Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De toverdrank van professor Wijsneus**
Aan de rand van een drukke weg, waar de geur van versgebakken brood en zoete gebakjes de lucht vulde, stond een klein, kleurrijk huisje. Het was niet zomaar een huisje; het was het huis van professor Wijsneus, een excentrieke alchemist met een passie voor het maken van toverdranken. De muren waren bedekt met klimop en de ramen waren versierd met vrolijke gordijnen die in de wind dansten. Voor het huisje stond een grote, houten tafel vol met potten en pannen, waar professor Wijsneus zijn magische creaties bereidde.
Professor Wijsneus was niet alleen bekend om zijn toverdranken, maar ook om zijn ongewone manier van denken. Hij had altijd een glimlach op zijn gezicht en zijn ogen twinkelden als sterren in de nacht. Zijn grootste trots was echter niet zijn collectie potten en pannen, maar zijn assistent: Luca. Luca was een jongen met een beperking; hij had moeite met lopen en gebruikte vaak een stok om zich voort te bewegen. Maar dat weerhield hem er niet van om samen met professor Wijsneus aan de meest wonderlijke recepten te werken.
Op een zonnige ochtend zat Luca aan de tafel buiten het huisje, terwijl hij zorgvuldig ingrediënten afwoog voor de nieuwste toverdrank van professor Wijsneus. De lucht was gevuld met de geur van verse kruiden en specerijen die uit de keuken kwamen. Hannah, het buurmeisje dat vaak kwam helpen, kwam aangelopen met haar lange vlechten die in de wind dansten.
“Wat ben je aan het maken vandaag?” vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze naast Luca ging zitten.
“Een elixer dat mensen helpt om hun dromen waar te maken,” antwoordde Luca enthousiast. “Professor Wijsneus zegt dat als je dit drinkt voordat je gaat slapen, je dromen werkelijkheid kunnen worden!”
Hannah’s ogen glinsterden bij het horen van deze woorden. “Dat klinkt geweldig! Wat heb je nodig?”
Luca wees naar verschillende potten op tafel: “We hebben nachtschadebloemen nodig, wat sterrenstof en een snufje maanlicht.”
Hannah knikte begrijpend en begon te zoeken tussen de potten. Terwijl ze bezig waren, vertelde Luca over zijn dromen – over avonturen in verre landen en over vriendschappen die sterker waren dan welke magie dan ook.
“En jij?” vroeg hij nieuwsgierig naar Hannah’s dromen.
“Oh,” zei ze terwijl ze even nadacht. “Ik droom ervan om ooit op het podium te staan als zangeres! Maar ik ben zo zenuwachtig als ik moet optreden.”
Luca glimlachte bemoedigend. “Misschien kan dit elixer jou ook helpen! Wie weet wat er kan gebeuren?”
Net op dat moment kwam professor Wijsneus naar buiten gestapt met zijn lange witte baard die wapperde in de wind. “Ah! Mijn jonge assistenten! Hoe gaat het met jullie magische experimenten?”
“We maken jouw elixer voor dromen!” riep Hannah enthousiast.
Professor Wijsneus knikte goedkeurend en ging naast hen zitten. “Fantastisch! Maar vergeet niet: elke toverdrank heeft liefde nodig als belangrijkste ingrediënt.”
Luca keek naar Hannah en samen knikten ze vastberaden. Ze voegden liefde toe aan hun mengsel door elkaar aan te kijken en te lachen – dat was immers wat vriendschap betekende!
Terwijl ze verder werkten aan hun elixer, vertelde professor Wijsneus verhalen over zijn eigen avonturen in verre landen waar hij vreemde ingrediënten had gevonden voor zijn dranken. Hij sprak over vurige draken die hun schatten beschermden en betoverde bossen vol geheimen.
“En toen ontmoette ik een oude heks,” zei hij met glinsterende ogen, “die me leerde hoe ik sterrenstof kon verzamelen zonder ooit mijn voeten op aarde te zetten!”
Hannah luisterde ademloos terwijl Luca afwezig naar de lucht staarde; hij droomde weg bij al die verhalen vol magie en avontuur.
Na uren hard werken was het eindelijk tijd om hun elixer af te ronden. De pot stond nu vol met een glanzende vloeistof die leek te schitteren als sterren aan de nachtelijke hemel.
“Nu is het tijd om onze dromen uit te proberen!” zei professor Wijsneus enthousiast.
Ze besloten dat ze samen zouden gaan slapen onder de grote eik achter het huisje – daar zou hun avontuur beginnen! Met hun elixir in handen gingen ze liggen op zachte dekens onder de sterrenhemel.
De nacht viel snel in en terwijl ze sliepen, gebeurde er iets wonderlijks: hun dromen kwamen tot leven! In plaats van gewone dromen werden ze meegenomen naar verre landen vol kleurrijke markten waar muziek klonk uit elke hoek.
Luca ontdekte dat hij kon rennen zonder moeite; hij voelde zich vrijer dan ooit tevoren! Hannah zong haar hart uit op een groot podium voor duizenden mensen die juichten voor haar talent.
De twee vrienden beleefden samen avonturen die hen leidden door betoverde bossen vol pratende dieren en door woeste zeeën waar piraten hen uitnodigden voor spannende schattenjachten.
Toen de zon opkwam, werden ze langzaam wakker onder de eik. Hun harten klopten nog steeds snel van alle avonturen die ze hadden beleefd.
“Dat was geweldig!” riep Hannah uitgelaten terwijl ze rechtop ging zitten.
Luca knikte enthousiast: “Ja! En we hebben niets anders gedaan dan onze dromen volgen!”
Professor Wijsneus kwam naar hen toe met een brede glimlach op zijn gezicht: “Jullie hebben ontdekt wat ware magie is – niet alleen in dranken maar ook in vriendschap.”
Ze lachten samen terwijl ze terugliepen naar het huisje van professor Wijsneus, klaar om nieuwe recepten uit te proberen en nog meer avonturen te beleven – want wie weet welke andere wonderlijke dingen er nog zouden komen?
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes