: ze maakten kleurrijke vogels die zongen, vrolijke vlinders die fladderden en zelfs kleine regenbogen die over het gras dansten.
Maar na een tijdje begon Sam zich te herinneren dat hij ook naar huis moest gaan voor het avondeten. Hij keek naar Lila en zei: "Ik moet gaan."
Lila knikte begrijpend maar zei ook: "Je kunt altijd terugkomen als je wilt spelen."
Sam glimlachte breed terwijl hij terugliep naar huis met zijn hart vol vreugde en kleurige herinneringen aan zijn avontuur met Lila.
Die avond zat Sam aan tafel met zijn ouders. Terwijl ze aten vertelde hij hen over Lila en hoe ze samen hadden gespeeld met magische kleuren.
Zijn ouders luisterden aandachtig maar begrepen niet helemaal wat hun zoon bedoelde toen hij sprak over het lezen van letters die dansten of hoe moeilijk school soms voor hem was.
“Waarom is lezen zo moeilijk voor jou?” vroeg zijn moeder bezorgd.
“Het is alsof ik soms in een andere wereld ben,” antwoordde Sam eerlijk terwijl hij nadacht over hoe moeilijk het soms was om woorden te begrijpen.
Zijn vader legde geruststellend zijn hand op Sams schouder: “Het maakt niet uit hoe lang het duurt of hoe moeilijk het is; we geloven in jou.”
Die woorden maakten Sam blijer dan ooit tevoren! Hij wist dat zelfs al had hij moeite met lezen; er waren andere manieren waarop hij kon stralen zoals die mooie bloemen die uit zijn magie waren gegroeid!
De volgende dag ging Sam weer naar dezelfde plek waar hij Lila had ontmoet. Maar deze keer nam hij iets mee: zijn schetsboek!
Hij wilde tekenen wat ze samen hadden gemaakt; misschien zou dat helpen om alles beter te begrijpen? Toen Sam aankwam bij het einde van de regenboog was Lila daar al op hem aan het wachten!
“Heb je weer zin om te spelen?” vroeg ze vrolijk.
“Ja!” zei Sam enthousiast terwijl hij zijn schetsboek liet zien “Maar ik wil ook tekenen!”
Lila knikte goedkeurend “Dat klinkt geweldig!”
En zo begonnen ze opnieuw hun avontuur vol magie; dit keer niet alleen door te gooien maar ook door te tekenen wat hun harten wilden zeggen zonder woorden!
Samen ontdekten ze dat creativiteit geen grenzen kent; zelfs als lezen soms lastig is kunnen dromen altijd werkelijkheid worden als we onze verbeelding gebruiken!
Van die dag af aan kwam Sam elke week terug naar Lila om samen nieuwe dingen te creëren; elke keer leerde zij hem meer over kleuren én zichzelf!
En zo groeide niet alleen hun vriendschap maar ook Sams zelfvertrouwen; want hoewel lezen misschien moeilijk bleef wist hij nu zeker dat er altijd manieren zouden zijn waarop jij kunt stralen zoals alle mooie dingen rondom ons heen… zelfs als sommige letters blijven dansen op papier!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes